نماینده جنبش حماس در لبنان امروز (چهارشنبه) در سخنانی تاکید کرد که این جنبش به دنبال نقش پیشرو برای خود در هرگونه دولت فلسطینی در آینده نیست.
به گزارش ایسنا، «احمد عبد الهادی» نماینده حماس در لبنان در این باره اظهار کرد: حماس به دنبال پیشرو بودن در دولت آینده فلسطین نیست، بلکه مهمتر این است که این دولت بر اساس اجماع ملی و نتایج عملیات هفتم اکتبر باشد.
عبدالهادی در گفت‌وگو با رادیو اسپوتنیک به اختلافات حماس با جنبش فتح اشاره و در این باره تصریح کرد: صحنه امروز تغییر کرده است و همانطور که گفت‌وگوهای برگزار شده در پکن و مسکو نشان می‌دهد بر سر چند نکته؛ ازجمله پیگیری تحولات جنگ با موضع یکپارچه فلسطینی، همکاری در زمینه مقابله با ارتش اسرائیل، محاصره و نسل کشی، آغاز گفت‌وگو و زمینه سازی برای انتخابات و همچنین ایجاد یک برنامه ملی درباره سازمان آزادیبخش فلسطین (ساف) به توافقاتی دست یافتیم.
وی ابراز امیدواری کرد همه مواردی که بر سر آن توافق شده است در نشست دبیران کل گروه‌های فلسطینی که در ۱۴ ژوئن (۲۵ خرداد) در چین برگزار می‌شود، مورد تاکید قرار بگیرد.
عبدالهادی ضمن تاکید بر مخالفت حماس با توافق اسلو و مفاد آن، گفت: نحوه تعامل با سازمان آزادیبخش فلسطین ۲ مرحله‌ای خواهد بود، مرحله اول بازسازی منشور اساسی این توافق است که در آن تصریح شده است فلسطینی‌ها به مبارزه مسلحانه می‌پردازند و مرحله دوم نیز مربوط به بهره برداری از احیای این منشور است و ما می‌خواهیم این سازمان به اصول و مسیر درست خود بازگردد.
نماینده حماس در لبنان در بخش دیگری از اظهاراتش تصریح کرد: منظور اظهارات قبلی یکی از مقامات حماس درباره موضوع زمین گذاشتن سلاح آزادسازی تمام اراضی فلسطین بود و نه تنها تشکیل کشور فلسطینی در کنار رژیم اشغالگر. حماس یک جنبش آزادیبخش ملی است و تا زمانی که تمام سرزمین‌های فلسطین آزاد نشود، اسلحه خود را زمین نمی‌گذارد؛ چراکه در زمان آزادسازی فلسطین ارتش وجود خواهد داشت و دیگر نیازی به سلاح مقاومت نیست، بلکه سلاح ارتش فلسطین کافی است.
عبدالهادی درباره مذاکرات با رژیم صهیونیستی نیز تاکید کرد: اصول ما در مذاکرات همیشه با پنج موضوع یعنی توقف تجاوز، بازگشت آوارگان، امداد و بازسازی و تبادل جدی و شرافتمندانه اسرا مرتبط بوده است.
وی مذاکره درباره تبعید رهبران حماس را تکذیب کرد و گفت: تمامی مواردی که در داخل جنبش حماس مورد بررسی قرار گرفته است در پایان توسط ضامن‌ها، میانجی‌ها، دولت آمریکا، روسیه، ترکیه و سایر کشورها نوشته می‌شود؛ چراکه ما به تضمین‌هایی غیر از آمریکا نیاز داریم.
