به گزارش نفت دیلی، درطی سالهای آغازین قرن بیست و یکم، الگوی جدید انرژی در حال شکل گیری است که متأثر از تحولات فناوری و زیست محیطی و همچنین میزان دسترسی به منابع سوختهای فسیلی و تقاضای جهانی است.
در این میان سهم رو به رشد گاز طبیعی در سبد انرژی مصرفی جهان از ٧,٢٣ درصد در ٢٠١١ به ٢٨ درصد در ٢٠٣٠ نشان دهنده اهمیت روزافزون گاز طبیعی است. بنابر آمار اعلام شده از سوی سایت رسمی شرکت انگلیسی بی پی تولید جهانی گاز طبیعی در سال ٢٠١٢ برابر ٩/٣٣٦٣ میلیارد متر مکعب بوده است که ایران با تولید ٩/١٦٠ میلیارد متر مکعب ٨.٤ درصد تولید جهانی را به خود اختصاص داده است.
طبق تحلیل SWOT انجام شده روی اقتصاد و صنعت گاز، ایران با وجود داشتن رتبه دوم ذخایر گاز طبیعی جهان (١٦ درصد ذخایر گازی جهان) دارای صادرات ناچیزی در این زمینه است که به نظر می رسد عمده ترین دلیل این ضعف حمل و نقل مشکل و پر هزینه این منبع پر متقاضی انرژی است.
پروژه پژوهشی گروه فناوریهای نوین شیمیاییِ پژوهشکده علوم و فناوری پژوهشگاه صنعت نفت تحت عنوان «شناسایی چالشها و گلوگاه های فناوری تولید و ذخیره‌سازی هیدرات گاز طبیعی در مقیاس صنعتی»، افزون بر بیان مهمترین روشهای انتقال گاز طبیعی برای صادرات و فروش و همچنین برشمردن نقاط ضعف و برتری هر یک از این روشها، مباحثی همچون بهبود شرایط تولید هیدرات با استفاده از مواد افزودنی، افزایش پایدارسازی هیدرات گازی جهت ذخیره سازی و انتقال گاز از طریق تبدیل هیدرات به قرص از طریق افزودنیهای شیمیایی را مورد بررسی قرار داده است.
افزون بر موارد فوق فرآیند بازیابی گاز از هیدرات در مقصد و نتایج حاصل از تستهای تجربی که توسط محققین در این زمینه انجام شده است به همراه معادلات بدست آمده نیز یکی دیگر از دستاوردهای پروژه مذکور است.
نتایج تحقیق حاکی از آنست که با توجه به اینکه در بازیابی گاز از هیدرات، تامین گرمای مورد نیاز برای ذوب و تجزیه هیدرات مهم است و هرچه انتقال حرارت به هیدراتهای گازی موثرتر و بهینه تر صورت بگیرد، راندمان بازیابی گاز نیز افزایش می یابد، روشهای مختلف برای بازیابی گاز از هیدراتهای گازی پیشنهاد شده که از سوی محققان مورد آزمایش قرار گرفته است.
