تهران امروز: دور افتخار تيم درب و داغان و ضعيف عراق در ورزشگاه آزادي يادآور جشن صعود عربستان سعودي در بازي‌هاي مقدماتي جام‌جهاني 2010 بود و داغ دل هواداران را تازه كرد. اميدهاي ايران بازي برده در اربيل را با شكست مفتضحانه در تهران عوض كردند و بيچاره هواداران فوتبال كه تا ساعتي پس از اين شكست، از ماجرا بي‌خبر مانده بودند...
حسرت حضور اميدهاي فوتبال ايران در المپيك چهل ساله شد و يك بار ديگر المپيكي‌هاي فوتبال ايران با وجود ساز و برگ كافي و حضور بازيكنان حرفهاي در تركيب تيم، روياي عرض‌اندام در بزرگ‌ترين رويداد ورزشي جهان را از دست دادند. اگر در دوره‌هاي گذشته اميدها حداقل در مرحله مقدماتي از صعود باز‌مي‌ماندند اين‌بار فاجعه كامل شد و حتي تيم ايران به جمع 12 تيم مرحله مقدماتي هم نرسيد.
شگفت‌آور اينكه شكست اين‌بار پيش از بازي در وجود بازيكنان رخنه كرده و آنها را از پا انداخته بود. دور افتخار تيم درب و داغان و ضعيف عراق در ورزشگاه آزادي يادآور جشن صعود عربستان سعودي در بازي‌هاي مقدماتي جام‌جهاني 2010 بود و داغ دل هواداران را تازه كرد. اميدهاي ايران بازي برده در اربيل را با شكست مفتضحانه در تهران عوض كردند و بيچاره هواداران فوتبال كه تا ساعتي پس از اين شكست، از ماجرا بي‌خبر مانده بودند...
گزارشگر بازي مثل همه هواداران و بينندگان مسابقه از بي‌ميلي و نااميدي بازيكنان تيم «اميد» متعجب بود. تيم المپيك ايران هرگز سيماي يك تيم برنده را در برابر هوادارانش پيدا نكرد و بازيكنان بعد از خوردن اولين گل، مثل جن‌زده‌ها بازي را ادامه دادند. آنها رازي را مي‌دانستند كه هواداران و بينندگان مشتاق فوتبال بي‌خبر مانده بودند.
چهار ساعت پيش از مسابقه بود كه بازيكنان متوجه شدند تمام دوندگي‌هاي آنها در بازي رفت بي‌نتيجه بوده و يك تعويض، نتيجه را تغيير داده است. تيم پيروز، به دليل استفاده از كمال كاميابي‌نيا، بازيكني كه دواخطاره بود بازنده اعلام شد و اين خبر ديگر اعضاي تيم را شوك‌زده كرد و بحران آفريد. اميدهاي عراق بازي را دو بر صفر بردند و دقايقي بعد از آن بود كه اصل ماجرا از زبان منصوريان در كنفرانس خبري فاش شد و عمق فاجعه براي همه آشكار گشت. عراقي‌ها هنوز سرگرم پايكوبي بودند كه داستان تازه‌اي آغاز شد. يك داستان هميشگي با عنوان «تقصير كي بود؟» بازيكنان مات ومبهوت به ناكجا چشم دوخته بودند و هنوز باور نمي‌كردند كه به همين سادگي قافيه را باخته‌اند. كاخ آرزوهاي آنها فرو ريخته و فرصت نمايش استعدادهاي ايراني در رويدادهاي بين‌المللي مهم از كف رفته بود. آنها مانده بودند و دو سال سعي و تلاش بيهوده و تن خسته و فرسوده... آن‌طرف‌تر اما هيچ‌كس از مديران فدراسيون فوتبال و مسئولان ورزش خبري نداشت. آنها حتي تا پايان بازي هم در ورزشگاه نمانده بودند تا در اين افتضاح تاريخي خود را شريك شكست نشان دهند اما فردا روز ديگري بود.
