به گزارش نفت دیلی، پژوهشگاه صنعت نفت، طرح «جمع آوری و ذخیره سازی گاز دی اکسید کربن (CCS)» را همسو با برنامه ششم توسعه شرکت ملی نفت ایران با هدف ازدیاد برداشت در صنعت نفت امکان سنجی می کند.

این طرح با توجه به پیگیری موضوع «کاهش انتشار گازهای گلخانه ای از جمله جمع آوری، انتقال و ذخیره سازی دی اکسیدکربن» در برنامه ششم توسعه شرکت ملی نفت با حمایت مدیریت برنامه ریزی تلفیقی این شرکت دنبال می شود.

براین اساس مقرر شد، پژوهشگاه صنعت نفت پیشنهاد پروژه فاز صفر طرح مبنی بر امکان سنجی اجرای طرح CCS را با هدف ازدیاد برداشت در صنعت نفت را تهیه کند و با مشخص شدن نتایج پروژه فاز صفر، اقدامهای لازم برای عملیاتی کردن اجرای طرح صورت پذیرد.

با وجود حجم بالای تولید گازهای اسیدی و در نتیجه پتانسیل بالای کاهش نشر این گازها در صنایع نفتی، می توان با ایفای نقش راهبردی در این حوزه، فرصتی مناسب برای کشور ایجاد کرد تا با استفاده از فناوری مرتبط با مدیریت کربن، بویژه جمع آوری، انتقال و تزریق به مخازن نفتی (CCS)، با افزایش تولید نفت توان رقابتی کشور را در بین کشورهای صادرکننده نفت افزایش داد و سود اقتصادی بالایی را تضمین کرد.

منابع عمده انتشار گاز دی اکسیدکربن، دودکش نیروگاهها و پالایشگاههای نفت و گاز (بزرگترین منابع انتشار) و همچنین واحدهای فرآورش گاز (مخازن نفت و گاز ترش) هستند.

جداسازی گاز دی اکسیدکربن هزینه کمی دارد و می توان به جای رها کردن در اتمسفر آن را در سازندها و ساختارهای مناسب تحت الارضی مانند چاههای نفت و گاز تزریق کرد.

دستیابی ایران به فناوریهای جمع آوری، انتقال و تزریق گاز دی اکسیدکربن هم سبب افزایش توانمندی فناورانه نیروهای داخلی کشور می شود و هم یک امتیاز بین المللی برای ایران است.

نتیجه این طرح دستیابی به فناوریهای کاهش انتشار و همچنین فراهم سازی زمینه های اجرای موفق جمع آوری و تزریق گازهای اسیدی مانند دی اکسیدکربن در مخازن نفتی است.

اهداف بومی سازی در این طرح شامل دستیابی به فناوریهای جداسازی گاز دی اکسیدکربن از جریانات گازی به همراه ایجاد توان داخلی در طراحی و اجرای همه قسمتهای این پروژه، اعم از بالادست و پایین دست است.

در حال حاضر اجرای پروژه های CCS در جهان در اختیار شرکتهای بزرگ است و امید است با اجرای موفق این پروژه ها، که از نظر حجم و هزینه جزء پروژه های عظیم در حوزه صنایع نفت و گاز هستند، کشور در دستیابی به فناوریهای مرتبط و دانشهای مورد نظر موفق شود و تا حد امکان با استفاده از توان مجموعه های داخل کشور صرفه جویی ارزی رخ دهد.

براساس این گزارش، از دستاورهای اجرای موفق این طرح، همسو با تجاری سازی می توان به ارائه دانش فنی فرآیند جداسازی گاز دی اکسیدکربن از جریانات گازی، ایجاد و بالا بردن توان طراحی و اجرا در سه بخش جداسازی، انتقال و تزریق، ایجاد زیرساختهای لازم در ساخت تجهیزات خاص فرآیند با طراحی داخل کشور، افزایش بازیافت نفت با استفاده از گاز دی اکسیدکربن و صرفه جویی و استفاده از گاز متان برای مصارف دیگر(جایگزین تزریق) اشاره کرد.

با  توجه به هزینه بسیار زیاد فرآورش گاز طبیعی و استفاده از این گاز برای تزریق به مخازن نفتی، می توان گاز دی اکسیدکربن را برای این منظور به کاربرد و برای گازطبیعی به منظور مصارف دیگر مانند صادرات برنامه ریزی کرد. همچنین با توجه به سطوح بالای فناوری در فرآیندهای CCS، افزایش ضریب بازیافت نفت از مخازن کشور متصور است و در تولید صیانتی نقشی بسزا دارد.