به گزارش نفت دیلی، پلیپروپیلن، جوان ترین پلاستیک تجاری جهان است که به دلیل ویژگیهای ممتاز، سهم بالایی از بازارهای مصرف پلیمرهای اساسی را در اختیار گرفته است؛ در ایران نیز نزدیک به 58 درصد پروپیلن تولیدی واحدهای پتروشیمی به پلیپروپیلن تبدیل میشود.
پلیپروپیلن با ویژگی های ممتاز قیمت پایین، وزن مخصوص و سبک، انعطافپذیری و طیف گسترده تولید با خصوصیات فیزیکی و شیمیایی متغیر، امکان افزایش کاربردهای جدید و بهبود خواص گریدهای تولید جدید، همچنین امکان استفاده در تجهیزات پزشکی، افزایش مصرف آن به صورت آلیاژ با دیگر پلیمرها و کاربرد در تولیـد لولـههـا آبرسانی شهری، در سالهای اخیر به دومین پلیمر پرمصرف جهان تبدیل شده است.
پیشبینی میشود مصرف این محصول تا سال 2013 میلادی به بیش از 60 میلیون در سال افزایش پیدا کند که در این میان خاورمیانه بیشترین سهم تولید و چین بزرگ ترین بازار مصرف پلـیپـروپیلن را در اختیار خواهند داشت.
بیـشترین مـصرف پلیپروپیلن جهان در زمینه قالبگیری تزریقی، تولیـد الیـاف مـصنوعی، تولید فیلم و ورق و قالبگیری بادی و اکستروژن است؛ درحالی که این محصول در ایران برای تولید الیاف به ویژه در موکتسازی (78 درصد)، قالبگیریهای تزریقی به ویژه برای قطعات خودرو (16 دصد)، اکستروژن برای تولید فیلم و نوار بستهبندی (4 درصد) و بادی برای تولید تجهیزات خانگی و پزشکی(2 درصد) بیشترین کاربرد را دارد.
تاریخچه مصرف پلیپروپیلن در ایران
مصرف پلیپروپیلن در ایران از سال 1345 آغاز شد و نخست به دلیل ناآشنایی مصرفکنندگان با ویژگیهای این محصول، آن را نایلون مینامیدند تا این که در سال 1348 به خواص ویژه آن پی بردند و به این ترتیب، بیشترین مصرف (99 درصد) پلیپروپیلن به تولید کیسههای بافته شده و محصولات تزئینی مانند کفپوش، پرده، رومیزی و طناب اختصاص داشت.
از سال 1351 زمینههای مصرف این محصول علاوه بر کیسه، در تولید لوازم منزل، فیلم و قطعات صنعتی پرکاربرد گسترش یافت تا امروز که با تولید بسیاری از تجهیزات پزشکی، لوله و اتصالات و قطعات خودرو مصارف پلیپروپیلن در ایران به مصارف جهانی آن نزدیک شده است.
ظرفیتسازی تولید یک میلیون تن پلیپروپیلن در کشور
برای تولید یک میلیون تن پلیپروپیلن در شش مجتمع پتروشیمی کشور ظرفیتسازی شده؛ درحالی که حجم تولید واقعی این محصول در کشور 650 هزار تن در سال است.
هر چند نیاز بازارهای داخلی به پلیپروپیلن نزدیک به رقم تولید واقعی آن است، برخی گریدهای خاص این محصول مانند پلی پروپیلن پایپ از واردات تامین میشود.
طبق پیشبینیها، تا پایان سال 1392 نیاز بازارهای داخلی به این پلیمر به حداقل یک میلیون و 150 هزار تن در سال میرسد که برای رفع این نیاز، ساخت یک واحد 250 هزار تنی به نام مهر پتروکیمیا و یک واحد 300 هزار تنی به نام پلیپروپیلن خمین در دستور کار قرار گرفته است.
افزونبر اینها محققان ایرانی به منظور افزایش کیفیت پلیپروپیلنهای تولیدی در واحدهای پتروشیمی، گامهای بلندی برداشتهاند که از آن جمله تولید پلیپروپیلن شفاف است که با کسب فناوری بومی آن حدود 30 میلیون دلار صرفهجویی ارزی عاید کشور شده است.