نریمان غریب، مجری شبکه برون مرزی من و تو که دلیل تحریم اپلیکیشن های ایرانی توسط اپل را گزارش او به شرکت اپل می دانند، در واکنش به این اخبار و مقاله ای در روزنامه فرهیختگان در توئیتر نوشت:
«فردا در روزنامه فروشی ها:))) واقعا رد دادین. یکم تحقیق یکم دانش یکم روزنامهنگاری درست. واقعن که موندم چی بگم. خدا شفاتون بده.»
فرهیختگان در این مقاله نوشت:
«یه سوال، اپل چیکارتون کنه نمیخرینش؟» این پیام شاید کوتاهترین و در عین حال کاملترین جملهای است که میتواند رابطه بین استفادهکنندگان ایرانی از محصولات اپل و این کمپانی بزرگ آمریکایی را نشان دهد. از گذشته تا امروز، از نسلهای قدیمی محصولات تلفن همراه اپل تا محصولات جدید آن همواره محدودیت و سبک خاص خدماتدهی جزء جدانشدنی آن بوده است. گاهی کاربران این محصولات در نقل و انتقال و دریافت و ارسال یک فایل ساده در تلفنهای همراه خود و دوستان دچار مشکلات جدی میشوند و گاهی هم مثل همین چند روز اخیر، از هیچ نرمافزاری -که خدمات موردنیاز آنها را در داخل کشور فراهم میکند- نمیتوانند استفاده کنند؛
یک روز درگیر رفعخطای 1009 هستند و روز دیگر برای دریافت برنامهها باید مدت زیادی منتظر بمانند که اپاستور وصل باشد تا امکان دانلود به آنها بدهد. نوشتن از مصائب استفاده از گوشیهای شرکت اپل میتواند آنقدر ادامه پیدا کند که تمام فضای صفحه روزنامه را هم پر کند، اینکه نمایندگی رسمی اپل در ایران وجود ندارد، هیچ نهاد و سازمانی هم پاسخگوی مشکلات احتمالی این برند نیست و... هم بخشی دیگر از مشکلات است اما این حجم بالای مشکلات، هیچوقت نتوانسته ایرانیها را از خرید محصولات شرکت اپل منصرف کند. شاید هم این مشکلات دربرابر کیفیت بالای محصولات تولیدشده و لذت استفاده از آن، حرفی برای گفتن نداشته باشد. (این جمله آخر را البته منهای طرفداران اپل که به محصولات آن بهعنوان یک کالای لوکس جهت خودنمایی و... نگاه میکنند، اضافه کنید.)
اصل ماجرای اخیر
چند هفته پیش شرکت اپل اعلام کرد با اپلیکیشنهایی که با گواهینامههای Enterprise یا سازمانی ساخته شدهاند (همان گواهینامههایی که برای دور زدن ماجرای حذف از اپاستور از آنها استفاده میشود و فقط مختص ایران و اپهای ایرانی هم نیست) برخورد خواهد کرد. در یکی، دو هفته اخیر و پس از اعلام این خبر همانطور که انتظار هم میرفت، اپلیکیشنهایی که از این گواهینامه برای انتشار برنامه خود استفاده کرده بودند، دچار مشکل شدند و از کار افتادند.
تا اینجا صرفا نقل خبر بود. اما چرا این اتفاق افتاد و علت مسدودشدن و ازکارافتادن اپلیکیشنهای ایرانی چیست؟ سوالاتی است که باید به آنها پاسخ داده شود. اپل در اعلام خود، بالابردن امنیت و برخورد با برنامههایی که از گواهینامههای رسمی اپاستور استفاده نمیکنند و از گواهینامههای سازمانی بهره میبرند را علت این اتفاقات دانست اما اصل ماجرا این نیست و همچون تجربیات سابق باز هم پای سیاست، تحریم و... در میان است. برای فهم این هم لازم به مکاشفه و شقالقمر کردن نیست. بازخوانی آنچه در بالا هم گفته شد و تجربیات همین دو سال اخیر میتواند اثبات این مدعا باشد که عامل اصلی اتفاقات اخیر پیرامون اپهای ایرانی مساله تحریمهاست.
نقش دوباره تحریمها در مشکلات اخیر برنامههای ایرانی
اساسا چرا و بر چه اساسی میتوان ادعا کرد تحریمها باعث مسدودسازی نرمافزارهای ایرانی میشود؟ این سوال را میتوان با طرح کردن یک سوال پاسخ داد. باید ابتدا پرسید چرا یک توسعهدهنده از گواهینامههای سازمانی برای تولید و انتشار و استفاده نرمافزارهای خود استفاده میکند؟ پاسخ روشن است. وقتی مسیر دریافت گواهینامه رسمی برای توسعهدهندگان بسته شده باشد، برای ارائه خدمت و تولید و توسعه اپلیکیشن راهی پیشروی توسعهدهنده نمیماند. بسیاری از اپهای ایرانی با گواهینامه رسمی ساخته و منتشر شده بودند اما بعد از حذف توسط اپاستور مجبور به توسعه و انتشار با گواهینامههای Enterprise یا همان گواهینامههای سازمانی شدند و این نوعی جبر ناشی از فضای تحریم است.
این نوع گسترش و تولید نرمافزارها و فعالیتها فقط مختص اپل و توسعهدهندگان اپلیکیشنهای این برند نیست و بسیاری دیگر از فعالان حوزه ساخت و توسعه نرمافزارها مجبور به طی کردن مسیرهایی غیر از مسیرهای معمول و بینالمللی هستند که آن هم ناشی از فضای بینالمللی علیه ایران و موضوع فیلترینگ است. استفاده از کافهبازار به جای گوگلپلی، سیباپ به جای اپاستور و استفاده از گواهینامههای سازمانی همه ناشی از وجود همین محدودیتها و شرایط تحریمی و فیلترینگ است.
نقش منوتو در این غائله
نریمان غریب، کارمند منوتو در مقالهای که در سایت medium منتشر و در آن نام تعدادی از اپلیکیشنهای ایرانی را اعلام کرد این سوال را خطاب به شرکت اپل مطرح کرد که سیستم بانکی ایران دارد از اپلیکیشنهای ios (سیستمعامل اپل) روی پلتفرم اپل استفاده میکند و این سوال فضایی را برای اپل ایجاد میکند که یا به جبر یا به اختیار با ایناپها برخورد کند. این کارمند منوتو در این مقاله راهکار نصب و استفاده از اپها توسط کاربران ایرانی بعد از حذف برنامهها توسط اپاستور را شرح میدهد و بعد از آن هم اختلالات و مسدودسازیها از همان نرمافزارهایی آغاز میشود که او در مقالهاش نام آنها را برده بود.
این تحریمخواهی و به قولی وطنفروشی بیش از آنکه مقصود تقابل با سیاستهای حکومت ایران باشد، تقابل با مردم ایران است که در شرایط سخت تحریمی از استفاده از یک نرمافزار ساده حملونقل یا تراکنش بانکی و حتی خرید و فروش اینترنتی مایحتاج خود هم محروم میشوند و همهاش هم زیر سر کسانی است که در شعار خود را دلسوز و حامی مردم ایران نشان میدهند اما در عمل در کوچکترین و بزرگترین کنشهای ضدایرانی و ضدمردمی دخیل هستند.