به گزارش نفت دیلی، بهینه‌سازی تولید از میدانهای هیدروکربوری یکی از دغدغه‌های اصلی مدیریت مخازن نفت و گاز است.
طبیعت بسیار ناهمگن مخازن نفتی زیرزمنی منجر به رفتاری متفاوت در تولید نفت در دوره‌های زمانی مختلف می شود که به طو عمده ناشی از نبود شناخت کامل از وضع مخزن به دلیل ناهمگونیهای آن است. به همین دلیل برنامه ریزی تولد همواره با مشکلات عدیده ای روبروست.
یکی از روشهای موثر برای مواجهه با این نبود قطعیت و مدیریت آن، استفاده از فناوری چاه هوشمند است. شیرهای کنترلی درون چاهی یکی از عملگرهای این فناوری است.
یکی از چالش‌های مهم این تکنولوژی، تنظیم بهینه شیرهای کنترلی هوشمند است که از نظر توانمندی در کنترل خروجی سیال به سه دسته باز/ بسته، شیرهای چند حالته (گسسته) و شیرهایی با بی نهایت حالت (پیوسته) تقسیم می شوند.
استفاده از شیرهای کنترل هوشمند چاه های نفتی در مقایسه با روش متداول (غیرکنترلی) مزایای بسیاری دارد که از جمله این مزایا می توان به افزایش تولید نفت، کاهش تولید آب، افزایش ضریب بازیافت و کاهش هزینه های تولید اشاره کرد.
از این رو با هدف بهینه‌سازی تنظیمات شیرهای کنترلی هوشمند، در مقاله «بهینه‌سازی تولید نفت در چاه‌های هوشمند با روش طرح آزمایش‌ها» نتایج حاصل با حالت معمولی مقایسه شده است
در این راستا از روشهای طرح آزمایش تاگوچی و سطح پاسخ برای مدل‌سازی و تعیین ارتباط تنظیمات شیرهای کنترلی با مقدار تولید نفت و بهینه‌سازهای غیرخطی برای تعیین تنظیمات بهینه شیرهای کنترلی به منظور بیشینه کردن تولید نفت، کمینه کردن تولید آب و کاهش زمان محاسبات استفاده شده است که نتایج به دست آمده نشان افزایش قابل توجه تولید نفت در حالت کنترل هوشمند نسبت به حالت متداول است.
