به گزارش نفت دیلی، تصمیم‌گیری در باره نحوه ایجاد و دستیابی به فناوری مورد نیاز صنایع، یکی از مهم‌ترین جنبه‌های راهبردی استفاده از فناوری است.

انتخاب مناسب‌ترین روش‌ استفاده از فناوری به عوامل گوناگونی همچون نیازها، توانمندی‌ها، امکانات و ضعف‌های موجود، وضع فناوری در دیگر کشورهای دنیا و راهبردهای ملی کشور مرتبط است.

انتخاب فناوری مناسب هر صنعت به عنوان فرآیند انتقال و تبدیل منابع به محصولات از طریق دانش، تجربه، اطلاعات و ابزار یکی الویت‌های مهم مسئولان امر تلقی می‌شود.

انتخاب فناوری برای صنعت پتروشیمی به عنوان یکی از مهم‌ترین عرصۀ صنعت کشور که ارزش اقتصادی بسیاری دارد، مستلزم دقت نظر بسیاری استزیرا در فرآیند انتقال باید موضوع فناوری به درستی شناخته و با توجه به سیاست‌های عملیاتی طرف‌ها، روش مناسب انتخاب شود.

هدف از شیوه‌های انتقال فناوری، مجموعه‌ای از فعالیت‌های تحت شرایط از پیش تعریف شده است که طی آن فناوری مورد نیاز متقاضی در ازای جلب رضایت عرضه کننده در اختیار وی قرار گیرد که در پژوهش «رتبه‌بندی روش‌های مناسب انتقال تکنولوژی در صنایع پتروشیمی اراک» عوامل موثر بر انتخاب روش انتقال فناوری بررسی شده است.

نتایج بررسی حاکی از آن است که رتبه‌بندی روش‌های انتقال فناوری به صورت تلفیقی از روش‌های تحلیل سلسه مراتبی و روش فردی در تصمیم‌گیری گروهی به‌دست آمده است که نخستین رتبه مربوط به روش مشارکت در تولید، دومین رتبه مربوط به کمک‌های فردی و خدمات مهندسی، سومین رتبه به همکاری‌های مشترک و روش‌های کلیدی در دست، بیع متقابل و روش حق امتیاز به ترتیب رتبه‌های چهار تا ٦ را به خود اختصاص داده‌اند.