معمولاً علل زمینه‌ای احساسات تحریک‌پذیری شامل خستگی، تغذیه ضعیف و حتی مسائل مربوط به سلامت روان است. بازگرداندن تعادل عاطفی مستلزم درک علل و استفاده از راهبردهای مقابله‌ای مناسب برای مدیریت آنها است. رفع زودهنگام تحریک می‌تواند باعث آرامش و بهبود سلامت روانی شود.
به گزارش ایسنا، با اینکه گفته می‌شود، عصر، عصر بیماری‌های روانی است اما باید به این نکته توجه داشت که هر عصبانیت یا تحریک‌پذیری را نمی‌توان یک بیماری روانی تلقی کرد. در کانون خانواده همیشه در کنار شادی و خرسندی و تلاش و همدلی، گاه تنش‌ها و تحریک‌پذیری‌هایی نیز هست که نباید آنها را کلا نادیده گرفت و خیلی هم نباید جدی گرفته شوند. ازاینرو آشنایی با مباحث خلقی و روانی و سطح و میزان آنها می‌تواند سبک و سیاق زندگی را در مسیری درست هدایت کند. با این حال برخی افراد تا کوچک‌ترین مطلبی در مورد یک بیماری روانی از هر منبعی می‌بینند احساس نگرانی کرده و فکر می‌کنند به کمک حرفه‌ای نیازمندند. در این خصوص نکات کلیدی مباحث خلقی روانی برای روشن‌تر شدن موضوع، پیش روی شما قرار می‌گیرد.
نوسانات خلقی و تحریک‌پذیری واکنش‌های عاطفی رایجی هستند که ممکن است در اثر نوسانات هورمونی، استرس یا کم خوابی ایجاد شوند. طغیان های لحظه‌ای، دلخوری یا بی حوصلگی در مورد مسائل بی اهمیت از ویژگی‌های تحریک پذیری هستند، در حالی که نوسانات خلقی شامل تغییرات ناگهانی در احساسات مانند مالیخولیا، عصبانیت یا شادی می‌شود. این نوسانات عاطفی ممکن است بر روابط، خروجی و رفاه عمومی تأثیر بگذارد.
به گفته روچی شارما، روانشناس، بیمارستان مانیپال هندوستان، «معمولاً علل زمینه‌ای احساسات تحریک‌پذیری شامل خستگی، تغذیه ضعیف و حتی مسائل مربوط به سلامت روان است. بازگرداندن تعادل عاطفی مستلزم درک علل و استفاده از راهبردهای مقابله‌ای مناسب برای مدیریت آنها است. رفع زودهنگام تحریک می‌تواند باعث آرامش و بهبود سلامت روانی شود.»
احساس تحریک پذیری اغلب یکی از اولین نشانه‌هایی است که ممکن است در صورت اختلال خُلق متوجه شویم. این مشکل می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد:
* درد جسمانی یا تب/بیماری
* تغییرات غدد درون ریز - PCOD(سندرم تخمدان پلی کیستیک)، اختلال عملکرد تیروئید، بارداری و یائسگی در بانوان می توانند منجر به تغییرات خلقی شوند.
* مسائل مربوط به سلامت روان - افسردگی، اضطراب، OCD(اختلال وسواس فکری-عملی، یا اختلال وسواسی-جبری ) و اعتیاد به مواد مخدر همگی می‌توانند منجر به تغییرات خلقی شوند.
* تضادهای بین فردی/ اختلالات در زندگی اجتماعی می‌تواند منجر به استرس و در نتیجه تغییرات خلقی شود.
* اختلال در خواب / اشتها می‌تواند منجر به تحریک‌پذیری شود.
*عوامل شخصیتی- برخی از افراد ممکن است بیشتر از دیگران مستعد احساس تحریک و ناراحتی باشند.
چند راه برای مدیریت آن:
* تعادل بین کار و زندگی را حفظ کنید.
* برنامه خواب، غذا خوردن و ورزش را حفظ کنید.
* در فواصل منظم آب بنوشید.
* با افراد حضوری معاشرت کنید، نه در رسانه‌های اجتماعی.
* از مصرف موادی مانند حشیش یا الکل برای بهبود خلق و خو خودداری کنید.
* اگر به نظر می‌رسد کمک به خود کافی نیست، به دنبال کمک حرفه‌ای باشید.
البته یک نوع تحریک‌پذیری حاد نیز وجود دارد که، اختلالات دوقطبی، اسکیزوفرنی، اوتیسم، قند خون پایین، عفونت و سوت کشیدن گوش، دندان درد و دیابت می‌تواند منشا آن باشد که این سطح از تحریک‌پذیری تنها با کمک حرفه‌ای متخصصین درمان‌پذیر خواهد بود.
