عباس ابوالحسني با بيان اينكه ما هم يك پيمانكار در كشور هستيم و حوزه كاري ما در كشور بسيار متنوع است، گفت: كشور ما در حال توسعه است و بسترهاي خوبي نيز براي توسعه كشور فراهم است چنانكه هم در سند چشم‌انداز، هم برنامه پنجم و هم سياست‌هاي دولت و اصل 44 شرايطي را ديكته مي‌كنند كه بر اساس آن نظام پيمانكاري كشور تقويت شوند.

وي تاكيد كرد: چنان حجم بالايي از پروژه در كشور وجود دارد كه اگر توان پيمانكاري كشور چند برابر نيز اضافه شود كفاف اين ميزان را نخواهد داد.

مدير قرب قائم قرارگاه سازندگي خاتم‌الانبيا افزود: يكي از پتانسيل‌هاي عظيمي كه به غير از قوانين، مقرارات و سند چشم‌انداز داريم سرمايه‌هاي ملي مانند نفت و گاز است كه هر كشوري از نعمت آن برخوردار نيست.

وي با بيان اينكه وجود اين سرمايه‌ها اجازه مي‌دهد كه ما در توسعه زيرساخت‌ها از آنها استفاده كنيم، اضافه كرد: به علاوه كشور از پتانسيل نيروهاي جوان و متخصص نيز بهره مي‌برد چنانكه به دليل توسعه در مراكز علمي دانشگاهي عده فارغ‌التحصيلان بيكار زيادي وجود دارند كه همه آماده حضور در بازار كار هستند.

وي افزود: در مجموع هم قوانين، مقررات و اسناد بالا دستي بر توسعه كشور تأكيد مي‌كنند هم سرمايه‌هاي ملي زيادي داريم كه مي توان آن را در اين جهت به كار گرفت و هم نيروي انساني قوي، متخصص و جوان در اختيار داريم كه مي‌تواند روند توسعه كشور را شتاب دهد تا بتوانيم به سند چشم‌انداز برسيم كه در اين راستا بايد نيازهاي كشور را اولويت‌بندي كنيم.

ابوالحسني گفت: ما از يك سو منابع نفت و گاز داريم و از سوي ديگر دشمنان ما را تحريم كرده‌اند كه نشان مي‌دهد بايد صنعت داخلي و توان پيمانكاري داخلي در اين حوزه تقويت شود. به همين دليل به نظر مي‌رسد اولويت كشور براي ورود به مباحث پيمانكاري موارد مربوط به صنعت نفت و گاز و پتروشيمي است.

وي اظهار داشت: ما بايد اين منابع را اكتشاف و استخراج كنيم و سپس به پالايش و فروش آن بپردازيم، يعني حوزه‌هاي نفت و گاز حوزه‌هاي مشتركي است كه بايد در اولويت قرار بگيرد و پيمانكاران داخلي در اين خصوص فعال شوند.

وي افزود: در عين حال امكانات بسيار خوبي در صنعت كشور وجود دارد چنانكه بخش عمده‌اي از پالايشگاه‌هاي جديد در داخل كشور ساخته شده است.

مدير قرب قائم قرارگاه سازندگي خاتم‌الانبيا اظهار داشت: يكي از اولويت‌هاي ديگر كشور صنعت حمل و نقل است چرا كه مباحث حمل و نقل از ريلي و جاده‌اي يكي از شاخص‌هاي توسعه در كشورها محسوب مي‌شود.

وي با بيان اينكه اين بخش نيز بخشي است كه پيمانكاران مي‌توانند در آن سرمايه‌گذاري كرده و فعال شوند، اضافه كرد: كشور در اين خصوص با نياز فراواني مواجه است چنانكه امروز از توسعه هزار كيلومتري خطوط ريلي و به همين ميزان خطوط جاده‌اي سخن گفته مي‌شود.

ابوالحسني اظهار داشت: پتانسيل ديگر براي پيمانكاران صنعت آب و برق است كه بخصوص در 3 دهه اخير پيشرفت بسيار خوبي داشته است و در مباحث مربوط به سد سازي به خود كفايي رسيده‌ايم.

وي با تاكيد بر اينكه به دليل شرايط جغرافيايي نيمه خشك كشور مديريت و مهار آب‌ها هنوز هم از اولويت برخوردار است، گفت: به همين دليل بايد تا جاي ممكن سرمايه‌گذاري بيشتري در مديريت منابع آبي انجام دهيم و سد، بند و حتي تونل‌هاي انتقال آب حوزه به حوزه احداث كنيم.

