حبیب الله بیطرف در سمینار مدیریتی آینده‌نگاری فناوری صنعت نفت با تاکید بر اهمیت آینده‌نگاری فناوری در تصمیم‌گیری‌های مهم گفت: وارد نشدن سازمان‌ها و مجموعه‌های بزرگ مقیاس و تاثیرگذار به این حوزه، زیان بسیاری به همراه دارد و در وزارت نفت با ورود به حوزه آینده‌نگاری فناوری تلاش کردیم تاخیرها جبران شود.
وی اعلام کرد: وزارت نفت نخستین گام‌ها برای رسیدن به اهداف آینده‌نگاری را با تاسیس اداره آینده‌نگاری در معاونت مهندسی، پژوهش و فناوری برداشته است.
معاون وزیر نفت در امور مهندسی، پژوهش و فناوری با تاکید بر این‌که فناوری‌های پیشرو بر حیات بنگاه‌های اقتصادی بزرگ و کشورها تاثیری بسزا دارد، اظهار کرد: در سال‌های ابتدایی قرن بیستم، سندی به دنیا معرفی شد که در آن فناوران و فناوری‌های برتر در ۱۶ ردیف معرفی شدند.
بیطرف افزود: در این سند حوزه‌های پزشکی، انرژی، نانو و... مطرح بود و مطالعاتی بلندنظرانه را در دوره‌ای ۱۰۰ ساله بررسی می‌کرد، در آن سند گفته شده بود بسیاری از کشورها می‌توانند سرانجام به سه مورد از آن فناوری‌ها دسترسی داشته باشند و معدودی از کشورها می‌توانند به حدود ۱۰ فناوری برسند.
وی با بیان این‌که پیروی از فناوری‌های جدید و اهمیت به تاثیرگذاری آنها در تصمیم گیری‌های مهم، می‌تواند غفلت ما را کم کند، افزود: مجموعه‌های ما و نگاه مدیران و کارشناسان و کارکنان‌مان باید به این آینده‌نگاری مجهز شود و حداقل در حد یک اتاق آینده‌نگاری برای فناوری پیش برویم و راهنمایی برای حرکت آینده صنعت نفت شود.
معاون وزیر نفت در امور مهندسی، پژوهش و فناوری یادآور شد: این توجه به آینده‌نگاری فناوری می‌تواند با پویش محیطی، مطالعات تطبیقی و مطالعات فناوری دنبال شود.
بیطرف در توصیه‌ای به مدیران بر فعال بودن اتاق آینده و جدی گرفتن آن تاکید کرد و گفت: راه‌اندازی آن هزینه زیادی ندارد، اما برکاتش بسیار زیاد خواهد بود و می‌توان از تجربه‌های سازمان‌های دیگر که این مسیر را طی کرده‌اند استفاده کرد.
وی افزود: در عین حال فراموش نکنید که اجماع درباره تصویری که از آینده می‌سازید، از کیفیت تصویری که از آن می‌سازید، کمتر نیست، بنابراین ذینفعان را درگیر و این پیگیری را از سطوح پایین آغاز کنید و ذینفعان برون‌سازمانی را نیز فراموش نکنید.
در این نشست تخصصی، سیاوش ملکی‌فر، عضو هیئت مدیره و مدیرعامل اندیشکده آصف نیز تازه‌ترین یافته‌ها و تحولات در این عرصه را اعلام کرد.
ملکی‌فر یادآور شد: اگر شرایط برای اجرای آینده‌نگاری (ایده‌آل یا مینیاتوری) فراهم نیست، مجموعه‌های اجرایی می‌توانند دست کم یکی از روش‌های آن را اجرا کنند و در این مسیر پویش محیطی بسیار کلیدی است.
وی افزود: در هر سازمان باید یک یا چند نفر را به این موضوع‌ها متمرکز کنید، یا از همه بخواهید هر ماه، یک یا دو ساعت را به بررسی آینده اختصاص دهند.
ملکی‌فر افزود: بسیاری از سازمان‌ها برنامه‌های بلندمدت و کوتاه مدت متفاوتی را برنامه‌ریزی می‌کنند. در مجموعه‌هایی مثل وزارت ارتباطات که تحولات سریع است، دوره بلند‌مدت‌شان پنجساله است، اما برای وزارت نفت این دوره متفاوت است و ما باید با شیوه‌های متفاوتی از بررسی‌ها، تلاطم و نبود ثبات پیش روی بازار و امکانات را بررسی کنیم.
