به گزارش نفت دیلی، شمارش معکوس برای ورود ایران به باشگاه صادرکنندگان بنزین با بهره برداری از واحد تقطیر فاز نخست پالایشگاه میعانات گازی ستاره خلیج فارس در حالی آغاز می شود که منتقدان بارها اعلام کردهاند که شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران این پروژه را از راس اولویت پروژههای ملی خارج کرده است.
این در حالی است که با وجود خصوصی بودن این پالایشگاه و سهم اندک شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی، بیژن زنگنه، وزیر نفت تقریبا هر هفته برای پیشبرد این پروژه در جلسههای هماهنگی شرکت کرده است و با توجه به ماهیت این پروژه ملی از نزدیک در جریان پیشرفت پروژه قرار می گیرد.
پالایشگاه ستاره خلیج فارس به عنوان نخستین پالایشگاه طراحی شده بر اساس خوراک میعانات گازی با ظرفیت ۳۶۰ هزار بشکه در روز با راه اندازی فاز نخست و تولید ١٢٠ هزار بشکه بنزین تا پایان امسال ایران را از واردات بنزین بی نیاز می کند.
با بهره برداری از فاز نخست پالایشگاه ستاره خلیج فارس، راه برای ورود ایران به باشگاه صادرکنندگان بنزین تسهیل می شود و تا پایان سال ٩٦ با راه اندازی هر سه فاز ایران در زمینه تامین و تولید بنزین کشور به خودکفایی می رسد.
همچنین با بهره‌برداری از سه فاز پالایشگاه ستاره خلیج فارس روزانه ۳۵ میلیون لیتر بنزین (عدد اکتان ۹۵) و ۱۴ میلیون لیتر گازوئیل به ظرفیت تولید فرآورده‌های نفتی کشور اضافه می‌شود.
تولید روزانه ۴ میلیون لیتر گاز مایع، سه میلیون لیتر سوخت جت و ۱۳۰ تن گوگرد از دیگر محصولات تولیدی این واحد پالایشی بوده و ظرفیت ذخیره‌سازی فرآورده‌های نفتی این پالایشگاه در حدود ۱۱ میلیون بشکه است.
پالایشگاه میعانات گازی ستاره خلیج فارس به عنوان نخستین پالایشگاه طراحی شده بر اساس خوراک میعانات گازی با ظرفیت ۳۶۰ هزار بشکه در روز شامل واحدهای تقطیر، تصفیه گاز مایع، تبدیل کاتالیستی، تصفیه نفتا، ایزومریزاسیون، تصفیه نفت سفید و نفت گاز با هدف تولید بنزین، گازوئیل، گاز مایع و سوخت جت در کنار پالایشگاه فعلی بندرعباس در حال ساخت است.
خوراک مورد نیاز این پالایشگاه از طریق یک خط لوله به طول بیش از ۴۸۵ کیلومتر از پالایشگاه‌های گاز پارس جنوبی تامین خواهد شد.
ساخت این پالایشگاه با ۷۰۰ هکتار مساحت از سال ۱۳۸۵ آغاز شده است و در صورت تامین به موقع منابع مالی و ورود تجهیزات تا پایان سال ١٣٩٦ به بهره‌برداری خواهد رسید.
ارزش افزوده پالایشگاه‌های میعانات گازی بیشتر از پالایشگاه‌های نفتی است و از سوی دیگر، تولید بیش از ۷۵ درصد بنزین و نفت گاز از خوراک پالایشگاه میعانات گازی از جمله توجیه‌های اقتصادی برای انجام این پروژه است.
