به گزارش نفت دیلی، آلودگیهای نفتی همواره به عنوان یک تهدید جدی برای محیط زیست به شمار می آیند.

اگرچه آلودگی محیط زیست بوسیله ترکیبات هیدروکربنی به صورت طبیعی نیز روی می دهد اما تمامی مراحل تولید، حمل و نقل، پالایش و استفاده از محصولات نفتی به گسترش این قبیل ضایعات کمک می کند.

هم اکنون فناوریهای زیادی برای پاکسازی خاکهای آلوده وجود دارد که علاوه بر هزینه بر بودن، به حذف کامل آلودگی هم منحر نمی شود.

اما در مقابل پاکسازی زیستی در مقایسه با روشهای نوین برای حذف دامنه وسیعی از ترکیبات آلوده کننده بویژه هیدروکربنهای نفتی موثرتر است. از این رو پاک‌سازی زیستی خاکهای آلوده به نفت  به عنوان روشی ارزان و کارآمد اهمیت فراوانی دارد.

بر این اساس پژوهش «بررسی توانایی باکتریهای بومی خاک جزیره سیری در پاک‌سازی آلودگیهای نفتی» برای  اثبات توانایی سویه‌های بومی، برای پاک‌سازی آلودگیهای نفتی موجود در جزیره مذکور انجام شد.

به منظور شبیه‌سازی محیط طبیعی، میکروکازمهایی از خاک غیر آلوده این جزیره تهیه شده و سپس به طور مصنوعی به مقادیر مشخصی از ترکیبات نفتی شامل ترکیب آلکانها و پلی‌آروماتیکها (PAH) آلوده شدند و پس از افزودن منبع نیتروژن و فسفات و آب، در یک دوره شش ماهه میزان آلاینده‌های باقیمانده و جمعیت باکتریهای هتروتروف مورد بررسی قرار گرفته است.

نتایج این پژوهش نشان داد که بعد از گذشت شش ماه در میکروکازم آلکان، C١٣کمترین مقدار و C٢٠ بیش‌ترین مقدار آلکانهای باقیمانده در محیط را تشکیل می‌دهند و در میکروکازم حاوی PAH نیز میزان تجزیه مستقیما به تعداد حلقه آنها بستگی داشت به‌طوری‌که بعد از گذشت شش ماه مقدار تمامی PAH به غیر از بنزوآلفاپایرن تقریبا به صفر رسیده است.

از طرفی منحنی جمعیت باکتریهای هتروتروف با منحنی کاهش میزان آلاینده‌ها کاملا منطبق است.

با توجه به نتایج به دست آمده می‌توان گفت میکرو ارگانیسمهای بومی خاک جزیره سیری توانایی بالایی در تجزیه هیدروکربنهای نفتی دارند بنابراین می‌توان با اندیشیدن تمهیداتی برای تحریک رشد آنان شرایط را برای تجزیه هر چه موثرتر آلاینده‌های نفتی در این جزیره فراهم کرد.