به گزارش نفت دیلی، گاز میعانی به عنوان یکی از پنج دسته سیالات هیدروکربنی با مشخصه اصلی دمای مخزن از نفت سیاه، نفت فرار، گاز تر و خشک قابل تفکیک است.

دمای مخزن گاز میعانی معمولا بین دمای نقطه بحرانی و نقطه حداکثر دما واقع شده و به همین دلیل اگر فشار این مخزنها تا فشار نقطه شبنم بالایی، کاهش یابد مقداری مایع در مخزن تشکیل می شود. به گونه ای که بیشتر مخزنهای گاز میعانی در لایه های با فشار ٣٠٠٠ تا ٨٠٠٠ پام و دمای ٢٠٠ تا ٤٠٠ درجه فارنهایت هستند.

این گسترده فشار و دما به همراه ترکیبهای مختلفی که یک سیال گاز میعانی می تواند از آن برخوردار باشد، شرابط مختلفی را برای رفتار فازی این سیالات فراهم کرده و پیش بینی این رفتار را با مشکل روبرو می کند.

از طرفی مقدار قابل توجهی از هیدروکربنهای میانی که از نظر اقتصادی بسیار ارزشمند هستند در مخزن باقی مانده و تولید نمی شوند.

در مقاله «پیش بینی ناحیه میعانی در یکی از مخزنهای گاز معکوس» با استفاده از روشهای روابط تجربی، معادلات حالت و داده های آزمایشگاهی ناحیه میعانی یکی از مخزنهای گاز میعانی معکوس جنوب غربی کشور پیش بینی شده است.

محاسبات مربوط به فشار نقطه شبنم ـ دمایی که آب موجود در هوا در فشار ثابت بارومتریک با همان سرعت تبخیر، تقطیر می ‌شود ـ و نقطه حداکثر میعانات معکوس توسط روابط تجربی و معادلات حالت انجام شده است.

نتایج حاصل با داده های آزمایشگاهی مقایسه شده و نتایجی قابل قبول و نزدیک به داده های آزمایشگاهی حاصل شد.

با بررسی مقادیر حاصل از محاسبات سیال مخزن مشخص شد که روابط تجربی نسبت به معادلات حالت SRK و PR که متغییرهای آن تنظیم نشده اند، دقت بیشتری دارند و از این جهت برای به دست آوردن فشار نقطه شبنم  و حداکثر میعان معکوس می توان از آنها استفاده کرد.