به گزارش نفت دیلی، امروزه بهبود مستمر عملکرد در یک زنجیره تامین پویا برای اکثر تامین کنندگان، تولیدکنندگان و خرده فروشانی که در پی دستیابی به رقابت پذیری و تداوم آن هستند به یک موضوع مهم بدل شده است.
مدیریت زنجیره تامین، حوزه مورد توجه بسیاری از محققان رشته های مختلف است که نخستین بار همزمان با موضوعهای مرتبط با گردش مواد مطرح شد.
به طور کلی یک زنجیره تامین از فعالیتهای مختلفی چون تدارکات، موجودی، تهیه منابع و خرید، برنامه ریزی تولید، روابط میان و درون سازمانی و اندازه گیری عملکرد تشکیل شده است.
در حقیقت می توان گفت مدیریت زنجیره تامین چیزی نیست جز یکپارچه سازی فرآیندهای زنجیره تامین کننده اولیه تا مشتری نهایی به منظور ایجاد رضایت برای مصرف کننده نهایی.
شرکتها نیز برای ایجاد روابط و همکاری با شرکتهایی که مهارت، دانش، توانایی و شاید منبعهای کاملتری نسبت به خود دارند، علاقه نشان می دهند.
ادبیات موجود در خصوص زنجیره تامین، بر عوامل کمی تاکید بیشتری دارد، اما تمرکز بر عوامل کمی موجب می شود که عوامل کیفی ای که به طور عمده سبب خلق و تقویت مزیت رقابتی می شود نادیده گرفته شود.
از این رو در مقاله «عملکرد زنجیره تامین صنایع پتروشیمی» تلاش شد تا بر اساس مدل ارزیابی عملکرد بهاتناگار و اس سو هال، عوامل کیفی موثر بر عملکرد زنجیره تامین صنایع پتروشیمی از قبیل مکان یابی تولید، عدم اطمینان زنجیره تامین و اقدامات ساخت و تولید بررسی شود. پس از آن راهکارهایی برای بهبود عملکرد آن ارائه شده است.
نتایج تحقیق نشان می دهد که عملکرد زنجیره تامین صنعت پتروشیمی تحت تاثیر عوامل مکان یابی تولید، عدم اطمینان زنجیره تامین و اقدامات ساخت و تولید قرار دارد.
