به گزارش نفت دیلی، گزارش نهایی مدل جدید قراردادهای نفتی ایران (IPC) پس از تایید وزیر نفت برای تصویب به هیئت دولت ارسال می شود.
رییس کمیته بازنگری قراردادهای نفتی درباره آخرین روند قراردادهای جدید نفتی گفت: هم اکنون مدل این قراردادها از نظر کارشناسی نهایی شده است.
سید مهدی حسینی با بیان اینکه مدل جدید قراردادهای نفتی ایران نوامبر امسال (آذر ماه) برای ارائه در لندن آماده می شود، گفت: تا زمان برگزاری اجلاس لندن پروژه هایی که قرار است مناقصه بین المللی آن در لندن آماده شود، تعیین می شوند.
وی با بیان اینکه عجله کردن در زمینه ارائه قراردادهای جدید درست نیست، افزود: برای اینکه شرکت های بین المللی بتوانند در پروژه های ایران سرمایه گذاری کنند باید فضای تحریم شرکت ها برداشته شود، تا آنها بتوانند به راحتی در پروژه های نفتی ایران سرمایه گذاری کنند.
مهدی حسینی نسبت به روند مذاکره ها برای کاهش تحریم ها اظهار خوشبینی و تصریح کرد: قطعا با کاهش تحریم، شرکت های بزرگ بین المللی در پروژه های ایران حاضر می شوند.
رییس کمیته بازنگری قراردادهای نفتی درباره اینکه آیا جزئیات قرارداد نسبت به آنچه که در هم اندیشی قراردادهای نفتی در سوم و چهارم اسفند سال گذشته برگزار شده، تغییر کرده است، افزود: تغییرات جزئی با توجه به نظرهای کارشناسی که در حاشیه همایش و در میزگردهای تخصصی ارائه شد، در قراردادهای جدید اعمال شده است.
بر پایه این گزارش، نسل اول، دوم و سوم قراردادهای بای بک در صنعت نفت ایران اجرایی شده است. کمیته بازنگری قراردادهای نفتی علاوه بر بررسی این قراردادها، قراردادهای کشورهای مختلف را جمع آوری و اصول کلی قراردادهای ٣٣ کشور را بررسی کرده است.
مدل اولیه قراردادهای جدید نفتی (به عنوان قرارداد نوع چهارم) تحت عنوان IPC پس از چهار ماه بررسی، اسفند ماه سال گذشته در کنفرانس هم اندیشی نظام جدید قراردادهای صنعت نفت معرفی شد. در قراردادهای جدید، حلقه های مختلف صنعت نفت (اکتشاف، توسعه و تولید) به صورت یکپارچه واگذار می شود.
در گذشته قراردادهای بیع متقابل کاملا یکسویه و به نفع ایران بوده است و شرکتهای خارجی با چنین قراردادی، انگیزه ای برای حضور در صنعت نفت ایران ندارند. ولی در قراردادهای جدید نفتی جذابیت های لازم برای افزایش مشارکت شرکت های خارجی در قراردادها دیده شده است ضمن آنکه در این قرارداد مالکیت مخزن قابل انتقال نیست و مالکیت واگذار نمی شود.
تولید صیانتی از مخزن، یکی از مهم ترین مباحث در این قراردادهاست همچنین یکی از بحثهای مهم قراردادهای نوع چهارم انتقال تکنولوژی و شفافیت مالی است. در قراردادهای جدید، کارشناسان ایرانی در کنار شرکتهای سرمایه گذار خارجی قرار می گیرند تا با آخرین فناوریهای روز دنیا آشنا شوند.