من نبودم
آفتاب جمعه طلوع كرد و وقت آن رسيد كه از اين ماجرا و غفلت رازآلود رمزگشايي شود و معلوم شود كه اين خطاي بزرگ از ناحيه چه‌كسي يا كدام گروه بوده است. برنامه ورزش و مردم در ابتدا تلاش كرد كه مسئولان فدراسيون را روي خط بياورد اما در دقايق اوليه همه موبايل‌ها خاموش بود و كسي پاسخگو نبود اما اصغر حاجيلو به عنوان سرپرست تيم چراغ اول را روشن كرد و كمي‌بعد بيشتر مقامات فدراسيون وارد بازي شدند نتيجه اما مثل شكست اميدها به عراق مشمئزكننده بود.
اصغر حاجيلو گيج و منگ روي خط آمد و سعي كرد پايش را از اين معركه بيرون بكشد. در ميان ناله‌هاي او اين جملات شنيده شد: «كاميابي‌نيا در دو بازي رفت و برگشت تيم اميد مقابل قرقيزستان دواخطاره شد؛ اين بازيكن به مربي‌اش گفت كه دو اخطاره است اما مربي‌اش به او گفته بازي در مرحله پلي‌آف بوده و ممكن است اين اخطارها را ببخشند. اين بازيكن هم خودش ديگر پيگيري نكرد اما موضوع به اينجا ختم نشد و در تاريخ چهارم اسفندماه نامه‌اي از طرف AFC براي فدراسيون ارسال شده كه در آن مشخص شده كاميابي‌نيا براي بازي بعدي تيم ملي محروم است اما بعد از آن در جلسه‌اي كه به منظور تحويل تيم اميد به كادر فني جديد تشكيل شد و مهدي محمدنبي به عنوان دبيركل فدراسيون رئيس آن بود، بنده به همراه عليرضا منصوريان، حسيني به عنوان مسئول رسانه‌اي تيم اميد، صديقي از كميته تشريفات و خراطي از طرف روابط بين‌الملل حضور داشتند و تنها پرهيزگار سرپرست قبلي تيم به جلسه نيامد. كارمندان روابط عمومي بايد اين موضوع را به كادر فني فعلي انتقال مي‌دادند يا اينكه روابط بين‌الملل يا كميته جوانان بايد اين كار را مي‌كردند. نبي نامه‌اي براي معيني نوشته كه تمامي اطلاعات و ID كارت‌ها و... را تحويل كادر فني جديد تيم اميد بدهيد كه متاسفانه كميته جوانان هم اين كار را نكرد. كادر فني فعلي تيم اميد به سهم خود اسامي 25 بازيكن را براي تاييد به AFC فرستاد و اگر مشكلي بود، آنها بايد اطلاع مي‌دادند! فكر مي‌كنم تمام تعامل‌ها بايد در فدراسيون انجام مي‌شد تا اين اتفاق نيفتد...
متاسفانه اين خطا نيست، اين خيانت است،. بايد اطلاعات انتقال داده مي‌شد كه نشد. صبح روز مسابقه به بنده اطلاع دادند چنين اتفاقي افتاده. ما ابتدا به بازيكنان نگفتيم اما وقتي كه به عليرضا منصوريان سرمربي تيم اميد و ساير اعضا اطلاع داديم آنها شرايط روحي‌شان بهم ريخت و در نهايت با بازيكنان جلسه گذاشتيم و گفتيم بايد چهار گل به عراق بزنيد. حتي كارلوس كرش هم در آخرين لحظات در جريان اين مسئله قرار گرفت و صحبت‌هاي نهايي را او با بازيكنان كرد.»
اما اينكه چرا كه اين موضوع به اطلاع مردم نرسيد هم نكته‌اي بود كه حاجيلو درباره آن گفت: «به مردم نگفتيم تا عراقي‌ها هم متوجه اين مسئله نشوند. تيم حريف هم از اين اتفاق اطلاع نداشت و تازه در دقيقه 23 متوجه شد.»
