به گزارش نفت دیلی، مهدی عسلی با بیان این که طبیعتا هر قدر میزان تولید نفت مان را افزایش دهیم، قدرت مانورمان بیشتر شده و جایگاه‌مان نیز در اوپک هم تقویت می شود، تصریح کرد: در کل سه کشور ایران، عربستان و عراق دارای توان تاثیر گذاری بر ظرفیت تولید نفت اوپک در سال‌های آینده را دارند و  نقش تعیین کننده ای در آینده اوپک بازی می کنند. 

وی افزود: بنابراین امضای قرارداد ایران با یک شرکت بزرگ بین ‌المللی که مورد توجه ناظران بین‌المللی نیز قرار گرفته است با توجه به ظرفیت‌های این قرارداد برای انتقال تکنولوژی و سرمایه به داخل کشور می تواند  با افزایش ظرفیت‌های تولید نفت و گاز ایران نقش ایران در اوپک را نیز تحت تاثیر قرار دهد.

کارشناس ارشد اقتصاد انرژی یادآور شد: هر چند قرارداد با توتال قراردادی گازی است اما زمانی که تولید گاز افزایش یابد به لحاظ این‌که امکان تزریق گاز از میدان‌های دیگر گازی کشور به چاه‌های نفتی برای حفظ فشار داخل چاه‌های نفت افزایش می یابد، در رشد تولید نفت و در نتیجه ارتقاء جایگاه ایران در اوپک با توجه به توان افزایش تولید نقشی مثبت خواهد داشت.

وی ادامه داد: در ضمن چنانچه عملکرد قرارداد فاز ۱۱ پارس جنوبی رضایت بخش بود همکاری‌ها با توتال می تواند به میدان‌های نفتی ایران توسعه یافته بر افزایش ظرفیت تولید ایران موثر واقع شود.

عسلی تاکید کرد: به‌طور طبیعی هر قدر میزان تولید نفت‌مان را افزایش دهیم، قدرت مانورمان بیشتر شده و جایگاه‌مان نیز در سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) هم تقویت می شود.

وی یادآور شد: وقتی یک شرکت درجه یک بین‌المللی برای سرمایه گذاری و انتقال فناوری وارد کشور می‌شود به‌طور طبیعی دیگر شرکت‌ها نیز برای ورود به صنعت نفت کشورمان راغب می شوند هر چند که آنچه توتال در ایران سرمایه گذاری می کند رقم بالایی در صنعت نفت نیست اما به لحاظ سمبلیک بسیار ارزشمند است و انگیزه‌ای برای دیگر کشورها برای سرمایه گذاری در صنعت نفت خواهد بود.