به گزارش نفت دیلی ، زنگنه دیروز از مجلسی کارت زرد گرفت که بیشترین رای اعتماد چهار دوره وزارتش در نفت را از نمایندگانش گرفته بود. آن ۱۰۶ نماینده‌ای که در مخالفت با طرح «برندینگ جایگاه‌های عرضه سوخت» با دادن کارت زرد موافقت کردند کافی است به یک روز کاری به پمپ بنزین‌ها سرکشی کنند تا درددل‌های مردم را درباره خدمات ارائه شده در جایگاه‌های عرضه سوخت بشنوند و رضایت‌مندی آنان را ارزیابی کنند.
به لطف اینترنت، نگاهی هم به نحوه سوخت‌رسانی در کشورهای پیشرفته بیندازند. آنگاه شاید رنگ کارت شان تغییر کرد. در آن روی ماجرا اما، وزارت نفت باید به دیدگاه‌های نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی در باره جلوگیری از رانت، فساد و انحصار چه در «طرح برندینگ» و چه در هر طرح دیگری مجدانه عمل کند.
١- به توافق اخیر روس‌ها با سعودی‌ها برای صادرات گاز روسیه به عربستان به صورت ال‌ان‌جی نگاه کنید. این جمله پوتین خطاب به وزیر انرژی عربستان را هم بخوانید که «از ما گاز بخرید و نفت بیشتری صادر کنید.» (نقل به مضمون). آنگاه آثار ژئوپولتیک این توافق را بررسی کنید. پرونده طرح به گل نشسته سالیان دور «ایران ال‌ان‌جی» را هم مطالعه کنید. شاید لازم دیدید برای بحث‌های مهم‌تری زنگنه را به مجلس بکشانید!
٢- حرفی نیست اگر مخالفان زنگنه، از هر فرصتی برای کاستن از اقتدار وزارتش استفاده کنند. فراموش شان نشود اما، نفت صنعتی ملی است.
اتفاقا حال و روزش هم خوب نیست. سرمایه‌گذاری‌ها آن‌طور که پیش‌بینی می‌شد پیش نرفته است و چرخش آن طور که لازم بود نچرخیده است. میهمان یک ساله کاخ سفید همه تلاشش را کرده است تا سرمایه‌گذاری در ایران -طبعا در مهم‌ترین بخشش یعنی نفت- راه نیفتد و بانک‌های بزرگ خارجی، با ایران همکاری نکنند. راستی چرا نمایندگان مردم در مجلس برای رفع موانع سرمایه‌گذاری پیش روی صنعت نفت جلسه تشکیل نمی‌دهند و راهکار ارائه نمی‌دهند؟!
۳- یک بار پیش از جلسه رای اعتماد مجلس به زنگنه، نوشتم که «به زنگنه رای ندهید!» اما اگر رای دادید بر اجرای برنامه‌های ارائه شده‌اش در صنعت نفت نظارت کنید. لازم بود از آن بخش‌هایی که تحقق نیافته بازخواست و کمکش کنید تا برنامه رای گرفته‌اش محقق شود. حالا فصل آن است که پرسیده شود: «آقای وزیر در این ۱۰۰ روز چقدر به وعده‌هایش عمل کرده است؟»، «آنها که باید به تحقق این برنامه‌ها کمک می‌کردند چه کر‌ده‌اند؟!» فرمانده را بی‌عقبه، بدون امکانات لازم و بی‌حمایت خواسته شده در میدان نبرد رها کردن، فقط به یک نفر ضربه نمی‌زند!
