به گزارش نفت دیلی، معاون مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران در امور توسعه و مهندسی گفت: با توجه به محدودیت زمانی، تا پایان امسال نمی توان بیش از سه قرارداد با الگوی جدید قراردادهای نفتی امضا کرد.
غلامرضا منوچهری، در نشست آموزشی صنعت نفت با موضوع الگوی جدید قراردادهای نفتی در جمع خبرنگاران اظهار کرد: امیدواریم هفته جاری، اصلاحیه قراردادهای جدید نفتی در هیئت دولت تصویب شود و به طور طبیعی پس از آن در اختیار مجلس قرار می گیرد و سرانجام پس از تائید نهایی از سوی مجلس ابلاغ می شود.
وی با بیان این که پس از تصویب چارچوب قرارداد، همزمان بحث اسناد مناقصه نیز به موازات پیش می رود؛ درباره این که آیا تا پایان امسال با این مدل، قراردادی امضا می شود، تصریح کرد: اگر همه کارها براساس برنامه پیش برود تا پایان سال ٢ تا سه قرارداد با این مدل امضا می کنیم.
معاون مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران در امور توسعه و مهندسی درباره تعیین تشکیل کارگروهی در شرکت ملی نفت ایران برای اجرای صفر تا صد قراردادهای نفت اظهار کرد: هم در مصوبه دولت و هم در وزارت نفت با توجه به تغییر ساختار و تشکیل معاونتهای جدید، زیر ساخت لازم برای تحقق این کار فراهم شده است تا کار کارشناسی لازم را انجام دهد.
ما نمی توانیم شما را متقاعد کنیم دست کم شما ما را متقاعد کنید
معاون مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران در امور توسعه و مهندسی درباره «شما ذخایر نفت خام ایران را ١٥٧ میلیارد بشکه عنوان کردید که رقمی است که در عرف جهانی به همین شکل محاسبه می شود اما واقعیت این است که میزان نفت قابل برداشت ما بدون احتساب میعانات چیزی بیشتر از ٤٠ میلیارد بشکه نیست که با فرض تولید روزانه چهار میلیون بشکه ما تنها تا ٢٦ سال آینده نفت داریم و فکر نمی کنم هیچ مهندس مخزنی در ایران وجود داشته باشد که حاضر به تائید باشد که ما بیش از پنج تا ٦ میلیون بشکه ظرفیت تولید نفت داشته باشیم، چگونه تصور می کنید ما می توانیم بیش از رقم کنونی تولید داشته باشیم؟ اظهار کرد: ارقامی که گفته شد ادبیات حرفه ای نفت است و رقمی نیست که از خود گفته باشم و در برنامه ریزی تلفیقی موجود است، اما آمادگی داریم به کارشناسان توضیحات بیشتری ارائه بدهیم و پاسخگوی پرسش های ریز شما باشیم و دوست داریم با خبرگزاری فارس صحبت کنیم تا ببینیم کارشناسان شما چه کسانی هستند و از دیدگاه های آنان بهره مند شویم زیرا ما نمی توانیم شما را متقاعد کنیم، حال شما ما را متقاعد کنید.
وی در پاسخ به پرسشی درباره این که بخشهای نظارتی مختلفی برای این که یک مذاکره به قرارداد منتهی شود باید بر آن نظارت کنند و شما برای کوتاه شدن این مسیر چه برنامه دارید، اظهار کرد: ما باید نگرانی ها را رفع کنیم به هرحال پذیرای نظارتهایی از سوی شورای عالی مخازن، نظارت از سوی نمایندگان بخشهای نظارتی مانند سازمان بازرسی کل کشور، بخش امنیتی، دیوان محاسبات که از جانب رؤسای سه قوه پیاده سازی درست قراردادها را نظارت می کنند، بودیم؛ وزارت نفت هم قرار است سازمان ویژه ای برای اجرای صحیح این قراردادها تشکیل دهد.
به گفته منوچهری، تلاش وزارت نفت این است که این نظارتها انجام شود و همه بخشهای کشور مطمئن شوند که امور به خوبی و سلامت پیش می رود.