كمي بعد نوبت به عباس ترابيان رسيد كه خود را بي‌گناه جلوه دهد. او به حرفهاي حاجيلو خرده گرفت و گفت: «این خیلی بد است که ما در یک شرایط خاص، کوچک‌ترین فرد یک مجموعه را هدف قرار داده و تمام تقصیرات را متوجه آن فرد بدانیم. کادر سرپرستی جدید تیم امید باید در آغاز دوره همکاری خود با این تیم تمامی مدارک بازیکنان و مربیان تیم امید را به‌صورت کامل از کادر سرپرستی پیشین دریافت می کرد. آقای پرهیزگار، سرپرست پیشین تیم امید هم بايد اطلاعات دقیق و تاثیرگذار تیم را به آقای حاجیلو به عنوان سرپرست جدید منتقل می کرد.البته بعد از بازی تیم فوتبال امید ایران مقابل قرقیزستان نامه‌ای از طرف فیفا به فدراسیون فوتبال آمد که طی آن اسامی بازیکنان و مربیانی که در آن مسابقه کارت زرد دریافت کرده و حتی از زمین اخراج شده بودند، درج شده بود. آقای نبی پس از رسیدن این نامه به فدراسیون فوتبال، روی آن مرقوم کرده بود که محتویات نامه به اطلاع کمیته‌های تیم‌های ملی، جوانان و کادر سرپرستی و فنی تیم امید برسد که این اتفاق صورت گرفت.»
پرهيزگار سرپرست سابق تيم نيز چنين خود را از اتهام سستي و غفلت تبرئه كرد:«بنده از نامه محرومیت کامیابی نیا مطلع بودم و به جز من کمیته‌های بین الملل و جوانان هم از آن خبر داشتند و پذیرفته نیست که کسی نمی دانسته بازیکن تیم امید دو اخطاره است. فیفا نامه را برای شخص من فکس نمی کند بلکه آن را به کمیته روابط بین الملل ارسال می کند و این کمیته می بایست اطلاعات مربوط به تیم را در اختیار سرپرست و کادر فنی قرار می داد.»
غافلگيري فيفا
در عرف بين‌المللي استفاده از بازيكن محروم حكم روشني دارد و طبعا تيم خاطي بازنده اعلام خواهد شد اما مورد عجيب اميد ايران آنقدر استثنايي و شگفت انگيز بوده كه تا پيش از بازي برگشت مقابل عراق هنوز حكم باخت سه بر صفر در بازي رفت از سوي فيفا صادر نشده بود. ظاهرا فيفا به قدري از حركت تيم ملي ايران در استفاده از بازيكن محروم متعجب و غافلگير بوده كه به روال معمول حكم به تغيير نتيجه و شكست 3 بر صفر ايران نداده است. فيفا از فدراسيون ايران در اين مورد توضيح خواسته و جالب است كه عده‌اي از مديران فدراسيون و حتي شخص كفاشيان تصور كرده‌اند كه ايران بازنده بازي رفت اعلام نخواهد شد.
برهمين مبنا در بخشي از سخنان كفاشيان پس از بازي مي‌توان انتقاد او از كادر فني را به خاطر اطلاع‌رساني به بازيكنان را احساس كرد. رئيس فدراسيون تصور كرده كه فيفا قصد بازنده اعلام كردن ايران را نداشته و شايد اين تخلف تنها با جريمه مالي قابل رفع و رجوع باشد اما به نظر مي‌رسد اين تنها يك خيال خام بوده و تغيير نتيجه بازي رفت قطعي است.
از سوي ديگر شكست اميدهاي ايران در ورزشگاه آزادي نيز باعث شده كه نتيجه بازي رفت در هرشرايطي بي‌اثر شود و عراق در جمع 12 تيم مرحله انتخابي المپيك 2012 لندن قرار گيرد. آنچه كه تاكنون قطعي به نظر مي‌رسد ناكامي تيم المپيك ايران در راه رسيدن به بازي‌هاي 2012 لندن است.
