به گزارش خبرخودرو ، چندي قبل وقتي خبر ورود يكي از زير مجموعههاي گروه خودروسازي PSA فرانسه به بازار ايران منتشر شد، فعالان بازار كمرونق اتومبيل در ايران به خاطر چنين حضور پرخطري متعجب شدند. برند جوان DS كه قرار است نقش شاخه لوكس و اسپرت گروه پژو - سيتروئن را بازي كند در شرايطي به مرحله رونمايي در ايران رسيده كه تصوير شفافي از آن در ذهن مخاطبان حوزه خودرو ارائه نشده است .
درحالی که برآوردها نشان می دهد ۱۰درصد از خودروهای وارداتی به کشور در رده نیمه لوکس یا «پریمیوم» قرار دارند ، هدف نماینده دی اس در ایران این است که سهم ۲۰ درصدی از بازار خودروهای نیمه لوکس ایران را به خود اختصاص دهد و در این راه رقابت سختی با برندهایی که خودروهایی در این رنج قیمت وارد می کنند و البته قلب لوکس سواران ایرانی را نیز تسخیر کرده اند، در پیش دارد . ضمن آنکه بازار خودروهای لوکس در ایران بیشتر تحت تاثیر خودروهایی است که محبوبیت بیشتری در بازار آمریکا دارند و این در حالی است که به اذعان ایو بونفون مدیرعامل DS که به منظور افتتاح نمایشگاه مرکزی این برند به ایران سفر کرده است ، این برند در سال گذشته 102 هزار دستگاه خودرو تولید کرده است که از این تعداد 79 درصد در اروپا و 21 درصد به کشورهای آمریکای جنوبی مانند برزیل صادر شده است.
يافتههاي ما حاكي از آن است كه واردكنندگان اين برند، قصد دارند مدلهاي DS-3، DS-4 وDS-5 را به بازار كمرونق اين روزهاي ايران گسيل كنند و حتي صحبت از DS-6 هم به ميان آمده است. در عين حال مدلهاي DS داراي تيپها و آپشنهاي مختلف نيز هست كه شمار آن در اروپا زياد است اما احتمال ميرود براي ورود به بازار ايران بخش زيادي از اين انتخابها در دسترس خريداران نباشد.
برند DS قرار است خودرو فاخر و اسپرت گروه پژو- سيتروئن باشد در حالي كه هر دو برند فرانسوي هم اكنون تصوير خوبي در ذهن مخاطبان ايران ندارند. پژو كه مدتهاست محصول ممتاز و به روز تحويل بازار ايران نداده و سيتروئن نيز در آخرين حضورش به ارائه مدل C5 در ايران پراخت كه به هيچ وجه مورد استقبال قرار نگرفت و اين روزها دارندگان پژو 407 و سيتروئن C5 دعا ميكنند كه دچار خرابي ماشين نشوند چون قطعات يدكي اين خودروها كمياب و پشتيباني فني براي اين دو محصول بسيار ضعيف است.
DS نشاني ناآشنا و لوگويي جديد در بازار ايران به حساب ميآيد و به نظر ميرسد واردكنندگان، اصلا تمايلي به ارتباط اين برند با پژو و سيتروئن به عنوان والدين DS ندارند.
چالش بعدي DS در بازار ايران نيز محل قرارگيري آن در سبد خريد مشتريان است. در شرايطي كه بازار حتي به خودروهاي ارزانقيمت روي خوش نشان نميدهد به نظر ميآيد يك برند جديد و ناآشنا در محدوده قيمت 150 تا 300 ميليون تومان چندان شانسي براي پيدا كردن مشتري پرتعداد نداشته باشد. در حال حاضر نيز شماري از نمايندگان برندهاي خارجي با همين مشكل دست به گريبان هستند و به همين دليل دچار ضعف در ارائه خدمات مناسب به دارندگان محصولات خود شدهاند. حتي به نظر مي آيد كه DS در برابر خودروهاي دست دوم آلماني يا ژاپني هم شانس زيادي نداشته باشد چون بيشتر اين برندها در حد ضربالمثل نزد خريداران ايراني شهرت دارند.
DS وارد محدودهاي از بازار شده كه در قبضه برندهاي آلماني، ژاپني و كرهاي است و حتي برندهايي چون ولوو نيز نتوانستند به حكومت مرسدس بنز، بامو، تويوتا و لكسوس پايان دهند. ضمن آنكه سابقه ذهني خوبي نيز از اتومبيلهاي ساخت فرانسه در ذهن مشتريان بالقوه ايراني وجود ندارد و استفاده از محصولات فرانسوي مترادف با هزينه نگهداري بالا، عمر نه چندان بادوام، قطعات يدكي كمياب و خدمات نامناسب پس از فروش است. در چنين شرايطي است كه ارزش برندهاي اينچنيني در بازار دست دوم نيز دچار افت قابل ملاحظهاي ميشود و ريسك خريد آن نزد مشتريان بالا خواهد رفت.
برند DS در ابتداي راه با چالشهاي بسياري روبروست، چالشهايي كه برخي از آنها حتي در هزارتوي پيچيده بازار خودرو ايران مبهم و مكتوم هستند.