معاون مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران در پاسخ به پرسشی درباره تمدید پنجساله قرارداد برای بحث افزایش ضریب بازیافت مخازن، گفت: بر اساس پیش بینی، پس از این که مطالعات اکتشافی به پایان رسید و کار اجرایی آغاز شد، ٢٠ سال دوره قرارداد خواهد بود که پنج سال آن به توسعه اختصاص دارد و ١٥ سال دوره بهره برداری است، اما اگر قرار باشد اکتشاف انجام شود می توان پنج سال برای این مرحله طبق مصوبه اخیر دولت در نظر گرفت.
منوچهری ادامه داد: ٢٠ سال که تعیین شد بستگی به نوع مخزن دارد و در بسیاری از مخازن ما مدت زمان ٢٠ سال کفایت می کند.
مشارکت شرکتهای غربی و آسیایی برای حضور در ایران
معاون مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران در امور توسعه و مهندسی درباره این که رویکرد شما در امضای قراردادهای نفتی با کشورهای آسیایی و روسیه است آیا این موضوع سبب انحصار چین و روسیه در میدانهای نفتی ایران نمی شود، پاسخ داد: واقعیت این است که منابع مالی هم اکنون در آسیاست و چین بیشترین ذخایر مالی را دارد و یکی از راهکارها، مشارکت شرکتهای آسیایی و غربی است به عنوان نمونه شرکت سینوپک با شرکت انگلیسی-هلندی شل و شرکت ملی نفت چین (سی ان پی سی) با توتال فرانسه به طور مشترک اعلام آمادگی کردند که در ایران حاضر شوند که مدل مطلوبی خواهد بود و نظر ما انحصار به شرق نیست و این شرایط سبب ایجاد تعادل می شود.
وی با بیان این که روسیه همکاری راهبردی با ایران دارد و شرکتهای روس توانایی های خوبی دارند، افزود: در مجموع سعی می شود یک تعادل منطقی بر اساس سیاستهای نظام وجود داشته باشد و ما حداکثر انتقال فناوری را داشته و بتوانیم سرمایه را جذب کنیم.
منوچهری درباره کاهش قیمت نفت و تاثیر آن برای سرمایه گذاری در این بخش اظهار کرد: کاهش قیمت نفت می تواند برای میدانهایی که از لحاظ اقتصادی رو میز قرار می گیرد، توقف ایجاد کند و اولویتها را تغییر دهد، اما با توجه به بالا بودن ظرفیت های بسیار بالای نفتی ایران، قیمت ارزان تولید نفت تاثیر بر برنامه های تولید آسیبی نمی گذارد اما برنامه صادرات گاز به دلیل کاهش قیمت آسیب دیده است.
معاون مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران در امور توسعه و مهندسی در پاسخ به پرسشی درباره ضرورت استفاده از نیروهای کار داخلی در اجرای پروژه‌های نفتی با توجه به اهمیت زمان در اجرای پروژه‌ها اظهار کرد: از آن جا که پروژه در ایران اجرا می شود از سرمایه انسانی ایرانی استفاده می شود.
وی با اشاره به این که در ایران لایه های کارگری مختلف از کارگر گرفته تا مدیر ارشد داریم که از این بدنه، نیروهای زیادی در ایران وجود دارد، یادآور شد: در روزهای آغازین کار در پارس جنوبی حتی جوشکار ماهر نداشتیم اما به لطف این میدان، هم اکنون کارگران ماهری در کشور وجود دارند که می توان از آنها در بخشهای مختلف استفاده کرد.
منوچهری با بیان این که با آغاز کار روی توسعه میدان های پارس جنوبی، صنعت، مهندسی جدید و مهارتهای گسترده ای در کشور شکل گرفت و امروز کارهای که در کشور انجام می شود مرهون کارهایی است که در آن مقطع انجام شد، گفت: امیدواریم با رونق، برخی از نیروهایی که کشور را ترک کردند دوباره به کشور بازگردند.
وی بر ضرورت استفاده از نیروهای ایرانی تاکید کرد و افزود: برآورد می کنم که اگر در پروژه ای ١٨ هزار نیروی کار داشته باشیم باید از این تعداد حداکثر ١٨٠ خارجی وجود داشته باشد که در ادامه باید این رقم به ١٨ نفر برسد و این موضوع دست یافتنی است.
معاون مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران یادآور شد: ایرانی ها در سازمان های منظم عملکرد مطلوبی دارند و بهره وری آنها بالا می رود و از اساس انتقال فناوری به معنای عادت کاری و ذهن درست است که در کار بین المللی معنا می یابد.
