به گزارش نفت دیلی، ساخت سکوهای فازهای ١٧ و ١٨ پارس جنوبی به پایان رسیده است و تا پایان خردادماه به کارفرما تحویل می‌شود که به محض اعلام آمادگی پالایشگاه خشکی؛ گاز این فازها از دریا به خشکی ارسال می شود.
فازهای ١٧ و ١٨ از جمله فازهای اولویت دار پارس جنوبی است که با انجام بخشی از مراحل تکمیلی در بخشهای خشکی و دریایی، ظرفیت تولید و شیرین سازی گاز از این فاز افزایش یافته به نحوی که روزانه ١٨ میلیون مترمکعب گاز ارسالی از فازهای ٦ تا ٨ میدان در این پالایشگاه شیرین سازی شده است.
به گفته وزیر نفت، امسال این فازها به صورت رسمی افتتاح می‌شوند تا پرونده فازهای اولویت نخست پارس جنوبی به انتهای خود نزدیک شود. توسعه فازهای ١٧ و ١٨ میدان گازی پارس جنوبی به منظور تولید روزانه ٥٠ میلیون مترمکعب گاز طبیعی، ٨٠ هزار بشکه میعانات گازی، ٤٠٠ تن گوگرد، تولید سالانه یک میلیون تن اتان و ١,٠٥ میلیون تن گاز مایع انجام می‌شود که تاکنون ٢ ردیف شیرین سازی گاز پالایشگاه فازهای ١٧ و ١٨ راه اندازی شده است.
امیر ممبینی، مدیر پروژه فازهای ١٧ و ١٨ پارس جنوبی در شرکت تاسیسات دریایی با اشاره به ساخت سکوی فاز ١٧ و تمرکز شرکت تاسیسات دریایی روی پروژه‌های در دست اجرا، می‌گوید: شرکت تاسیسات دریایی پارسال (٩٣)، همزمان فرآیند ساخت و راه‌اندازی پنج سکو را تکمیل و از فروردین ماه ٩٢ تا فروردین ماه ٩٣ دو سکوی فازهای ١٧ و ١٨ که جزو پنج سکوی یاد شده بودند، نصب و راه‌اندازی شدند.
درآمدزایی روزانه ٥ میلیون دلاری از ساخت سکوهای فاز های١٧ و ١٨
به گفته ممبینی، ساخت سکوهای فاز ١٧ و ١٨ در مجموع روزانه معادل پنج میلیون دلار درآمدزایی برای کشور به همراه دارد.
در میان پروژه‌های در دست اجرای شرکت تاسیسات دریایی در سال ٩٣، سکوی فاز ١٨ نخستین سکویی بود که در مهرماه راه‌اندازی شد و پس از آن سکوهای ١٢B و ١٢C و به دنبال آن سکوی فاز ١٧ راه‌اندازی شد.
تحویل٥ ماهه سکوها
وی با بیان این‌که پنج ماه پایانی اجرای پروژه به لحاظ فنی مشکل‌تر از دیگر قسمتهای اجرای کار است، تصریح می‌کند: با توجه به این‌که به وزارت نفت قول داده بودیم تا در یک بازه زمانی پنج ماهه سکوهای فازهای ١٧ و ١٨ را تحویل پیمانکار بدهیم، به همین دلیل مدیریت شرکت، منابع مالی شرکت را به اجرای پروژه‌های اولویت‌دار اختصاص داد تا مشکلی به لحاظ تامین منابع مالی وجود نداشته باشد.
مدیر پروژه فازهای ١٧ و ١٨ پارس جنوبی با اشاره به حمایتهای کارفرما از پیمانکار برای اجرای کار، ادامه می‌دهد: اجرای پروژه مطابق با برنامه زمان‌بندی و انحراف نداشتن از مشخصات فنی یکی از رکوردهایی است که در ساخت سکوی فاز ١٨ به آن دست یافتیم؛ آن هم در شرایطی که همچنان در تحریم بودیم و وزیر نفت نیز تاکید داشت این فازها هرچه سریع‌تر به تولید برسند.
