به گزارش نفت دیلی، احمدرضا حیدرنیا از بازنگری طرحهای پتروشیمی با هدف افزایش نرخ بازگشت سرمایه خبر داد و گفت: تا زمانی که نیازهای اولیه یک طرح تامین نشده است، نباید در اجرا، ساخت و نصب طرحهای پتروشیمی شتاب شود.
احمدرضا حیدرنیا تصریح کرد: شرایط و پیشنیازهای یک طرح که توجیه های فنی و اقتصادی آن را هم در پی دارد، شامل خوراک، مسائل زیست محیطی، منابع مالی و سرویسهای جانبی به ویژه آب است.
وی با بیان این که در صورت فراهم بودن چنین شرایطی، سرمایهگذاران تمایل بیشتری به سرمایهگذاری در طرحهای پتروشیمی خواهند داشت، افزود: در همین زمینه بازنگری در برخی از طرحهای پتروشیمی آغاز شده است که براساس آن طرحهایی در آینده اجرا میشود که امکان تامین همه نیازهای آن در استان مورد نظر وجود دارد.
حیدرنیا درباره برخی طرحهای مصوب استانی گفت: برای مثال در یکی از استانها ساخت واحدی برای تولید اوره و آمونیاک مصوب شده بود؛ درحالی که امکان تامین بخشی از آب مورد نیاز چنین واحدی در آن استان وجود نداشت، ولی از آنجا که در برخی استانها به مردم تعهدهایی داده شده است، در بازنگریها، جایگزین کردن طرح مناسب با شرایط منطقه را در دستور کار قرار دادهایم.
حیدرنیا بازنگریها در طرحهای پتروشیمی را دارای اثرهای مثبتی چون افزایش بازگشت سرمایه خواند و تاکید کرد: در این بررسیها که گاهی به جابهجایی طرحی از مکانی به مکان دیگر یا تغییر در فرآیند تولید طرحی دیگر منجر شده، نرخ بازگشت سرمایه نیز در مواردی از 8 درصد به بیش از 20 درصد افزایش یافته است.
وی با یادآوری این که ساخت واحدهای پتروشیمی با هدف ایجاد ارزش افزوده از نفت و گاز و ایجاد اشتغال برای مردم است، تاکید کرد: نکته مهم این است که اشتغال همواره در سایه سوددهی طرحها ایجاد میشود؛ بنابراین طرحی که نمیتواند سودده باشد، به تبع قادر به اشتغالزایی هم نخواهد بود.
حیدرنیا درباره طرحهای تکلیفی پتروشیمی در استانهای گلستان، زنجان و لردگان گفت: پیشرفت کنونی این طرحها به دلیل تامین نشدن منابع مالی مطابق برنامه زمانی بندی نیست؛ درحالی که این طرحها مصوب هیئت دولت هستند و بر این اساس بودجه آنها باید از صندوق ذخیره ارزی تامین شود.
وی ادامه داد: البته با توجه به جابهجایی این صندوق با صندوق توسعه ملی، تامین منابع مالی این پروژهها نیز با تاخیر رو به رو شده است.
حیدرنیا بر لزوم برنامهریزی کلان در وزارت نفت، پیش از اجرای طرحهای پتروشیمی تاکید کرد و افزود: اگر از ابتدا در اجرای پروژهها کل زنجیره، اعم از تامین منابع مالی، خوراک، مسائل زیستمحیطی و سرویسهای جانبی با هم دیده شود، دیگر شاهد اجرای طرحهایی نخواهیم بود که واحد پاییندست آن به پیشرفتی بالای 95 درصد برسد؛ در حالی که واحد بالادست (الفین) که وظیفه تامین خوراک واحد پاییندست را دارد، تنها 20 درصد پیشرفت داشته باشد.