به گفته منوچهری، هم اکنون در شرکت شلمبرژه، بیش از ٣٠٠ ایرانی کار می کنند.
سرمایه گذاری نکنیم، حرکت نفت صفر می شود
معاون مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران در امور توسعه و مهندسی به پرسش «اولویت ما برای امضای قرارداد با مدل جدید با توجه به این که اعلام کردید تا پایان امسال سه قرارداد امضا می شود، پارس جنوبی، غرب کارون یا خزر است؟» پاسخ داد: اولویتهایی که عنوان کردید مطرح است و با نظر دولت و سران عالی کشور انتخاب و اولویت بندی می شود، ضمن این که مراحل تصویب این قراردادها بویژه سه قرارداد نخست به تایید مراجع عالی نظام خواهد رسید.
پرسش یکی از خبرنگاران در این نشست به موضوع نامه احمد توکلی به سران نظام اختصاص یافت که در آن نامه مدعی شده است یک کنسرسیوم کانادایی متشکل از ٢٠ شرکت کانادایی حاضرند با شرایط مناسبت تر از الگوی جدید قراردادهای نفتی در ایران کار کنند، چرا با وجود چنین پیشنهادهای باز به دنبال اجرایی کردن الگوی جدید قراردادهای نفتی هستید؟ منوچهری در این باره پاسخ داد: مدل جدید قرارداد نفتی همان قرارداد بیع متقابل است که توسعه و بهبود یافته است، در قرارداد بیع متقابل از پیچ و مهره گرفته تا مخزن متعلق به شرکت ملی نفت ایران به نمایندگی از دولت است، در مدل جدید قرارداهای نفتی نیز این گونه خواهد بود.
وی با اشاره به این که بیش از ٢٠ قرارداد با بای بک بسته شده است و ماهیت حقوقی قراردادهای جدید با بیع متقابل هیچ تفاوتی ندارد، تاکید کرد: طول مدت قرارداد، حفظ تولید و منحنی آن و تولید تجمعی به الگوی جدید قراردادی صنعت افزوده شد که مزیت این قرارداد است و پاداش آن بستگی به میزان تولید خواهد داشت.
منوچهری با بیان این که، اگر در صنعت نفت سرمایه گذاری صورت نگیرد، این صنعت توانایی سرمایه گذاری نخواهد داشت به بدهی ٥٠ میلیارد دلاری این صنعت به اضافه سود آن اشاره کرد و افزود: اگر نتوانیم سرمایه گذاری جدید جذب کنیم حرکتمان صفر خواهد بود.
معاون مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران در امور توسعه و مهندسی با بیان این که فرصت زیادی نداریم و در الگوی جدید قراردادی نفتی حقی به شرکتهای خارجی داده نمی شود و بهره برداری از سوی شرکتهای ایرانی انجام می شود، تاکید کرد: در این قرارداد موضوع جدیدی برای نگرانی وجود ندارد و امتیازی به کسی داده نمی شود.
منوچهری در ادامه به مدل دیگری از قراردادها به نام «سرویس کمپانی» اشاره کرد و با بیان این که اگر شرکتی سرمایه داشته باشد می تواند ترکیبی از مشاور، سرویس کمپانی و مدیریت پروژه را به خدمت بگیرید منتهی پول آن را چه کسی باید پرداخت کند؟ افزود: اگر شرکت خارجی آمد و پول آورد و تعهد تولید کرد ما صددرصد آماده ایم و دستش را می بوسیم (اشاره اش به شرکتهای کانادایی است که عنوان شد) اما آیا این کنسرسیوم می تواند تعهد تولید کند و پول بیاورد؟!
به گفته وی، سرویس کمپانی تا حالا از ما پول گرفته و تعهد تولید هم ندادند در شرایط کنونی ما به شرکتی نیاز داریم که افزون بر سرمایه و تعهد تولید کارهای فنی را نیز انجام دهد.
وضع نامناسب در افزایش ظرفیت ٨ درصدی باید التیام یابد
معاون مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران درباره این که بر مبنای مدل جدید قراردادهای نفتی اگر تحریمها برگردد تعهدات سرمایه گذار در ایران چه خواهد شد ، پاسخ داد: شرکت خارجی از روز نخست، سرمایه گذاری را شروع می کند و چندین میلیارد دلار سرمایه آنها در آب و خاک و سرزمین ما خواهد بود بنابراین زمانی که می رود یعنی از سرمایه اش گذشته و ضرر می کنند و بهترین تضمینی که می تواند او را نگهدارد این است که سرمایه اش در ایران است.
