علامه محمد تقی شوشتری(ره) بیان می کردند: «درعتبات که بودیم کفران نعمت زیاد می‌شد، در مساجد و جاهای دیگر نان و چیزهای دیگر می‌ریختند، من هم گاهی از آن نان به منزل می‌بردم و دیگر نان نمی‌خریدیم و با پول نان کتاب می‌خریدم.»
 
یکی از شاگردان نقل می‌کند:
 
روزی اول صبح که نزد علامه محمد تقی شوشتری (ره) رفتم در حالی که در حیاط منزل قدم می‌زدند.
 
این حدیث را زمزمه می‌فرمودند:
 
«فی حَلال‌ها حساب و فی حرام‌ها عقابُ»؛ و متوجه شدم کمدی را به عنوان هدیه برای او آورده‌اند که آن را بیش از حدّ نیاز خود می‌دید.
 
همان روز عصر آن را به کسی که واقعاً مستحق آن بود، بخشید.
 
 روزی از علامه محمد تقی شوشتری (ره) سؤال شد که اگر شما در یکی از دعاهایتان مستجاب الدعوة باشید. از خداوند چه می‌خواهید؟
 
بلادرنگ پاسخ دادند: «رهایی از عذاب آخرت».