اداره کل روابط عمومی وزارت نفت در واکنش به مطلبی با عنوان «گفتوگو با سید محمدعلی خطیبی، نماینده پیشین ایران در اوپک/دستاوردهای ایران از اوپک ۱۷۵» که در تاریخ ۱۸ آذر ماه امسال در روزنامه ایران منتشر شد، توضیحاتی ارائه داد که متن کامل آن در ادامه آمده است:
«روزنامه ایران که در تاریخ ۱۸ آذرماه، گفتوگو با آقای سیدمحمدعلی خطیبی، نماینده پیشین ایران در اوپک را در گزارشی با عنوان "دستاوردهای ایران از اوپک ۱۷۵" منتشر کرد، تلاش کرده است تا دستاورهای هیئت مذاکرهکننده ایران در اجلاس اخیر اوپک را با کملطفی تمام زیرسئوال ببرد؛ این اظهارات بیش از آنکه نگاه یک کارشناس باشد سخنانی صرفا در تداوم رویه معمول (پنج سال اخیر) آقای خطیبی در نفی و نقد دستاوردهای جمهوری اسلامی ایران در یک سازمان بین‌المللی بزرگ است.
تلاش برای یافتن ایرادی در محتوا یا شکل عملکرد هیئت ایرانی در همه جای اظهارات ایشان هویداست؛ به طور مثال وقتی (در پایان اظهاراتشان) در یافتن ایرادهای بیشتر از عملکرد هیئت نمایندگی ایرانی در اوپک ۱۷۵ درمی‌مانند، ناگهان موضع خود را از یک "کارشناس بازار نفت" به مدافع "عدالت اجتماعی" تغییر داده و درباره همراه هیئت اعزامی به اجلاس اخیر سخن می‌گویند.
اما درباره سخنان ایشان در نقد دستاوردهای ایران در اجلاس ۱۷۵؛ نخست اینکه گفتهاند چرا میزان کاهش تولید اوپک در بیانیه مطبوعاتی درج نشده است. آنگونه که مسلم است ایشان حتی تجربه سالهای حضور خود در اجلاسهای اوپک را نیز از یاد بردهاند، چرا که بیانیه مطبوعاتی سازمان اوپک بر اساس یک سنت رایج صرفا متنی ساده و معمولا حاوی تاکید بر رویکردهای کلان سازمان در ایجاد ثبات در بازار است و عرف این نبوده است که در بیانیه‌های مطبوعاتی ذکری از جزئیات تصمیم‌های سازمان بشود.
ایشان همچنین ایراد گرفته‌اند که چرا میزان دقیق کاهش سهمیه هریک از اعضا در بیانیه نیامده و صرفا به بیان کاهش کلی ۸۰۰ هزار بشکه‌ای سازمان اشاره شده است؟ بازهم ایشان را به مرور نمونه‌های مشابه ارجاع میدهیم و یادآور میشویم که معمولاً این گونه جزئیات در بیانیه‌های سازمانی نمی‌آید اما بر مبنای عرف سازمان، کشورها هر کدام خودشان در برابر رسانه‌ها نسبت به بیان سهمشان از توافق مختارند.
در همین زمینه باید خاطرنشان کرد: در حالی که کشور ایران با رایزنی و ثباتقدم هیئت مذاکرهکننده در جلساتی بسیار سخت و نفسگیر توانست از اعمال یک ظلم مضاعف (پذیرش کاهش تولید حتی به صورت نمادین) به صنعت نفت در شرایط تحریم ممانعت کند، ادعای آقای خطیبی مبنی بر اینکه چون کسی پیوست‌های بیانیه را ندیده پس باید در اصل آن شک کرد، خواننده را به تعجب وا میدارد که آقای خطیبی از موضع یک کارشناس ایرانی سخن میگوید یا از موضع هوادار هیئتهای نمایندگی برخی کشورهای منطقه؟! بیتردید اگر ایران از شمول این کاهش تولید مستثنی نشده بود، باید قبل از آقای خطیبی، فریاد نمایندگان کشورهای اوپک به آسمان میرفت و ایران را بهخاطر این ادعا که از کاهش تولید مستثنی شده متهم میکردند، آیا آقای خطیبی به عنوان "کارشناس بازار نفت" رسانه‌ها را دنبال نمیکنند؟
آنچه که مسلم است، توافق اوپک به عنوان اسناد محرمانه نشست‌های رسمی یا غیررسمی، محرمانه محسوب میشود.
آقای خطیبی همچنین در یک تعبیر جالب، عدم اعلام جزئیات کاهش تولید اعضا در بیانیه عمومی را احتمالا ناشی از شیطنت آمریکاییها با برخی اعضای اوپک دانستهاند. باید به ایشان یادآور شویم که مهمترین شیطنت آمریکاییها همراه با برخی اعضای اوپک سالها قبل و زمانی ثبت شد که "برخی هیئتهای نمایندگی" در اوپک پیشنهاد حذف سقف تولید اوپک را که در امریکا تدوین و در کشورهای منطقه سناریوسازی شد، بی‌توجه به وضعیت کشورمان امضا کردند و با این کار باعث کاستن از اقتدار ایران در اوپک و بازار جهانی نفت شدند. در اجلاس اخیر اما هیئت ایرانی با عدم پذیرش حضور در چارچوب هرنوع کاهش تولیدی، امکان توفیق آمریکاییها و همراهانشان در اوپک را برای ضربه زدن به ایران سد کرد. اما به نظر میرسد اکنون افکار عمومی ایرانیان بعد از اجلاس اخیر آمادگی بیشتری دارد تا درباره آن امضای پرحاشیه آقای خطیبی بر سند توافق اجلاس ۱۵۹ که طی آن سقف تولید اعضای اوپک حذف شد، توضیحات قانع کننده‌ای بشنوند.
و ما توفیقی الا بالله علیه توکلت و الیه انیب»