وی افزود: حتی اگر سرمایه گذار در شرایط اضطراری ایران را رها کند و برود و اگر در آینده دور، منطق بین المللی ارائه کند که دلایل رفتنش منطقی بود ما از محل تولید همان چاه که ممکن است ١٠ سال بعد اتفاق بیفتد پرداخت می کنیم و از جای دیگری قرار نیست پولش را بدهیم و به تفضیل در قرارداد آمده است.
منوچهری تاکید کرد: در اصلاحیه ای که انجام شد به بند توافق ١+٥ اشاره می کند که بر اساس آن اگر توافقی لغو شد قراردادهای که در طول دوره ای که قراردادها امضا شده یا در صورت لغو احتمالی بسته شده این قراردادها معتبر خواهد بود که جز بندهای ١+٥ است که در این اصلاحات اعمال شد.
وی درباره سیاست عرضه انرژی هم گفت: بطور کلی ظرفیت تولید هر میزان بالا برود قدرت چانه زنی ایران در اوپک و جهان بیشتر می شود، در سیاستهای کلی نظام هم افزایش ظرفیت و رسیدن به تولید ٥ تا ٦ میلیون بشکه در روز پیش بینی شده است و یکی از شاخهای قدرت اول منطقه شدن شاخص ظرفیت تولید است، هر چقدر ظرفیت تولید نفت و گاز اضافه شود این توان ایران در مواجهه با همسایگان و رقبای اقتصادی که بتواند دیدگاه های خود را تحمیل کند و این کاملا و صد در صد در جهت تثبیت اهداف اقتصادی و سیاسی خواهد بود.
معاون مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران در امور توسعه و مهندسی درباره ضرورت شفاف سازی بیشتر در قراردادهای جدید نفتی و این که چرا از روز نخست به شباهت این قرارداد با بیع متقابل پرداخته نشده است و هم اکنون به دلیل شدت انتقادها بروی شباهت آن با بیع متقابل تاکید می شود، اظهار کرد: ببینید؛ بدون شک وزارت نفت و تیمی که این قرارداد و از نگاه من این اصلاحات را مطرح کرد شاید در معرفی این قراردادها دچار ضعفهای بودند برای این که به واقع اتفاق جدیدی نیفتاده است و چیز متفاوت و عمده ای نیست و قراردادی است که بهبود و توسعه یافته است، شاید برخی گمان می کردند اگر بروی آن اسمی بگذارند بهتر است و از لحاظ بین المللی جذابیت بیشتری پیدا کند.
وی با بیان این که قراردادهای بیع مقابل دیگر جذابیت نداشت و خارجی ها زیر بار آن نمی رفتند، از نمایندگان رسانه ها خواست به موضوع برداشت سقف قرارداد و افزایش نرخ بازگشت سرمایه در دولت گذشته توجه داشته باشند و یادآور شد: نرخ بازگشت سرمایه در قراردادهای که در آن مقطع با چینی ها امضا شد ١٧ تا ١٨ درصد بود و سقف قرارداد باز تا آنها در ایران سرمایه گذاری کنند.
منوچهری با بیان این که هم اکنون شرایط تحریم برداشته شده و وضع بهتری حاکم است، تصریح کرد: شرکتهای خارجی با اصلاحاتی که در بیع متقابل انجام شد قاعدتا به ایران می آیند تا وضع خفت بارمان را در افزایش ظرفیت هشت درصدی، کمی التیام ببخشیم.
وی افزود: افزایش ظرفیت برداشت در قراردادی که برای آزادگان شمالی امضا شد ٦,٥ تا هفت درصد است که خیلی ضایعه بار است، بنابراین باید سعی کرد افزایش ظرفیت را هم در قراردادهای جدید و هم در بازیافت لحاظ کرد.
معاون مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران در امور توسعه و مهندسی در خصوص شفاف سازی درباره این قراردادها هم با بیان این که این قراردادها گرفتار مسائل سیاسی و جانبی شد، است: برنامه این است که در این زمینه دوره های بیشتر گذاشته شود، ضمن این که شفاف سازی زیادی زمان نیازی دارد.
