پايگاه اطلاع رسانی صنعت نفت و صنايع وابسته

[نسخه مخصوص چاپ ]

NAFTDAILY.COM


اختلاف سلیقه‌های سیاسی در ایران، افزایش تولید نفت در عربستان
تاريخ خبر: شنبه، 27 شهريور 1395 ساعت: 11:24

به گزارش نفت دیلی، سرنوشت توسعه میدان‌های نفتی و برداشت حداکثری از آنها بدجوری به اجرایی شدن مدل جدید قراردادهای نفتی گره خورده است، تعلل در اجرایی شدن این مدل از قرارداد هر روز ضربه های جبران ناپذیری به ایران ٨٠ میلیونی می زند؛ بگذریم از رقم این ضرر؛ اکنون شاهد هستیم عربستان تولید نفت خود را به رقم روزانه ١٠ میلیون و ٦٧٠ هزار بشکه رسانده است.

تاخیر در اجرایی شدن مدل جدید قراردادهای نفتی، مدیر کم سخن شرکت ملی نفت ایران را در نخستین روز هفته گذشته به سخن وا می دارد، کریم زبیدی، رئیس شورای عالی مخازن شرکت ملی نفت ایران در نشست «هم اندیشی شرکت های بالادستی نفت و گاز» می گوید: ذخایر درجای نفت خام کشور ٧١١,٥ میلیارد بشکه است که از این میزان ١٧٥.٣٩ میلیارد بشکه ذخایر قابل استحصال به شمار می رود و از مجموع ذخایر قابل استحصال نیز ١٠٢ میلیارد بشکه باقی مانده است؛ همچنین این میزان ذخایر درجا حاکی از آن است که یک درصد افزایش ضریب بازیافت نفت خام، بیش از هفت میلیارد بشکه نفت بیشتر در اختیار کشور می گذارد که با احتساب بشکه ای ٤٠ دلار، بیش از ٢٨٠ میلیارد دلار ارزآوری به همراه خواهد داشت.

محاسبه ضررش به  حساب محاسبه گران؛ اما زبیدی با بیان این که ما هنوز به بسیاری از فناوری‌های روز در صنعت نفت دسترسی نداریم، تاکید می کند: " باید واقعیت‌ها را بپذیریم و مملکت را با شعار دادن عقب نیندازیم."

در همین روز غلامرضا منوچهری، معاون توسعه و مهندسی شرکت ملی نفت ایران برای چندمین بار بیان می کند: قراردادهای جدید نفتی، مدل تکامل یافته قراردادهای بیع متقابل است و نکته اساسی تفاوت این دو نوع قرارداد، مدل مالی و نحوه بازگشت سرمایه است که در قراردادهای جدید، حجم و دوره زمانی تولید اهمیت بیشتری یافته و پیمانکار متعهد به تولید تجمعی از مخزن است. 

او در واکنش به این تصور اشتباه که همکاری با خارجی‌ها به معنای به خدمت در آمدن ایران است، تصریح می کند: این ما هستیم که با مدیریت درست و هنر و تجربه خود، می توانیم شرکت های خارجی را به خدمت ایران و ایرانی درآوریم.

علی کاردر، مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران هم یادآوری می کند: کشورهای همسایه از جمله عربستان و عراق، با سرعت طرح های توسعه ای خود را پیش می برند و ما نیز باید به سرعت فعالیت های خود در برداشت از میدان های مشترک بیفزاییم.

معاون وزیر نفت خاطر نشان می کند: یکی از مشکلات اصلی شرکت ملی نفت ایران ضریب بازیافت ناچیز برخی مخازن نفتی است و با توجه به هدف‌گذاری تولید نفت و گاز، باید عمده تلاش خود را روی ازدیاد برداشت از میدان های در حال بهره برداری متمرکز کنیم.

صادرات گاز به اروپا فعلا بی فایده است

صادرات گاز ایران به اروپا از آن موضوع‌های خبری است که هیچگاه رنگ کهنگی به خود نمی گیرد و هر خبری از آن بازتاب زیادی را به همراه دارد، این بار علیرضا کاملی، مدیرعامل شرکت ملی صادرات گاز ایران درباره این موضوع سخن می گوید: برای هر طرحی یک تحلیل هزینه و فایده وجود دارد که بر اساس آن مشخص می شود که آیا اجرای یک طرح سوددهی قابل قبول دارد یا خیر؛ هم اکنون نیز با توجه به قیمتهای پایین گاز و هزینه انتقال (انتقال گاز به اروپا مستلزم ساخت یک خط لوله حداقل ۵ هزار کیلومتری است)، هیچ توجیه اقتصادی ندارد.