وي افزود: بخش‌هاي مركزي ايران در مناطق خشك واقع شده‌اند و اگر بتوانيم آب از حوزه‌هاي پر آب به حوزه‌هاي كم آب‌تر منتقل كنيم مي‌توانيم يك رشد متوازن جمعيتي داشته باشيم و از تراكم جمعيت در بعضي كلانشهرها جلوگيري كنيم چرا كه نياز اوليه توزيع جمعيت آب است تا در كنار آن آباداني ايجاد شود.

مدير قرب قائم قرارگاه سازندگي خاتم‌الانبيا اضافه كرد: حوزه حمل و نقل درون شهري نيز از جمله معضلات كشور محسوب مي‌شود چنانكه زمان زيادي از مردم در ترافيك هدر مي‌رود و از طرف ديگر سلامت مردم نيز به دليل آلايندگي‌هاي فراوان در خطر است؛ به همين دليل اگر بتوانيم صنعت حمل و نقل ريلي درون شهري را بيشتر توسعه دهيم سوخت گران قيمتي كه بعد از استفاده به آلاينده تبديل مي‌شود كمتر استفاده مي‌شود و در كنار منابعي كه هدر نمي‌رود زمان و سلامتي مردم نيز حفظ مي‌شود.

وي گفت: در حال حاضر كلان شهرهاي كشور توسعه حمل و نقل ريلي درون شهري را آغاز كرده‌اند اما فعاليت‌ها كفاف نمي‌دهد و سرعت كار بايد افزايش پيدا كند كه جاي كار بسياري براي حضور پيمانكاران و متخصصان داخلي ايجاد مي‌شود كه به نوبه خود افزايش استفاده از صنايع داخلي و اشتغال بيشتر را بر عهده دارد.

ابوالحسني با بيان اينكه در حال حاضر با بيش از 30 هزار پيمانكار همكاري متقابل و دو جانبه داريم، گفت: ما هم با شناسايي حوزه‌هاي متفاوت بيشتر تلاش كرده‌ايم در حوزه‌هايي وارد شويم كه كار روي زمين مانده است و در همين حوزه‌ها نيز از ديگر پيمانكاران كشور استفاده مي‌كنيم.

وي افزود: زماني كه يك فعاليت روي زمين مانده اجرايي شود حوزه‌هاي متفاوتي چون بخش‌هاي مهندسي، تأمين كنندگان داخلي، پيمانكاران دست دوم و دست سوم تا يك فروشنده جزء فعال مي‌شوند و همه از فعال شدن اين پروژه‌ها منتفع مي‌شوند.

مدير قرب قائم قرارگاه سازندگي خاتم‌الانبيا اظهار داشت: ما در كنار پيمانكاران ديگر به عنوان يك پيمانكار در پروژه‌هاي نفت و گاز، صنعت حمل و نقل درون و برون شهري، صنايع دريايي مانند ساخت اسكله و موج شكن و در بخش آب و برق ورود پيدا كرده‌ايم چرا كه مي‌دانيم مي‌توانيم در اين حوزه‌ها واقع شده و خدمتي براي كشور انجام دهيم.

وي در خصوص نحوه تأمين مالي اجراي پروژه‌ها در گفت: بخش نفت و گاز فرآورده‌اي دارد كه با استخراج آن، آورده سرمايه گذاري پروژه‌ تأمين مي‌شود اما حل مساله تأمين مالي توسط متوليان كارفرما تعيين مي‌شود.

ابوالحسني اضافه كرد: در بخش‌هاي ديگر پروژه‌هايي اقتصادي هستند يا مي‌توان آنها را اقتصادي كرد كه از جمله آنها مي‌توان به بعضي قسمت‌هاي حمل و نقل اشاره كرد كه اجراي آنها به صورت BOT يا BOO ممكن است چنانكه به عنوان مثال هزينه احداث يك اتوبان را مي‌توان از عوارض عبور از آن بازگرداند كه اين كار نوعي سرمايه‌گذاري محسوب مي‌شود.

وي تصريح كرد: در عين حال كشورها و سرمايه‌گذاران مختلف نيز براي سرمايه‌گذاري در اين پروژه‌ها مراجعه مي‌كنند چرا كه به دليل ركود فعلي اقتصاد جهان سرمايه گذاري در كشورهاي توسعه يافته يا حتي بسياري از كشورهاي منطقه چندان جذاب نيست و بسياري علاقه‌مند به سرمايه‌گذاري در كشورهاي در حال توسعه‌اي چون ايران هستند. 

وي با بيان اينكه مراجعات زيادي از سرمايه‌گذاران خارجي داشته‌ايم كه بعضا نيز محقق شده‌اند، گفت: بسياري حاضرند سرمايه‌ را به شكل يوزانس يا فاينانس وارد كشور كنند و بخشي از منابع نز از فاينانس‌هايي كه بين دولت‌ها وجود دارد تأمين مي‌شود.

