به گزارش نفت دیلی، آژانس بین المللی انرژی اعلام کرد نفت کافی در بازارهای جهانی وجود دارد اما بهای ١١٠ دلاری هر بشکه نفت برای بهبود اقتصاد شکننده جهان خطرهایی را به همراه دارد.
فاتح بیرول، اقتصاددان ارشد آژانس بین المللی انرژی (آی یی ای) به خبرگزاری پلاتس گفت: درباره میزان کاهش قیمت‌های نفت حرفی نمی زنم، اما بهای کنونی ١١٠ دلار برای هر بشکه نفت خام به طور قطع برای وارد کنندگان عمده نفت و آن دسته از کشورهایی که بهای گاز وارداتی آنها با قیمت های نفت ارتباط دارد، خبر خوبی نیست.
وی افزود: پیش بینی می کنیم امسال و برای نخستین بار در اروپا، صورت حساب های واردات انرژی این قاره از نیم تریلیون دلار فراتر رود.
بیرول درباره اقتصاد جهان و به ویژه اقتصاد چین که ٤٠ درصد از رشد اقتصاد جهانی و نیمی از رشد تقاضای جهانی انرژی را در پنج سال گذشته به خود اختصاص داده است، ابراز نگرانی کرد.
وی گفت: وقتی به اطراف می نگرم، آنچه که مرا بیشتر نگران می کند شرایط اقتصاد جهانی به ویژه اقتصاد های نوظهور است زیرا ظرف پنج سال گذشته ٦٠ درصد از رشد اقتصادی جهان از سوی کشورهای بریکس ( کشورهای در حال توسعه برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی) و ٤٠ درصد دیگر از سوی چین بوده، ضمن آن که دومین مصرف کننده نفت جهان نیمی از رشد تقاضای جهانی انرژی را به خود اختصاص داده است.
اقتصاددان ارشد آژانس با بیان این که اقتصاد امروز چین با چالش های زیادی در بخش هایی مانند بخش مالی، دارایی و مسکن رو به روست، ابراز امیدواری کرد که این مشکلات به درستی حل و فصل شود و شاهد رشد اقتصادی حدود هفت درصدی در چین باشیم.
وی همچنین یادآور شد: هنوز بسیار زود است که از چگونگی روند تاثیر بهبود احتمالی صادرات نفت ایران روی بازار نفت و قیمت‌ها در صورت لغو تحریم ها علیه ایران صحبت کنیم.
بیرول گفت: این یک فرایند سیاسی است و اینکه این فرایند چگونه پایان می یابد و چه تاثیری روی بازار انرژی خواهد داشت هم اکنون مشخص نیست و بنابراین فکر می‌کنم خیلی زود است که برای بازار انرژی در این زمینه ارزیابی انجام دهیم.
آژانس بین‌المللی انرژی در گزارش میان مدت ماه مه درباره بازار نفت اعلام کرد: تحریم های نفتی آمریکا و اتحادیه اروپا علیه ایران تاثیر چشمگیری روی چشم‌انداز تولید نفت خام ایران داشته است و پیش‌بینی می شود که ظرفیت تولید روزانه نفت این کشور با یک میلیون بشکه کاهش از ٣,٣٩ میلیون بشکه در سال ٢٠١٢ به ٢.٣٨ میلیون بشکه در سال ٢٠١٨ برسد.
بیرول گفت: هم اکنون هیچ دلیلی برای تغییر این پیش‌بینی‌ها وجود ندارد.
وی افزود: هم اکنون تحریم‌ها علیه ایران وجود دارد و هیچ نشانه ای مبنی بر لغو آنها وجود ندارد و من همچنان برنامه ها و پیش بینی هایم را براساس واقعیت‌های سیاسی موجود یعنی تحریم‌ها و پیش‌بینی کاهش عرضه نفت ایران، انجام می‌دهم.
این اقتصاددان همچنین اعلام کرد که نیازی به تغییر چشم‌انداز میان مدت آژانس بین المللی انرژی برای نفت عراق نیست.
بیرول پیش‌بینی کرده بود ظرفیت تولید نفت عراق حوالی سال ٢٠٢٠ به ٦ میلیون بشکه در روز برسد که این رقم حدود دو برابر سطوح تولید کنونی عراق است.
آژانس بین‌المللی انرژی در گزارش میان مدت ماه مه خود پیش‌بینی‌ها درباره ظرفیت تولید نفت عراق تا سال ٢٠١٨ را با اندکی کاهش ٤,٧٦ میلیون بشکه در روز اعلام کرد و گزارش داد: چالش‌های مختلفی روند توسعه و بهبود تولید نفت عراق را کند می‌کند.
وی افزود: پیش‌بینی می کنیم عراق حوالی سال ٢٠٢٠ بتواند به ظرفیت تولید ٦ میلیون بشکه نفت در روز برسد و مهم‌ترین مشکل در دستیابی به این هدف چالش سیاسی است.
به گفته وی، کشور دیگری که پتانسیل تولید نفت آن با شرایط سیاسی اش در ارتباط است، لیبی است.
بیرول اعلام کرد: چالش های سیاسی و مدیریتی در لیبی مانع اصلی در این کشور برای بازگشت سطح تولید نفت لیبی به سطوح پیش از بروز جنگ داخلی سال ٢٠١١ در این کشور است؛ تولید نفت لیبی پیش از بروز جنگ داخلی ١,٧ میلیون بشکه در روز بود.
وی افزود: مشکل لیبی فنی، یا مربوط به ذخایر یا مسائل اقتصادی نیست بلکه مشکل این کشور به مسائل سیاسی و مدیریتی مربوط می شود که می‌توان آنها را برطرف کرد.
این اقتصاددان ارشد آی یی ای اظهار کرد: انقلاب تولید شیل اویل (نفت رسی) در آمریکا تاثیرهایی را روی بسیاری از کشورهای تولید‌کننده نفت به ویژه کشورهای تولید کننده نفت با کیفیت های مشابه داشته است.
بیرول گفت: تولید نفت آمریکا روی کشورهای تولید کننده ای مانند نیجریه تاثیر گذاشته است، اما فکر می کنم در میان مدت و بلند‌مدت چالش اصلی نیجریه نه تولید شیل اویل آمریکا، بلکه چارچوب سرمایه‌گذاری و امنیت کارگران، شرکت‌ها و صنعت نفت آن باشد.
افزایش تولید نفت آمریکا هم اکنون در حال تاثیرگذاری روی بازارهای جهانی نفت است، اما جایگاه خاورمیانه را به عنوان منطقه اصلی تولید نفت جهان تغییر نخواهد داد.
وی افزود: تولید نفت آمریکا به طور قطع در حال تاثیرگذاری روی بازارهاست اما فکر می کنم که خاورمیانه در سال های آینده نیز همچنان "هاب" عرضه جهانی نفت باقی بماند.
