به گزارش نفت دیلی، امروزه جهان در زمینۀ انرژی با دو بحران محدود بودن منابع سوختهای فسیلی اعم از فرآوردههای نفت و گاز و آلودگی محیط زیست روبروست.
ایران با وجود مخازن بزرگ نفتی و معادن عظیم زیرزمینی، ظرفیت بالقوهای در عرصه انرژی دارد اما زمانی این منابع عظیم روند توسعۀ کشور را تسهیل میکنند که استفاده بهینه و مناسبی از آنها به عمل آید.
افزایش جمعیت شهرها، گسترش صنایع خودروسازی و به دنبال آن ازدیاد تعداد وسایل نقلیه و متوقف نکردن حرکت خودروهای فرسوده و افزایش پدیدۀ گازهای گلخانهای، یکی از معضلات جدی مرتبط با مسائل انرژی است. بهگونهای که میتوان سهم عمدهای در مصرف انرژی و آلودگی محیط زیست را به بخش حمل و نقل واگذار کرد.
از این رو در طول سالهای اخیر، تلاشهای زیادی در باره جایگزینی انواع انرژی در بخش حمل و نقـل انجام شده و در دست اقدام است.
با توجه به مطالعات انجام شده، سوختهای بسیاری میتوانند جایگزین سوختهای رایج شوند که در پژوهش «اولویت بندی سوختهای جایگزین در خودروهای سبک» با تکیه به شاخصهای هزینه، فناوری، پایداری و امنیت انرژی، الویت بندی سوختهای مرسوم خودروهای سبک با در نظر داشتن یک افق میانمدت، در قالب روش تصمیمگیری چند شاخصۀ SIR تدوین شده است.
نتایج بررسی حاکی از مناسببودن سوخت سیانجی است و سوختهای بنزین، گازوئیل، LPG، اتانول، برق، سوخت زیستی، بیوگاز و هیدروژن در اولویتهای بعدی قرار گرفتهاند، همچنین در میان سوختهای با منابع اولیۀ تجدیدپذیر، اتانول بالاترین اولویت را دارد.