مدير قرب قائم اضافه كرد: به عنوان مثال بين ايران و چين يك خط اعتباري برقرار شد و هزينه بعضي پروژه‌ها نيز ازطريق چنين خطوطي تأمين مي‌شود؛ اينها راه‌هاي متفاوتي است كه پيمانكاران در تعامل يا كارفرمايان از آنها براي تأمين منابع مالي استفاده مي‌كنند.

وي افزود: در عين حال موارد خاصي نيز وجود دارد كه دولت از طريق منابع بودجه عمومي بعضي پروژه‌ها را تأمين اعتبار مي‌كند كه رقم زيادي را در بر نمي‌گيرد.

ابوالحسني گفت: كشور براي اجراي پروژه‌هاي توسعه‌اي بايد منابع ديگر بعضي نقدينگي موجود در جامعه، بانك‌ها، ايرانيان خارج از كشور يا خارجياني كه پول‌هاي آنها بلا استفاده در بانك‌ها مانده است استفاده كند.

وي با بيان اينكه پيشنهاداتي براي حضور قرارگاه در حوزه بعضي ميادين مشترك وجود دارد، اظهار داشت: بعضي پروژه‌ها مثلا به دليل سوبسيد‌ي كه بايد به حمل و نقل اعطا شود در رديف‌هاي بودجه ذكر مي‌شود چنانكه به عنوان مثال در حوزه حمل و نقل50 درصد را شهرداري‌ها و 50 درصد را دولت تقبل مي‌كند اما چون پروژه‌ها بسيار بزرگ است يك پيمانكار بايد به عنوان متولي ظاهر شود و پروژه‌ها را بين پيمانكاران خرد كند.

مدير قرب قائم در ادامه گفت: در پروژه‌هاي درون شهري به دليل مشكل شهرداري‌ها مسئله تأمين منابع مالي هنوز كاملا حل نشده است و شهرداري‌ها انتظار دارند مجموعه‌هاي صاحب تمكن مالي در اين پروژه‌ها حضور پيدا كرده و تأمين اعتبار كنند.

وي افزود: اين مسئله به قانون نيز تبديل شد كه پيمانكاران صاحب تمكن مالي هزينه سرمايه‌گذاري را تأمين كنند و سپس مطابق سود اوراق مشاركت اين هزينه به آنها بازگردانده شود. 

وي اظهار داشت: ما يك منشور تعامل و همكاري با سنديكاهاي پيمانكارن و مشاورين تدوين كرديم و تلاش كرديم آن را مبناي كار قرار دهيم كه براي اين كار در منشور كاري خود قرارگاه تغييراي ايجاد كرديم.

ابوالحسني با بيان اينكه قرارگاه دو دهه سازندگي را پشت سر گذاشته است كه در دهه دوم به سمت تعامل با پيمانكاران حركت كرده‌ايم، گفت: چندين هزار پيمانكار در حال حاضر با ما همكار هستند چنانكه يا پروژه‌ را ما گرفته و بخشي را به آنها مي‌دهيم يا آنها مي‌گيرند و بخشي از آن را به ما ارجاع مي‌دهند.

وي افزود كرد: در پروژه‌هايي كه روي زمين مانده‌اند حتما مجموعه‌هايي بايد ورود پيداكنند و هيچ لزومي ندارد كه منتظر باشيم تا يك شركت خارجي آن را براي ما انجام دهد پيمانكاران مي‌توانند در كنار هم يك هلدينگ بزرگ تشكيل دهند.
وي تاكيد كرد: به خصوص در پروژ‌هاي بزرگ كه اجراي آن در توان يك پيمانكار نيست را گرفته و يا خرد كردن آن پروژه را اجرايي كنند كه ما به دنبال چنين تعاملي با ديگر پيمانكاران كشور هستيم.

مدير قرب قائم قرارگاه سازندگي خاتم‌الانبيا تصريح كرد: به عنوان مثال در چند فاز پارس جنوبي با توجه به بزرگ بودن پروژه‌ها نگاه اين است كه توتال، شل يا شركت‌هاي كره‌اي و امثال آنها يابد پروژه‌ها را بگيرند و بعد به پيمانكاران ديگر ارجاع دهند؛ اين در حالي است كه شركت‌هاي بزرگي مانند ماشين سازي اراك، آذرآب يا امثال آنها مجموعه توان صنعتي كشور هستند و يك پيمانكار بزرگتر يا يك هلدينگ از پيمانكاران مي‌توانند مشاركت كنند و پروژه را بين پيمانكاران متوسط و كوچك كشور خرد كنند و براي كشور مزيت ايجاد كنند.

وي اضافه كرد: ما تلاش مي‌كنيم همين نقش را در مجموعه فعاليت‌هاي كشور بازي كنيم، وارد پروژه‌هاي كوچك نخواهيم شد و به سراغ پروژه‌هاي بزرگ مي‌رويم.