به گزارش نفت دیلی، حمیدرضا عراقی با اشاره به این که هم اکنون، یکی از مهمترین مواردی که سبب موفقیت شرکت‌ها می‌شود، شهرت آن شرکت در جامعه است، اظهار کرد: بر همین اساس، بسیاری از شرکت‌های بزرگ دنیا مسئله مسئولیت اجتماعی (CSR) شرکت را به عنوان یکی از دلایل موفقیت خود مطرح می‌کنند.
وی با اشاره به این که CSR در شرکت‌های مختلف متفاوت است و همه به یک شکل عمل نمی کنند، گفت: این موضوع بستگی به شرایط و نیازهای آن منطقه و بسته به توانمندی و علاقه شرکتی که در آنجا فعالیت می‌کند، تعریف می‌شود.
مدیرعامل شرکت ملی گاز ایران با بیان این که مسئولیت اجتماعی در ذات کاری شرکت ملی گاز ایران نهفته شده است، تصریح کرد: جایگزینی سوخت‌های میان تقطیر که در واقع کمک به محیط زیست است، اشتغالزایی در مناطق عملیاتی، تبدیل سوخت نیروگاه‌ها به سوخت طبیعی و کاهش آلودگی هوا و ... که سرانجام به توسعه کشور کمک می‌کند، از جمله مسئولیت‌های اجتماعی شرکت است.
معاون وزیر نفت با اشاره به این که چنانچه CSR سبب توسعه منطقه عملیاتی نشود، خیلی پایدار نیست، افزود: از جمله مواردی که در دنیا کمک می‌کند شرکتی برای مردم و سازمان‌ها قابل اعتماد شود، بحث محیط زیست و حفظ آن و پس از آن، ایجاد توسعه پایدار در منطقه و به تبع آن، در کشور است.
به گفته عراقی، ۲ اصل توسعه پایدار و حفظ محیط زیست در CSR از ارکان اصلی به شمار می‌آید که در شرکت ملی گاز ایران مبتنی بر کار، دانش، توسعه و خودکفایی و در عین حال، جزو ذات ماموریت این شرکت است.
وی، توانمند کردن را مقدم بر خدمتگزاری دانست و افزود: ما متاسفانه توانمندسازی را فراموش کردیم و خدمتگزاری را اصل قرار دادیم و این، تفاوت میان رشد و توسعه است.
عراقی ادامه داد: رشد یعنی شما کمک می‌کنید که تنها امکاناتی در جامعه درست شود، اما توسعه در توانمندسازی است یعنی آدم‌های جامعه و سازمان‌ها، خود توانمند شوند و بتوانند به جامعه خویش سرویس دهند بنا براین رویکرد شرکت ملی گاز ایران در اجرای مسئولیت اجتماعی، توانمند سازی مردم و جامعه است.
مدیرعامل شرکت ملی گاز ایران با اشاره به این که باید تلاش کنیم استانداردهای CSR را بین‌المللی و در عین حال، در این زمینه شاخص‌های خود را بهینه کنیم، تصریح کرد: همه ما چه ارگان‌های دولتی و چه غیردولتی در مقابل کل جامعه و آیندگان مسئولیم. ما باید در کارهای خود، رضایت انسان‌ها را در نظر بگیریم؛ نه تنها انسان‌های این نسل، بلکه انسان‌های آینده را، بدان معنا که همه سازمان‌ها موظفند کاری که انجام می‌دهند هم برای نسل حاضر و هم برای نسل آینده مفید فایده باشد.
به گفته عراقی، ما باید نه بر اساس روش بلکه بر اساس یک منش، باورمان شود که نسبت به بشریت مسئولیت داشته باشیم و به آنها خدمت کنیم، این همان بحث توانمندسازی کمک به بشریت و توسعه است.
