به گزارش نفت دیلی، موسسات مشاوره معروف جهان در گزارش هایی از جذابتر شدن بازار ال ان جی آسیا تا سال 2020 خبر دادند.

بازار جهانی ال ان جی تا سال 2020 به بازارهای آسیا گرایش بیشتری خواهند داشت، زیرا قیمت های بالای گاز در آسیا عرضه کنندگان جدیدی را به خود جذب می کند و اروپا نیز همچنان وابسته به واردات گاز با خط لوله باقی خواهد ماند و آمریکای شمالی نیز به یک صادرکننده متوسط ال ان جی تبدیل می شود.

جیسون گمل، از تحلیلگران بانک استرالیایی مکوری گفت: مبادلات ال ان جی بین سال های 2012 و 2020 میلادی سالانه حدود 4 درصد رشد و آسیا بیشترین سهم را خواهد داشت.

وی افزود: بر اساس عرضه جهانی 460 میلیون تن در سال ال ان جی و قیمت 15 دلاری هر یک میلیون بی تی یو گاز در قراردادی مرتبط و هماهنگ با قیمت نفت، ارزش محموله های ال ان جی از 250 میلیارد دلار در سال 2011 به حدود 325 میلیارد دلار افزایش می یابد.

موسسه مشاوره انرژی وودمکنزی نیز اعلام کرد: اقیانوسیه، منطقه اصلی رشد عرضه ال ان جی است و سهم جذب ال ان جی جهان از سوی اقیانوسیه و خاورمیانه افزایش و حجم عرضه ال ان جی به اقیانوس اطلس کاهش می یابد.

ژاپن و کره جنوبی به عنوان بزرگ ترین واردکنندگان ال ان جی جهان، و رشد اقتصادی هند و چین به همراه اقتصادهای نوظهور در آسیا سبب می شود که بازار گاز آسیا همچنان تحت فشار باقی بماند.

تیری براس، از تحلیلگران بانک فرانسوی سوسیته ژنرال، گفت: مصرف گاز چین از سال 2010 تا سال 2020 احتمال دارد از سطوح کنونی مصرف گاز ژاپن و اتحادیه اروپا فراتر رود و چین در سال 2020 شاید سومین مصرف کننده بزرگ ال ان جی پس از آمریکا و اتحادیه اروپا باشد.

این نشان می دهد که آسیا برای پاسخگویی به نیازهای رو به رشد انرژی خود باید همه منابع گازی خود را توسعه دهد.

تحلیلگران می گویند: به نظر می رسد عرضه گاز با خط لوله همچنان منبع اصلی تامین گاز اروپا باقی بماند، ضمن آن که ال ان جی نیز نقش مهمی در تامین گاز این قاره به ویژه تامین گاز انگلیس که با افت سریع عرضه داخلی رو به روست، داشته باشد.

شرکت بی پی در چشم انداز انرژی سال 2012 اعلام کرده است: واردات گاز اروپا با خط لوله حدود 2.5 برابر بیش از واردات ال ان جی در سال 2020 خواهد بود.

تولید گاز از سنگ های رسی (شیل گس) در آمریکای شمالی که سبب افت قیمت های گاز در این کشور شده است، نشان می دهد که آمریکا، بیشتر گاز تولیدی در داخل را خودش مصرف می کند و می تواند به یک صادرکننده متوسط ال ان جی نیز تبدیل شود.

با آن که بیشتر طرح های تولید شیل گس و توسعه پروژه های ال ان جی در آمریکای شمالی واقع شده اند، اما به گفته تحلیلگران، کانادا می تواند مرکز جدیدی برای توسعه این پروژه ها باشد.

آسیا سال 2011 حدود دو سوم تولید ال ان جی جهان را مصرف کرده بود.

بیشتر تقاضای ال جی از سوی چین خواهد بود؛ این کشور که تاکنون با روسیه درباره ضوابط قیمت گاز وارداتی با خط لوله به توافق نرسیده، برنامه های خود را بر توسعه پایانه های واردات ال ان جی متمرکز کرده است.

آژانس بین المللی انرژی پیش بینی کرده است: تقاضای کنونی گاز چین با تقاضای حدود 100 میلیارد مترمکعب در سال انگلیس در یک تراز قرار گرفته است، اما این رقم تا سال 2020 به بیش از 300 میلیارد مترمکعب و تا سال 2030 به 500 تا 600 میلیارد مترمکعب افزایش می یابد.

تقاضای ال ان جی همچنین احتمال دارد در اروپا افزایش یابد زیرا ذخایر گازی انگلیس در دریای شمال به تدریج کاهش یافته و اروپای مرکزی نیز به دنبال کاهش وابستگی خود به واردات گاز با خط لوله از روسیه است.

گاز طبیعی تاکنون تحت تسلط عرضه کنندگان گاز با خط لوله مانند روسیه، نروژ و کانادا بوده است؛ به طوری که این کشورها برای صادرات گاز به بازارهای همسایه خود خطوط لوله طویلی کشیده اند.

با افزایش صادرات گاز از سوی استرالیا، آفریقای شرقی و آمریکا و مشتریان جدید در بازارهای نوظهور؛ توازن و تعادل عرضه گاز با خط لوله به سوی ال ان جی تغییر جهت خواهد داد.

دلیل این تغییر جهت به این دلیل است که تحویل ال ان جی با کشتی می تواند مناطق با تقاضای بالا را تحت پوشش قرار دهد و کمبود یا مازاد عرضه را به حداقل برساند.

با در دسترس بودن بازارهای گاز، تحلیلگران می گویند گاز طبیعی بعد از نفت یکی از منابع مهم انرژی جهان تا سال 2035 خواهد بود.

آژانس بین المللی انرژی می گوید: گاز طبیعی می تواند به عنوان یک منبع سوخت جهانی تا پیش از سال 2030 از زغال سنگ پیشی بگیرد و تا سال 2035 در رقابت نزدیک با نفت قرار بگیرد.