به گزارش نفت دیلی، میزان ذخیره سازی تجاری کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی و توسعه در ماه آوریل با رسیدن به ٦٦,٤ روز به بالاترین رقم در پنجسال اخیر رسید.
حجم ذخیره سازیهای تجاری نفت کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD)در ماه آوریل کاهش یافت و به ٣ میلیون و ٤٦ هزار بشکه در روز رسید.
حجم کنونی این ذخیره سازیها، از میانگین پنجساله آنها، ٣٣٨ میلیون بشکه بالاتر است که به تفکیک، ١٩٤ میلیون بشکه از آن مربوط به ذخیره سازی نفت خام و ١٤٤ میلیون بشکه از آن مربوط به ذخیره سازی فرآورده های نفتی است.
ذخیره سازیهای تجاری کشورهای عضو OECD دراین ماه معادل با مصرف ٦٦,٤ روز نفت این کشورها است که این میزان حدود ٧.١ روز بیشتر از میانیگین پنجساله است.
اصولاً ذخیره‌سازی با عنوان ذخیره سازیهای راهبردی نفت خام «Strategic Petrolume reserve» از دهه ۱۹۷۰ میلادی به بعد شکل گرفت.
کشورهای صنعتی برای جلوگیری از تکرار بحران نفتی سال ۱۹۷۳ میلادی و به عبارتی برای این‌که از یک سوراخ ٢ بار گزیده نشوند، آژانس بین‌المللی انرژی تاسیس کردند و در کنار مجموعه‌ای از سیاستهای دیگر، تصمیم گرفتند مقداری از نفت مورد نیاز خود را ذخیره کنند تا در روز مبادا از آن استفاده کنند.
کمیته ای در آژانس بین‌المللی انرژی، برای جلوگیری از تخلف کشورهای صنعتی، ذخیره‌سازی نفت در کشورهای عضو را کنترل می‌کنند. در زمینه حجم ذخیره‌سازی نیز روایتهای مختلفی وجود دارد که هیچ‌گاه کار دقیقی روی آن انجام نشده است، اما بحث ذخیره ۹۰ روز واردات و ۶۰ روز مصرف مطرح است و در این معیار نیز دیدگاه های متفاوتی وجود دارد، زیرا برخی آنها مانند ژاپن تنها واردکننده نفت هستند و برخی هم خود تولید دارند و کسری مصرف را وارد می‌کنند.
