به گزارش نفت دیلی، اروپا که در تلاش برای یافتن منبعی برای جایگزینی با گاز وارداتی از روسیه است، در طول سالهای گذشته چند بار اعلام کرده بود که با دیگر صادرکنندگان گاز در حال طرح ریزی پروژه های گازی است، اما کار فراتر از سخنان پر سر و صدا و عقد توافقنامه های مقدماتی پیش نرفت.
تلاشهای اروپا برای تنوع بخشی به منابع دریافت گاز با ناکامی روبرو شد و طرح ساخت خط لوله گازی ناباکو که یکی از درخشانترین پروژه ها از این نوع بود به فراموشی سپرده شد؛ قرار بود که با این خط لوله گاز حوزه دریای خزر با دور زدن روسیه به اروپا انتقال داده شود.
حجم ترانزیت گاز نابوکو باید تا ٣٢ میلیارد مترمکعب در سال برسد ولی ساخت آن به دلیل اختلاف نظر با صادرکنندگان بالقوه گاز سال به سال به تعویق افتد؛زمان بهره برداری از این خط لوله نخست به سال ٢٠١٨ موکول شد و سال گذشته میلادی روی این طرح به طور کلی خط بطلان کشیده شد.
هزینه اجرای این طرح یکی از دلایل پیشرفت نکردن آن بود؛ هزینه و ارزش این پروژه در طول کارهای مقدماتی کاغذی، دو برابر بالا رفت و به ١٤ میلیارد یورو رسید که مورد پسند همه شرکت کنندگان در این پروژه نبود.
به گفته ویکتور مارکوف، تحلیلگر ارشد شرکت روسی «تسریخ کاپیتال ماناجمنت» پس از سرد شدن مناسبات اروپا و روسیه، گفتگوها درباره خط لوله گازی ناباکو دوباره آغاز شده، اما شانس احیای آن اندک است.
این کارشناس گفت: اجرای طرح ساخت خط لوله گازی ناباکو دشوار است، زیرا برای اجرای آن لازم است از مسیر دریای خزر یک خط لوله کشیده شود که این کار مشکلی است و باید از کشور های ساحلی مانند روسیه و ایران مجوز انجام این کار را گرفت ولی این کشورها مخالف آن هستند و ترکمنستان به تنهایی نمی‌تواند چنین پروژه ای را اجرا کند.
تحلیلگران می‌گویند که ترکمنستان با چین روابط نزدیکی برقرار کرده است و شانس احیای نابوکو از این نظر هم کمتر می‌شود و حمل گاز به آسیا از اجرای چنین طرح بسیار پیچیده ای سودآورتر است و به جای ناباکو، پروژه ساخت خط لوله ترنس آدریاتیک برتری مطلق پیدا کرده است.
گاز میدان شاه دنیز آذربایجان باید با خط لوله ترنس آدریاتیک به اروپا ترانزیت شود، اما مشخص نیست که آیا مقادیر گاز موجود در میدان شاه دنیز برای این خط لوله کافی است یا خیر.
در همین حال، برای صادرات ال ان جی به بازار اروپا نیز مجموعه ای از پایانه های دریافت ال ان جی باید جایگزین خطوط لوله حمل گاز طبیعی شود و واشینگتن این پروژه را فعالانه پیش می‌برد؛ اما برای آغاز و راه اندازی صادرات گاز مایع از آمریکا به کشورهای اتحادیه اروپا موانع زیاد بوروکراتیک وجود دارد که از جمله آنها امضا نشدن توافقنامه در باره تجارت آزاد و چرخش و توجه واشنگتن به سوی بازار آسیاست.
کریل تاچینیکوف، کارمند ارشد تحلیلی گروه پولی « بی کی اس» در این باره گفت: قیمت تمام شده تولید ال ان جی و مهمتر از آن حمل ال ان جی از آمریکا به اروپا بسیار بالاست و تقریباً مساوی قیمت گاز شرکت روسی گازپروم است و درباره کشورهای اروپای شرقی، این قیمت حتی بالاتر از قیمت گاز گازپروم تمام می شود و اگر اینطور نبود انتقال گاز مایع به اروپا هم اکنون آغاز می شد.
وی افزود: علاوه بر این لازم است که تأسیسات گسترده زیربنایی و تعداد زیادی واحدهای مایع سازی گاز و ساخت تانکرهای حمل گاز تأمین شود و این کارها به زمان و پول نیاز دارد.
تحلیلگران با اطمینان می‌گویند که اروپا در طول دو دهه نخواهد توانست جایگزینی برای گاز روسیه پیدا کند و علاوه بر این به دلیل کاهش قیمت گاز که به دنبال ارزان شدن نفت اتفاق افتاده است، پروژه های گران به زمان دیگری موکول شده اند و سوخت ارزان جایگزین گاز روسیه پیش از این نیز در نزدیکی اروپا یافت نمی شد و بعید است که این سوخت در آینده پیدا شود.