تحریمهای سختگیرانه، کمبود منابع مالی و تاکید وزارت نفت بر اجرای کار براساس برنامه‌ریزی از جمله مواردی بود که سبب شده بود ساخت سکوی فاز ١٨ برای دست اندرکاران به نوعی از حساسیت بالایی برخوردار باشد؛ محدودیت منابع مالی و تحریمها سبب بروز مشکلات اجرایی و توقیف تعداد زیادی از تجهیزات پروژه شده بود؛ این در حالی بود که سکوها باید هرچه سریع‌تر آماده می‌شدند تا گاز از دریا به خشکی برسد. با این حال، تیم پروژه و راه‌اندازی این سکو توانست در مهرماه سال ٩٣ سکو را راه‌اندازی و آماده ارسال گاز به پالایشگاه خشکی کند.
حضور دو تیم مستقل راه اندازی به صورت همزمان
ممبینی می‌گوید: زمانی که قرار شد در عرض پنج‌ماه سکوی فاز ١٧ را که با نواقصی همراه بود به آمادگی برای ارسال گاز برسانیم کسی فکر نمی‌کرد بتوانیم تا پایان سال ٩٣ این وعده را محقق کنیم.
وی ادامه می‌دهد: برای این که بتوانیم به این هدف برسیم مدیریت تصمیم گرفت از ظرفیت تیم داخلی پروژه برای اجرای کار بهره ببرد، به این ترتیب که به صورت همزمان راه‌اندازی یک سکو به تیم راه‌اندازی شرکت تحت نظارت پروژه واگذار شد و سکوی دیگر هدایت مستقیم تیم پروژه و با همکاری تیمی مستقل انجام پذیرد.
ممبینی می‌گوید: حضور دو تیم مستقل راه‌اندازی به صورت همزمان تحت نظارت پروژه سبب شد ساخت سکویی که بسیاری فکر می‌کردند بیش از یک سال طول می‌کشد، چهارماهه به پایان رسیده و پیش از پایان سال ٩٣ آماده ارسال گاز به دریا شود.
نحوه کار به این ترتیب بود که پیش از اجرای عملیات راه اندازی فاز ١٧، از تجارب به دست آمده در سکوی فاز ١٨ بهره گرفته شد. رویه‌های کاری براساس آنچه در سکوی فاز ١٨ تجربه شده بود مستند و کسریهای کالاها قبل از این که تیم اجرا در دریا مستقر شود، سفارش گذاری و در زمان مناسب تامین شد.
سپس قبل از راه‌اندازی تک تک پکیج‌های سکو، همه مدارک و رویه‌ها به صورت مدون در اختیار تیم پیمانکار و مهندسی قرار گرفت تا پیش از حضور بر روی سکو از تمام زوایای کار آگاه شوند؛ مدیر پروژه فازهای ١٧ و ١٨ پارس جنوبی تاسیسات دریایی می‌گوید: زمانی برای آزمون و خطا نداشتیم و باید تمام کسریها و مشکلها پیش بینی و برطرف می‌شد.
حضور همزمان بیش از ٦ وندور در دریا
پس از آن با توجه به فرایند هماهنگی که صورت پذیرفته بود از چندین وندور به صورت همزمان برای راه‌اندازی تجهیزات در دریا بهره گرفته شد؛ ممبینی می‌گوید: کمتر پیش می‌آید که در دریا به صورت همزمان بتوانیم از تعداد زیادی وندور بهره ببریم؛ اما در سکوی فاز ١٧ زمانی رسید که بیش از ٦ وندور به صورت همزمان مشغول فعالیت بر روی سکو بودند، کارها به نحوی برنامه‌ریزی شده بود که اختلالی در کار وندورها ایجاد نشد و کار از حال خطی به موازی بدل شد. به این ترتیب ٢٠ بهمن ماه ٩٣ سکوی فاز ١٧ برای ارسال گاز به خشکی آماده شد.
سهم ٦٠ درصدی تجهیزات ساخت داخل
این پروژه از جمله پروژه‌هایی است که به گفته مدیر پروژه فازهای ١٧ و ١٨ پارس جنوبی تاسیسات دریایی، ساخت آن به صورت کامل توسط متخصصان ایرانی انجام شده است. وزن هریک از سکوهای ساخته شده فازهای ١٧ و ١٨ حدود ٢٣٥٠ تن بوده و ظرفیت فرآورش گاز هر یک از آنها نیز ٥٠٠ میلیون فوت مکعب در روز است.