اين بار هم به خود باختيم آن هم با نتيجه غرور‌انگيز و مشعشع 5 بر صفر؛ راستي از از وزارت ورزش چه خبر؟
فدراسيون فوتبال: ناظر بازي اشتباه كرده است
عصر ديروز و در شرايطي كه انگشت اتهام هواداران و پيشكسوتان فوتبال همچنان به فدراسيون نشانه رفته بود تحرك تازه‌اي از سوي گردانندگان فوتبال براي تغيير جريان بازي صورت گرفت. فدراسيون فوتبال طي اطلاعيه‌اي مدعي شد كه در فعل و انفعالات انجام شده اخير اشتباه ناظر فيفا در بازي رفت با عراق را نمي‌توان ناديده گرفت. فدراسیون فوتبال در این اطلاعیه آورده است:«کمیته انضباطی فیفا طی نامه‌ای به تاريخ 22 ژوئن 2011 (اول تیر 1390) علت استفاده غیرمجاز از بازیکن تیم فوتبال امید ایران يعني کمال الدین کامیابی‌نیا را جویا شد و تا 10 تیر 1390 مهلت داد تا فدراسيون مدارک و مستندات خود را مبنی بر دلیل استفاده از این بازیکن را اعلام کند. پیرو رسیدن این نامه به فدراسیون فوتبال پنج‌شنبه جلسه‌ای در فدراسیون تشکیل و پس از آن مقرر شد تا از کادر فنی تیم امید خواسته شود تا از بازیکن فوق الذکر استعلام شود که آیا در دو بازی قبل دو اخطاره شده است یا خیر که متعاقب آن این موضوع به تایید این بازیکن رسید و فدراسیون فوتبال تاکید کرد که در بازی برگشت از این بازیکن استفاده نشود.» اين بخش از اطلاعيه سعي دارد چنين القا كند كه فيفا براي روشن شدن اين موضوع تا چند روز پس از بازي برگشت را به ايران فرصت داده تا مستندات خود را ارسال كند. تناقض ماجرا اين است كه چطور بازي حساس و سرنوشت‌ساز برگشت و تاثير آن بر صعود يكي از دو تيم به مرحله بعد، در اين روند از سوي فيفا در نظر گرفته نشده است. فدراسیون فوتبال ايران در بخش ديگر بيانيه ديروز به اشتباه ناظر بازي رفت با عراق نيز اشاره مي‌كند. در اين بخش آمده:«در جلسه هماهنگی پیش از دیدار تیم ملی مقابل عراق (در اربیل) ناظر دیدار فهرستی 22 نفره از بازیکنان تیم ارائه کرد که در آن نیز نام این بازیکن قید شده بود و هیچ اسمی از محروم بودن آن اعلام نشده بود و این در حالی بود که ناظر دیدار اجازه بازی کردن به سید ایمان موسوی را به دلیل نداشتن کارت بازی نداد و مدارکی ارائه کرد که این بازیکن در دیدارهای قبلی کارت بازی داشته و در این دیدار به دلیل عدم ارائه کارت، اجازه بازی کردن ندارد. جالب اين جاست در فهرستی که در ابتدای این دیدار ارائه شد در بخش «Not Eligible» که اسامی محرومان قید می شود هیچ اسمی از هیچ بازیکنی قید نشده بود و این خود دلیلی بود بر اینکه این بازیکن می تواند در این دیدار به میدان برود.»
تلاش فدراسيون فوتبال براي آنكه روزنه‌اي از اميد براي تيم المپيك باز كند در حالي است كه بازي برگشت با نتيجه دو بر صفر به سود عراق تمام شده و حتي اگر نتيجه بازي رفت به حال سابق بازگردد باز هم در مجموع شانسي براي صعود ايران به جمع دوازده تيم مرحله انتخابي وجود نخواهد داشت. فردا قرار است فدراسيون براي تصميم‌گيري درباره اتفاقاتي كه رخ داده نشست اضطراري داشته باشد اما از همين حالا هم مي‌توان پيش‌بيني كرد كه آرزوي اميدهاي ايران براي حضور در المپيك دست‌نيافتني باقي خواهد ماند.
