سیدضیاء هاشمی می‌گوید: درآمد سینما در سال گذشته 240 میلیارد تومان بوده است که از این میزان به‌طور متوسط تنها 90 میلیارد تومان آن بازگشت سرمایه بوده است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، یکی از مباحث امروز هنرمندان در عرصه‌های مختلف بحث لغو معافیت مالیاتی این گروه است. سازمان امور مالیاتی اعتقاد دارد که همه هنرمندان باید مالیات بپردازند. در این میان سینماگران خیلی سریع به این موضوع واکنش نشان داده و تمام تلاش خود را بکار می‌برند تا خود را از این گودال بیرون بکشند. سیدضیاء هاشمی (دبیر شورای عالی تهیه‌کنندگان و رئیس جامعه صنفی سینماگران) یکی از افرادی‌ست که می‌گوید هیچ مشورتی با سینماگران در این رابطه نشده است.
به اعتقاد شما در سینما چند درصد هنرمندان و به‌طور خاص بازیگران دستمزدهای میلیاردی دارند؟
متاسفم که بگویم بسیاری از واقعیت‌ها در حوزه فرهنگ و هنر در این هیاهو گم شده و در این مسیر غبارآلود کمتر می‌توان سره را از ناسره تشخیص داد. حکایت امروز سینمای ما حکایت یک هنر صنعت کاملا ورشکسته است سینمایی که کمتر از ده درصد از جمعیت کشور برای دیدن آثار آن به سینماها مراجعه می‌کنند، کاملا ورشکسته است.
درآمد سینما در سال گذشته 240 میلیارد تومان بوده است که از این میزان به طور متوسط تنها 90 میلیارد تومان آن بازگشت سرمایه بوده درحالی‌که 200 میلیارد تومان هزینه تولید و پخش آثار شده است. و بسیاری از تهیه‌کنندگان که قدرت ریسک در این حوزه را نداشتند، سالهاست فعالیتی ندارند. اما متاسفانه افکار جامعه را به سمت تنها چند سلبریتی که درآمدی میلیاردی دارند، سوق دادند. این افراد شاید تعدادشان به اندازه انگشتان ۲ دست هم نباشد که برای یک فیلم هم از یک یا دو نفر از این افراد استفاده می‌شود. بقیه عوامل همگی دستمزدها معقول و کمتر از میزان زحماتشان دریافت می‌کنند. با این اوصاف چگونه یک هنر-صنعت ورشکسته در کشور قادر به ارائه مالیات خواهد بود؟
آیا صنف تهیه‌کنندگان سینما به‌عنوان کارفرما در صنف سینمایی‌ها، برای تعیین پایه مالیاتی و چگونگی تعیین مالیات بر درآمد یا دستمزد طرف مشورت سازمان امور مالیاتی قرار گرفته‌اند؟
متاسفم به بیان این حقیقت تلخ که نه تنها سازمان امور مالیاتی از مشورت با صنوف سینما و بالاخص تهیه‌کنندگان که صاحبان و نقطه آغاز یک اثر هستند، هیچ مشورتی دریافت نکرده بلکه وزارت ارشاد هم برای سامان بخشیدن به امور مرتبط بدون مشورت اعمال نظر می‌کند. از اینکه بگذریم. برای روشن شدن اذهان عمومی هم باید بگویم هنرمندان در عرصه سینما به صورت کامل معاف از مالیات نیستند به قدری برای بند "ل"، ماده ۱۳۹ تبصره و ماده ۱۵ و ۱۶ در نظر گرفتند که دیگر نمی‌توان گفت هنرمندان (تهیه‌کننده و پخش‌کننده) در حوزه سینما معاف از مالیات است.
باتوجه به اینکه مشاغل هنری معمولا ثابت نیستند، آیا مدت زمان بیکاری یک هنرمند بین دو پروژه در مالیات‌گیری لحاظ می‌شود؟
در سال نزدیک به ۱۱۰ فیلم سینمایی به صورت متوسط تولید می‌شود و چند نفر از صنوف مختلف (بازیگر، فیلمبردار، تدوینگر، طراح صدا و ...) شاید برای دو یا سه کار درگیر کار می‌شوند اما بقیه صنوف شاید در سال یک فیلم به هم افرادشان نرسد و دیگر عوامل هم در طول سال عملا بیکار هستند. با این اوصاف سرانه کار برای هنرمندان عرصه‌های مختلف یکسان نیست. برخی از عزیزان ۵ سال یکبار کار می‌کنند و البته بیمه بیکاری هم دریافت نمی کنند زیرا این امکان برایشان وجود ندارد، در این‌صورت چطور می‌توان از این قشر مالیات اخذ کرد؟ بیمه هنرمندان به صورت اختیاری است یعنی هزینه بیمه را باید خود افراد پرداخت کنند. این بیمه بسیار ضعیف است. وزارت ارشاد هم بخشی از سهم بیمه را پرداخت می‌کند در این میان حتی برخی توان پرداخت این بیمه را هم ندارند. با این اوصاف بیشتر هنرمندان نه امنیت شغلی دارند و نه بیمه مناسب. شخصا ۴۰ نفر از تهیه‌کنندگان را می‌شناسم که افرادی که تاثیرگذار در سینما بوده‌اند اما امروز یک میلیون و چهارصد هزار تومان از بیمه بازنشستگی عایدی دارند. پس به نظر می‌رسد به‌جای حذف معافیت مالیات باید تبصره‌ای به بند ل ماده ۱۹ اضافه شود و برای افراد سقف درآمد در نظر گرفته شود تا براساس درآمد اخذ شده توسط "فرد" مالیات از او اخذ شود.
در چنین فضایی اصناف باید در مقابل این بی‌عدالتی واکنش نشان دهند همانطور که شورایعالی تهیه‌کنندگان به همراه برخی از دوستان این کار را انجام داد و منجر به حذف لایحه پرداخت مالیات توسط هنرمندان در بودجه سال ۹۹ به مجلس شد. باید این مهم را یادآور شوم که اگر معافیت مالیاتی هنرمندان به هر دلیلی در هر زمان مخدوش شود ارمغانش تنها بیکاری بیشتر و تولید کمتر خواهد بود.
