به گزارش نفت دیلی،با وجود تنش‌های ژئوپلتیک موجود بین چین و آمریکا در سال‌های اخیر، این دو ابرقدرت اقتصادی جهان از منظر مصرف مواد خام شباهت زیادی به هم دارند. حداقل در بازار نفت وجه تشابه آنها بسیار بیشتر از وجه افتراق آنهاست. برنامه افزایش تولید روزانه ۴۰۰ هزار بشکه اوپک پلاس برای مدیریت قیمت نفت در ماه‌های اخیر کافی نبوده و تورم را در چین و آمریکا افزایش داده است.
مقام‌های دولت چین و آمریکا تصمیم‌گرفته‌اند در واکنش به شرایط تورمی پیش آمده که ریشه در افزایش قیمت کالاهای خام دارد، بخشی از ذخیره‌سازی راهبردی نفت خود را آزاد کنند، چین و آمریکا هر یک اعلام کرده‌اند که ۲۰ میلیون بشکه از ذخایر نفت خود را در ماه‌های پیشرو می‌فروشند.
چین برای نخستین بار یک ساختار عمومی را برای فروش ذخایر یادشده ایجاد کرده و جزئیات مزایده فروش ۲۲ میلیون بشکه در روز را اعلام کرده است؛ اقدامی که در گذشته به‌طور معمول به صورت غیررسمی از سوی دولت چین انجام می‌شد.
آمریکا نیز تصمیم دارد ۲۰ میلیون بشکه نفت خام ترش ذخیره‌شده در گنبدهای نمکی واقع در سواحل خلیج مکزیک را در سه ماه چهارم وارد بازار کند. سینوپک اعلام کرده که ۴ میلیون بشکه از نفت ذخیره‌سازی‌های راهبردی آمریکا را می‌خرد و به چین منتقل می‌کند.
رویکرد دولت‌های چین و آمریکا در قابل فرآیند فروش ذخیره‌سازی‌های راهبردی متفاوت است. با وجود آنکه آمریکا به‌طور معمول رویکردی شفاف دارد و برندگان مزایده را اعلام می‌کند، چین به‌طور معمول شرکت‌های برنده در مزایده را به صورت محرمانه نگه می‌دارد. اما در عین حال، آنچه سبب اتخاذ سیاست فروش ذخیره‌سازی‌های راهبردی شده برای هر دو کشور یکسان است
کاهش قیمت نفت و تأثیرگذاری آن بر احیاء اقتصادی مهمترین دغدغه این کشورها در شرایط کنونی است. با وجود اینکه مقام‌های چینی بسیار شفاف درباره تهدید تورم ناشی از قیمت کالاهای خام اظهار نظر کرده‌اند، دولت آمریکا رفتاری مبهم را در پیش گرفته است.
بر اساس مصوبه کنگره بخشی از فروش ذخیره‌سازی‌های راهبردی نفت خام آمریکا برای تامین مالی بودجه فدرال باید مورد استفاده قرار گیرد، اما با توجه به تصمیم فروش این ذخایر پس از واکنش رئیس جمهوری به تصمیم اوپکپلاس برای افزایش بیشتر عرضه نفت و پایین آوردن بیشتر قیمت‌ها، نشان می‌دهد که برنامه فروش ذخیره‌سازی‌های راهبردی نیز با هدف کنترل تورم در آمریکا تصمیم‌گیری شده است.
اداره اطلاعات انرژی آمریکا تصمیم گرفته ۱۲ میلیون بشکه از ۳۰ میلیون بشکه فروش ذخیره‌سازی راهبردی که از سوی کنگره در سال ۲۰۱۸ مصوب شده بود فقط به سال ۲۰۲۲ اختصاص دهد؛ به جای آنکه آن را به‌طور مساوی بین سال‌های۲۰۲۲ تا ۲۰۲۵ تقسیم کند.
تغییر در رویکرد کشورهای دارای ذخایر استراتژیک نسبت به فروش آنها واکنشی به مدیریت آثار تورمی قیمت نفت در این کشورهاست، اما باید به این موضوع توجه داشت که این موضوع می‌تواند آثار بلندمدتی نیز داشته باشد. کاهش واردات نفت آمریکا در شرایطی اتفاق افتاده که این کشور در شرایط کنونی ۶۲۰ میلیون بشکه ذخیره‌سازی راهبردی نفت دارد.
بر اساس محاسبات آرگوس، اگر آمریکا سطح ذخیره‌سازی‌های راهبردی خود را به یک دهم ذخیره‌سازی‌های راهبردی کنونی هم برساند، همچنان به مقررات آژانس بین‌المللی انرژی مبنی بر ذخیره‌سازی معادل ۹۰روز از واردات‌خالص‌پایبند بوده است.
بنابراین باید به این موضوع توجه داشت که چشم‌انداز اوج تقاضای نفت و کاهش وابستگی آمریکا به نفت خام وارداتی سبب خواهد شد که این کشور به تدریج ذخیره‌سازی‌های راهبردی نفت خود را تبدیل به دارایی‌های مالی کرده و برای تأمین مالی بودجه فدرال از آنها استفاده کند. امری که در بلندمدت می‌تواند بر قیمت‌نفت در بازار تأثیر کاهشی داشته باشد.