وی در عین حال می گوید: البته هم اکنون به دنبال شناسایی و مطالعه راه های جدید برای انتقال گاز به اروپا به غیر از شیوه احداث خطوط لوله طویل هستیم و گزینه های مختلفی برای ورود به بازار گازی اروپا در دست بررسی است که با اتمام مطالعات، نتایج اعلام می شود.

اظهارات درباره مدل جدید قراردادهای نفتی تا زمانی که قراردادی با این مدل امضا نشود ادامه خواهد داشت البته این بدان معنا نیست که با امضای قراردادی اظهار نظری درباره آن صورت نگیرد؛ زهرا کاظمی، کارشناس ارشد قراردادهای خارجی شرکت ملی نفت ایران می گوید: حضور حداقل یک نماینده از شرکت ایرانی در اعضای گروه پیمانکار کمیته مدیریت مشترک قراردادهای جدید نفتی ضروری است و شرکت ایرانی در اجرای مدل جدید قراردادی، منفعل نخواهد بود.

عوام‌فریبی ممنون

«دوره غارت گری منابع به سر آمده و سرمایه گذاران به مناطقی گام می گذارند که بتوانند بیشترین سود حاصل را کسب کنند.» این را کمیل، طیبی، عضو هیئت علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه اصفهان در واکنش به افرادی که قراردادهای نفتی را به غارت منابع کشور تشبیه کردند، می گوید.

او تاکید می کند: هر کس از ادبیات چپاول منابع یا غارت آن سخن می گوید به غیر از عوام‌فریبی و مخدوش کردن افکار عمومی هدف دیگری ندارد، ضمن این که باید توجه داشت سرمایه گذاران بیکار نیستند که منتظر پایان یافتن دعواهای سیاسی ما باشند بلکه در جایی سرمایه گذاری خواهند کرد که با یک دولت طرف باشند و خود را موظف به پاسخگویی با آن دولت بدانند و بدون ایجاد مزاحمت‌هایی بتوانند به فعالیت خود ادامه دهند.

اما در حالی که ما در کشورمان غرق دعواهای سیاسی برای اجرایی شدن مدل جدیدی از قراردادهای نفتی هستیم کاری که خوشایند عربستان و دیگران رقبای ایران در منطقه است، این کشورها به دنبال جذب حداکثری منابع و افزایش تولید هستند؛ کافی است توجه کنیم عربستان در حالی که ایران را وادار به پیوستن به تثبیت تولید نفت می کند، خود به سرعت در حال افزایش تولید است و این یعنی قدرت برای این کشور در اوپک و جهان؛ گزارش ماه ژوئیه اوپک نشان می دهد که تولید نفت عربستان به بالاترین رقم در ماه‌های اخیر رسیده است؛ ١٠ میلیون و ٦٧٠ هزار بشکه در روز.

با رسیدن به این رقم تولید، قیمت نفت در بازارهای جهانی و از جمله نفت ایران با کاهش بیش از ٢ دلاری همراه شد. آیا شایسته است ایران در این شرایط غرق دعواهای سیاسی باشد؟ آیا نباید فکری به حال افزایش ضریب بازیافت مخازن و برداشت حداکثری از میدانهای نفتی کرد؟

از جنس عملیاتی

ایران که با آغاز تحریم‌ها و کاهش فروش نفتش مجبور به بستن چاه‌های نفت و ذخیره سازی میعانات گازی شد بلافاصله با اجرایی شدن برجام اقدام به باز کردن چاه‌های نفت و فروش میعانات ذخیره شده کرده است، سید محسن قمصری، مدیر امور بین الملل شرکت ملی نفت ایران درباره آخرین وضع فروش میعانات گازی می گوید: فروش میعانات ذخیره شده ایران در ماه‌های آینده به پایان رسد؛ ایران هم اکنون روزانه ٦٠٠ هزار بشکه میعانات گازی صادر می کند.

وی همچنین از کاهش واردات بنزین می گوید: واردات بنزین از ١٢ میلیون لیتر در روز  آغاز شد و به ٩ میلیون کاهش یافت، که این میزان قرار است در نیمه دوم امسال به هفت میلیون و ٥٠٠ هزار لیتر برسد.

