به گزارش نفت دیلی، اداره اطلاعات انرژی آمریکا اعلام کرد ذخایر شیل گس جهان به ٧ تریلیون و ٢٩٩ میلیارد فوت مکعب افزایش یافته است.

اداره اطلاعات انرژی آمریکا (یی آی ای) روز گذشته (٢٠ خرداد) اعلام کرد: ذخایر شیل گس جهان از ٦ تریلیون و ٦٢٢ میلیارد فوت مکعب برآورد شده در سال ٢٠١١ به ٧ تریلیون و ٢٩٩ میلیارد فوت مکعب افزایش یافته است.

این اداره همچنین اعلام کرد: ذخایر برآوردی شیل اویل جهان سبب افزایش ١١ درصدی کل ذخایر نفت خام جهان می شود.

اداره اطلاعات انرژی آمریکا در نخستین مطالعه و بررسی خود، ذخایر قابل برداشت شیل اویل در ٤١ کشور را ٣٤٥ میلیارد بشکه برآورد کرد.

گزارش های قبلی یی آی ای تنها ذخایر شیل اویل آمریکا در سال ٢٠١١ را شامل می شد؛ این ذخایر ٣٢ میلیارد بشکه اعلام شده بود؛ این اداره ذخایر شیل اویل آمریکا را هم اکنون ٥٨ میلیارد بشکه برآورد کرده است.

ذخایر قابل برداشت، برآوردی از مقدار نفت و گازی است که می توان با استفاده از فناوری امروز استخراج کرد.

بر اساس ارزیابی که از سوی موسسه ادونسد ریسورز اینترنشنال (Advanced Resources International) برای اداره اطلاعات انرژی آمریکا تهیه شده است: روسیه با داشتن ٧٥ میلیارد بشکه شیل اویل، نخستین دارنده ذخایر بزرگ شیل اویل جهان است و آمریکا با ٤٨ میلیارد بشکه، چین با ٣٢ میلیارد بشکه و آرژانتین با ٢٧ میلیارد بشکه در رده های بعدی این ارزیابی قرار دارند.

ارزیابی های موسسه ای آر آی درباره ذخایر قابل برداشت شیل اویل آمریکا ٤٨ میلیارد بشکه اعلام شده است که ١٠ میلیارد بشکه کمتر از برآوردهای یی آی ای است.

بنا بر اعلام موسسه ادونسد ریسورز اینترنشنال، آمریکا با داشتن یک تریلیون و ١٦١ میلیارد فوت مکعب ذخایر شیل گش، بزرگ ترین دارنده این نوع ذخایر در جهان است؛ چین نیز با یک تریلیون و ١١٥ میلیارد فوت مکعب، آرژانتین با ٨٠٢ تریلیون فوت مکعب و الجزایر با ٧٠٧ تریلیون فوت مکعب در رده های بعدی ارزیابی این موسسه قرار گرفته اند.

برآوردها درباره ذخایر شیل گس الجزایر از ٢٣١ تریلیون فوت مکعب برآورد شده در سال ٢٠١١ بیش از سه برابر شده است.

شیل گس، گازی است که در میان سنگ های سخت محصور شده است و آزادسازی آن به استفاده از فناوری موسوم به «شکست هیدرولیک»، (hydraulic fracturing) نیاز دارد؛ استفاده از این فناوری در آمریکا، این کشور را از بزرگ ترین واردکننده گاز جهان به یک صادرکننده نوپا گاز تبدیل کرده است.

با آن که این گزارش اداره اطلاعات انرژی آمریکا نگاهی جامع به ذخایر بالقوه رسی جهان دارد، اما ذخایر قابل برداشت عرضه را تضمین نمی کند و مشخص نیست که آیا توسعه میدان های شیل اویل و شیل گس خارج از آمریکا با ساختارهای زمین شناسی متفاوت بتوانند صرفه اقتصادی داشته باشد؛ اثبات شده است که در داخل آمریکا نیز برخی مناطق وجود دارد که توسعه ذخایر شیل اویل و شیل گس آنها دشوار و گران تر از دیگر مناطق است.

اعتراض های محیط زیستی درباره استفاده از فناوری تولید گازهای رسی که بر کیفیت آب آشامیدنی تاثیر می گذارد و خطر بروز زلزله های کوچک را در پی دارد، به منع آشکار تولید این نوع گازها برخی کشورها منجر شده است.