به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، تحقيقات محققان دالنشگاه پورتس‌ماوث انگليس نشان داده كه ميمون‌ها فقط حالات دوستان اجتماعي خود را تقليد نمي‌كنند. بلكه مانند انسان از خنده براي تقويت پيوندهاي اجتماعي استفاده مي‌كنند. اين موضوع نشانگر آن است كه انسان‌سايان بيش از آنچه تا پيش از اين تصور مي‌شد كاربري اجتماعي پيچيده‌اي از حالات دارند.
توانايي انسان‌سايان در مديريت صداهايي كه از خود درمي‌آورند به نظر بسيار محدودتر از انسان‌ها و ساير حيوانات از جمله طوطي‌هاست.
اين پژوهش كه در مجله ايموشن به چاپ رسيده نشان مي‌دهد كه خنده پاسخگويي در ميمون‌ها كوتاه‌تر از خنده اجباري و بازي مداوم است كه نقشي حياتي در رشد فيزيكي، احساسي، اجتماعي و شناختي انسان‌ها و همچنين ميمون‌ها دارد.
اين پژوهش همچنين نشان داد كه خنده اجباري در سنين جواني بيشتر از خنده پاسخگو ديده مي‌شود.
به گفته محققان، ميمون‌ها براي خنديدن بايد بخشي از سرگرمي باشند و تنها با شنيدن صداي خنده ديگران نمي‌خندند.
اين دانشمندان همچنين عقيده دارند كه احتمالا پنج ميليون سال پيش اجداد ميمون‌ها و انسان‌ها خنده را به عنوان يك پاسخ صادقانه اجتماعي بوجود آورده‌اند. از آن زمان به بعد توانايي كنترل خنده در كنار مزاياي منطبق آن بطور چشمگيري افزايش يافته و اين مساله به توضيح اين مطلب مي‌پردازد كه چرا خنده به ابزاري پيشرفته و در دسترس براي همكاري و ارتباطات انساني تبديل شده است.