البته باید به این موضوع توجه داشت که افزایش واردات بنزین تنها به باک خودروها نرفت بلکه سبب شد آن‌گونه که شاهرخ خسروانی، معاون شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران بیان می کند ذخایر بنزین کشور از ٦٠٠ میلیون لیتر در سال ٩٣ به یک میلیارد و ٤٠٠ میلیون لیتر برسد.

وی این افزایش را از دستاوردهای شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی بیان می کند که در سایه مدیریت صحیح منابع به دست آمده است.

اجرای برجام نه تنها ذخایر بنزین را افزایش داد بلکه سبب شد تولید نفت ایران نیز به روزهای قبل از تحریمها نزدیک تر شود از خوزستان خبر می رسد: تولید نفت خام شرکت بهره برداری نفت و گاز کارون تا پایان امسال به یک میلیون و ٥٠ هزار بشکه در روز می رسد.

این خبر را محمد رحیمی قشقایی، مدیر امور فنی شرکت بهره برداری نفت و گاز کارون می گوید: تولید نفت خام این شرکت در زمان تحریم‌ها به ٦٨٠ تا ٧٠٠ هزار بشکه در روز رسیده بود اما در پسابرجام ظرف چهار ماه به یک میلیون و ٢٥ هزار بشکه رسید.

کرامت بهبهانی، مجری طرح توسعه آزادگان شمالی هم می گوید: صادرات نفت خام میدان آزادگان شمالی از اوایل امسال تاکنون حدود هشت میلیون بشکه بوده است.

همچنین مهدی یوسفی، مدیرعامل سازمان منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس هم از افزایش ٧٦ درصدی صادرات میعانات گازی در پنج ماه نخست امسال خبر می دهد: از محل صادرات هفت میلیون و ١٤٤ هزار و ٣٨٩ تن میعانات گازی در مدت زمان یادشده ٢ میلیارد و ٩٢١ میلیون و ٦٠٣ هزار و ٩٩٨ دلار در آمد عاید کشور شده است.

پیوند نفت و جهاد دانشگاهی

علی کاردر، مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران و هیئت همراه چهارشنبه هفته گذشته به بازدید مجتمع تحقیقاتی و ساخت صنعتی شهدای جهاد دانشگاهی می روند تا خط بطلانی بکشند بروی سوء تفاهمهای که گفته می شود در روابط نفت با آنها وجود دارد، علی کاردر در نشست مشترکی می گوید: جهاد دانشگاهی حلقه واسط صنعت و دانشگاه است و شرکت ملی نفت ایران از افزایش تعامل با این مجموعه استقبال می کند.

او تصریح می کند: با توجه به زبان مشترک، امکان گسترش و همکاری‌های میان این مجموعه با شرکت ملی نفت ایران با شتاب بیشتر وجود دارد.

حمید طیبی، رئیس جهاد دانشگاهی هم دراین نشست خواهان اعتماد هرچه بیشتر صنعت نفت به دستاوردهای جهاد دانشگاهی می شود و می گوید: ما برای توسعه تعامل با شرکت ملی نفت ایران آمادگی داریم و امیدواریم با اعتمادسازی، این تعامل دوچندان شود.

او ساخت تجهیزات و در راس آن دکل حفاری را از مهمترین دستاوردهای این مجموعه عنوان می کند: از مجموع سه دستگاه دکل موضوع قرارداد بین جهاد با کالای نفت، یک دکل تحویل شده است و دکل دوم در آستانه تحویل قرار دارد.

تعجب از سیاسیون

بازهم قراردادهای جدید  نفتی؛ علی اصغر یوسف نژاد، عضو هیئت رئیسه مجلس با انتقاد از تخریب‌هایی که علیه قراردادهای جدید نفتی صورت می گیرد، می گوید: اجرای این قراردادها در شرایط فعلی اقتصاد ایران ضروری است و مجلس در راستای حفظ منافع ملی به اجرای این قراردادها کمک خواهد کرد.

او تصریح می کند: تعجب می کنم که چرا برخی از چهره های شاخص سیاسی و اقتصادی، با این که می دانند کشور از نظر اقتصادی در چه وضعی است، عینک سیاسی به برخی پروژه ها و قراردادها زده اند و اجازه نمی دهند تا دولت در بهبود وضع اقتصادی کشور گام بردارد.