روزنامه جوان: سال بار ديگر نو شد اما اقتصاد مقاومتي كهنه ماند. در واقع اقتصاد مقاومتي دغدغه ماند و از اضطرار و اضطراب خارج نشد. اگر سال 96 هم به نام اقتصاد مقاومتي ناميده مي‌شود،يك معني‌اش اين است كه در سال گذشته و سال‌هاي گذشته نتوانستيم آن را خوب آغاز كنيم و خوب ادامه دهيم. شايد حتي طفل اقتصاد مقاومتي را آنطور كه بتواند روي دو پاي خود بايستد به دنياي معيشت مردم نياورده‌ايم يا شايد آن را به دنيا آورده‌ايم اما بدون حمايت و قوت و غذا به قضا سپرده‌ايم.
ديروز رئيس‌جمهور كه براي افتتاح چند طرح به كردستان رفت، يك بار ديگر سعي كرد مشكل بيكاري و ركود در توليد داخلي را گردن ديگران بيندازد و اين بار چرخ اتهامات را به سوي قوه قضائيه چرخاند و گفت: چون از سرمايه‌گذاران «مچ‌گيري» مي‌كنيم،كار جلو نمي‌رود.
اين نوع فضاسازي رئيس‌جمهور در حالي است كه در فرهنگ اقتصاد مقاومتي مچ‌گيري از يك سرمايه‌گذار متخلف - به فرض رئيس‌جمهور - همچون قطره‌اي در دريا گم مي‌شود. فرهنگ اقتصاد مقاومتي در مرتبه اول بر دوش همه مردم است و همه مصرف كنندگان و توليد كنندگان كه شامل جامع جمعيت كشور است بايد احساس مسئوليت كنند و به شعار «ايراني بخر» پايبند باشند و اين فرهنگ، اگر چه كار مردم است، فرهنگسازي آن، كار دولت است و دولت بايد مشق كشورهاي پيشرو در اقتصاد را كه با اقتصاد مقاومتي به قله‌هاي پيشرفت رسيده‌اند، سرلوحه قرار بدهد. پس از مردم و مسئوليت ايشان،مسئوليت بعدي بر عهده خود دولت است كه بتواند دل از شركت‌هاي دولتي و رانت‌ها و سفرهاي خارجي و استخدام رفقا و حقوق‌هاي نجومي آن بكند و خصوصي‌سازي را اجرا كند.
اين دو بحث يعني مسئوليت‌پذيري دولت‌هاي خصوصي‌سازي و مسئوليت‌پذيري مردم در مصرف كالاي ايراني دو موضوع اصلي سخنان رهبر معظم انقلاب در آغاز سال 96 است. در اين باره يك كارشناس مسائل سياسي با اشاره به نامگذاري سال جديد به عنوان سال« اقتصاد مقاومتي، توليد، اشتغال» از سوي رهبر معظم انقلاب مي‌گويد: هفت سالي است كه رهبري در نامگذاري سال‌ها، رويكرد اقتصادي را مد نظر قرار داده‌اند و با طرح مسائل اقتصادي، توليد ملي و اقدام و عمل در بحث اقتصاد مقاومتي براي يك اقدام ملي در مسير بهبود شرايط اقتصادي و مقابله با تهديدها و تحريم‌ها و ايجاد يك اقتصاد مقاوم ريل گذاري مي‌كنند. فراز صادقي مقدم مي‌گويد: با توجه به شعار امسال به نظر مي‌رسد ما وارد فاز جديدي مي‌شويم و با توجه به اينكه تحريم‌ها عملاً برداشته نشد، چاره‌اي جز اين نيست كه ما با درون زايي و برون نگري، اقتصاد را مستحكم كنيم و منابعي را كه در كشور داريم، به سمت توليد داخلي و ملي سوق بدهيم تا مسئله اشتغال براي جوانان كه يكي از مهم‌ترين معضلات كشور است را حل و فصل كنيم.
اين كارشناس مسائل سياسي با اشاره به تمركز چين روي مسئله اشتغال و توجه به منابع داخلي مي‌گويد: در چين با معاون نخست وزير اين كشور صحبت مي‌كردم، او مي‌گفت علت اينكه ديوار چين را ساختيم اين نبود كه دشمن بيروني براي كشور وجود داشت، بلكه براي اين بود كه بيكاري بزرگ‌ترين دشمن چين بود و ما با ايجاد دشمن فرضي به دنبال اين بوديم كه همه مردم را به كار بگيريم تا در برابر لشكر خانمان برانداز بيكاري بايستيم!
صادقي مقدم مي‌گويد: كشوري كه مردمش داراي درآمد و معيشت خوب باشند و فقر و فساد كاهش پيدا كند، قطعاً داراي قدرتي خواهد شد كه مي‌تواند در برابر استكبار و استبداد مقابله كند، به اين لحاظ ائمه اطهار در روايات و احاديث توصيه كرده‌اند كه بايد به فكر معيشت مردم باشيم و نگذاريم فقر توسعه پيدا كند. صادقي مقدم مي‌گويد: اگر بخواهيم كشوري باشيم كه خودمان مشكلات خود را حل كنيم، بايد متكي به منابع و ملت خودمان باشيم، متكي به اقتصاد قدرتمند و مقاوم در برابر چالش‌ها باشيم. اگر اين اتفاق بيفتد به مصداق اين آيه، قوتي كه حاصل مي‌شود هم در مقابل تجاوز نظامي ايستادگي مي‌كند و هم در مقابل تحريم‌ها و تهديدها.