مدیر پروژه فازهای ١٧ و ١٨ پارس جنوبی تاسیسات دریایی می‌گوید: عملیات ساخت این سکوها به صورت کامل توسط پیمانکاران ایرانی انجام شده و ساخت بیش از ٦٠ درصد تجهیزات آنها نیز توسط سازندگان داخلی صورت گرفته است.
دو خط لوله هرکدام به طول ١١٠ کیلومتر که شامل دو خط لوله ٣٢ اینچ و دو خط لوله ٤ اینچ پیگی وظیفه گازرسانی از سکوها را به خشکی دارند که عملیات لوله‌گذاری و تست این خطوط توسط شرکت تاسیسات دریایی انجام شده و آماده ارسال گاز به خشکی است.
مدیر پروژه فازهای ١٧ و ١٨ پارس جنوبی تاسیسات دریایی می‌گوید: باتوجه به این‌که راه‌اندازی سکوهای فازهای ١٧ و ١٨ با موفقیت به پایان رسیده است، هر زمان که پالایشگاه خشکی آماده دریافت گاز شود این آمادگی را داریم تا گاز را از دریا به خشکی ارسال کنیم.
وی درباره دلایل طولانی شدن توسعه این فاز با این که قرارداد آن در سال ٨٥ نهایی شده بود، می‌افزاید: مسائل مختلفی از جمله تغییرات مکرر در مهندسی پایه و مشکلات انتقال ارز و تحریمهای سختگیرانه از جمله مواردی است که باعث تاخیر در اجرای پروژه شده است.
ممبینی با اشاره به اعمال تحریمهای سختگیرانه از سال ٨٩، ادامه می‌دهد: این مساله سبب شد تا در انتقال پول و ثبت سفارش با مشکلهای فراوانی مواجه شویم، به نحوی که برخی سفارشهایمان در گمرک دوبی توقیف می‌شد و ناچار بودیم دوباره سفارش جدید دیگری را ثبت کنیم، به همین دلیل جابجایی دوباره لطمه فراوانی به ادامه پروژه زد، اما با تصمیمهای بجا و ایجاد راهکارهای موازی اجازه ندادیم که این مشکلات سبب توقف پروژه شود.
وی مدیریت پروژه را عامل مهمی در ساخت سکوهای فازهای ١٧ و ١٨ اعلام کرده و می‌گوید: اگر بخواهیم عوامل توسعه نیافتن پروژه‌های پارس جنوبی را طی سالهای اخیر دسته بندی کنیم ٣٠ درصد مشکلها به تحریم و ٧٠ درصد آن به مشکلات مدیریتی و درون سازمانی بر می‌گردد.
ممبینی به ذکر مثالی در این باره می‌پردازد و ادامه می‌دهد: در دوره‌ای به دلیل تحریمهایی که صورت گرفته بود سازنده شیرهای کنترلی که سفارش داده بودیم از تحویل این شیرها خودداری و تاریخهای متعدد و نامعلومی را برای تحویل آنها اعلام می‌کرد، آن زمان تنها راهکاری که به نظر می رسید آن بود که تعداد زیادی از مسیرهای سکو را Bypass کرده و گاز را مستقیما و بدون فرآورش اولیه به خشکی ارسال می‌کردیم که اگر این کار را انجام می‌دادیم عمر سکوها و خطوط لوله به نصف عمر استاندارد خود کاهش می‌یافت.
وی ادامه می‌دهد: نخستین کاری که تیم مدیریت پروژه برای حل این مشکل انجام داد این بود که بلافاصله با قبول ریسک، اقدام به مذاکره و سفارش مجدد به شرکت دیگری کرد و مسئولیت نظارت بر ساخت این شیرها را مستقیما به عهده گرفت، این کار به آنجا انجامید که در نهایت طی چهارماه این شیرها ساخته و به ایران حمل و در زمان مناسب در سکو نصب شد.
مدیر پروژه فازهای ١٧ و ١٨ پارس جنوبی تاسیسات دریایی تاکید می‌کند: مدیریت پروژه موفق به این معناست که باید ریسکهای موجود را پذیرفت و از ماندن در حاشیه امن خودداری کرد.
