امروزی ها: 1)انسان مصون از اشتباه نیست و حتی شاعران و عارفان نیز می‌توانند اشتباه کنند.گیرم این شخص شاعر و عارف بزرگی چون مولوی باشد که چند صد سال پیش فرمود:
گریه بر هر درد بی‌درمان دواست!
البته یکی از خوشبختی‌های انسان این است که برخی اوقات اشتباهات او توسط دیگران اصلاح می‌شود. این اشتباه مولوی نیز در دورۀ معاصر توسط طنزپردازی اصلاح شد و مصرع اصلاح شده معروفیت بیشتری از اصل معیوب(!) آن پیدا کرد.به این شکل که:
خنده بر هر درد بی‌درمان دواست!
در این راستا امروزه با مساعی رئیس فدراسیون فوتبال،ثابت شده است که برای درد بی درمان فوتبال این مملکت نیز دوایی موثرتر از خنده وجود ندارد و از همین روست که ایشان سالهاست به روی مشکلات و شکستهای سنگین فوتبال خنده و حتی پوزخنده می‌زند! روحیه پولادین ایشان – بزنیم به تخته- جوری است که حتی اگر میلیونها نوجوان و جوان ایرانی در خلوت اتاق خودشان به خاطر شکستهای مفتضحانه فوتبال میهنمان، اشک بریزند،حفظ شده،آن خندۀ شیرین را از لبان او دور نمی‌کند!حال گیرم به مذاق بعضی‌ها خوش نیاید. بنده عرض می‌کنم اگر ایشان بعد از هر ناکامی بیاید و در برابر رسانه‌ها زار زار گریه کند، خوب است؟همین خنده،قلب همه را آرام می‌کند که مقصر، کسی جز ایشان است که دارد چنان راحت و ریلکس از حذف تیم‌های ملی حرف می‌زند که گویی به خاطر بارش برف، مسابقه‌ای در لیگ دسته سه تعطیل شده است!
2) بعد از حذف تیم ملی‌جوانان و نیز تیم ملی فوتسالمان از جام جهانی، در حالی‌که علی کفاشیان در مصاحبه‌ای از «لزوم بازنگری در کادر تیم‌ها» داد سخن می‌داد، به روحیه و اعتماد به نفس او آفرین گفتم. بشر باید همیشه در یاد داشته باشد که شکست مقدمه پیروزی است و روحیه‌اش را از دست ندهد.حالا گیرم همیشه در همان مقدمه بماند و هیچ مسئول ارشدی هم برای یک‌بار هم که شده حس نکند که شاید بازنگری در جاهای دیگری غیر از کادر تیم‌ها نیز لازم است! در آن لحظه ناخودآگاه به یاد جمله‌ای از«آبراهام لینکلن» افتادم که ذکر آن مقدمه‌ای می‌طلبد. ژنرال «آمبروز برنساید» از ژنرالهای آمریکای شمالی در جنگهای داخلی آمریکا بود.
مدیریت،فرماندهی و محاسبات بدیع او در تاریخ ثبت شده است! می‌گویند در سال 1865 فکر نبوغ آمیزی به ذهن او رسید!در زیر مواضع دشمن تونلی کَند و آن را پر از مواد منفجره کرد.بعد از انفجار، خندق عظیمی به وجود آمد و ژنرال به سربازانش دستور داد که از خندق عبور کنند.نتیجه این شد که تمامی سربازان او در خندق به دام سربازان جنوبی افتادند و قتل عام شدند! می‌گویند،رئیس جمهور وقت آمریکا «آبراهام لینکلن» در توصیف این کار خارق العادۀ او گفته است:
«فقط برنساید می‌توانست چنین شکستی را در اوج پیروزی به ما هدیه بدهد!»
اگر فکر می‌کنید این مدیر و فرمانده لایق(!) سریع از کار برکنار شد اشتباه می‌کنید.او همچنان بر مسند قدرت باقی بود و نهایتاً فقط با بازنگری در تاکتیکهای بدیع خویش(!)هزاران هزار نفر از سربازان خود را فدای مام میهن کرد!
