پايگاه اطلاع رسانی صنعت نفت و صنايع وابسته

[نسخه مخصوص چاپ ]

NAFTDAILY.COM


بیرون فنس هم به نفت مربوط است
تاريخ خبر: سه شنبه، 21 فروردين 1397 ساعت: 13:21

به گزارش نفت دیلی، مشاور وزیر نفت در امور اجتماعی گفت: تقریبا این واقعیت در نفت پذیرفته شده که «با حلوا حلوا کردن دهان شیرین نمی‌شود» و حضور نفت در یک منطقه لازم است، اما کافی نیست. مهم‌ترین اتفاق، تغییر نگرش در مدیران نفت است که تا حد زیادی قبول کرده‌اند کار نفت در مناطق عملیاتی و انجام مسئولیت اجتماعی، اقدامی برد- برد است و دیگر نمی‌گویند بیرون فنس به ما ربطی ندارد.

 

سید امیر طالبیان، مشاور اجتماعی وزیر نفت با اشاره به گستره وسیع حضور نفت از جنوب تا شمال و حضور در بکرترین مناطق به سبب تاسیسات نفت‌، گاز و پتروشیمی، گفت: باید برای حضور در این مناطق، روابط خوب و تعریف شده‌ای با مردم داشته باشیم تا آنها از همراهی با ما راضی باشند. در واقع، حضور و خدمات ما در این مناطق بخشی از بار دولت برای همین دورمانده‌ها از خدمات را جبران می‌کند، ضمن این که معتقدیم کمک به آنها کمک به نظام و کمک به صنعت نفت است.

وی افزود: معتقدیم کمک یک طرف (نفت یا مردم) به طرف دیگر، روند کمیته امدادی نیست، بلکه روندی برد - برد برای نفت و مردم است.

مشاور اجتماعی وزیر نفت با اشاره به تلاش صنعت نفت برای همراهی با مردم و تامین نیازهای همسایگان با فنس‌های نفت، از ابتدا و رویکردهای تازه‌ای که در سال‌های اخیر اتخاذ شده است، تصریح کرد: در این سال‌ها تلاش کردیم ضمن ایجاد این تفکر در میان کارکنان صنعت نفت، اقدام‌های زیرمجموعه‌ها در قبال کارکنان خود یا جامعه محلی را ارزیابی و منتشر کنیم تا این همراهی به خوبی دیده شود و به مرور، اعتبارهای مجزایی هم برای این اقدام‌ها دیده شده است.

طالبیان به توجه جدی به مسئولیت اجتماعی در صنعت نفت از آغاز دولت یازدهم اشاره کرد و گفت: اقدام‌های مثبت و سازنده‌ای در این سال‌ها آغاز شده است و توانستیم پایه‌ها و مفاهیم مسئولیت اجتماعی را در صنعت نفت تعریف و چشم‌انداز مسئولیت اجتماعی را برای چهار سال بعد روشن کنیم. این خطوط در اجماع و مشارکت به دست آمده و بسیاری از آنها ازسوی وزیر ابلاغ شده و در حد بخشنامه و آیین‌نامه است.

وی برگزاری سه همایش مسئولیت اجتماعی در صنعت نفت را تاثیرگذار ارزیابی کرد و گفت: این همایش‌ها کاربردی و هدفمند بود و زیرمجموعه‌ها را به حرکت در این مسیر متمایل کرد. در این سال‌ها فعالیت‌های متنوع صنعت نفت با رویکرد این همایش‌ها و اولویت‌های مطرح شده در آنها، آغاز شده یا ادامه یافته است.

تمرکز مسئولیت اجتماعی روی ۲ هاب گازی و نفتی

مشاور وزیر نفت با بیان این‌که فعالیت‌های نفت با محور مسئولیت اجتماعی در دو منطقه هاب گازی و نفتی کشور یعنی عسلویه و غرب کارون متمرکز شده است،‌ افزود: برنامه‌های ویژه‌ای برای این دو منطقه داریم تا بدانیم متناسب با پیشرفت و تولید چه شرایطی را شاهد خواهیم بود. ما می‌خواهیم چرخ‌دنده توسعه نفت و گاز در منطقه با چرخ‌دنده‌های توسعه اجتماعی و فرهنگی هم‌افزا باشد، زیرا ما از دیدگاه توسعه به این مناطق نگاه می‌کنیم.

طالبیان افزود: اقدام‌های زیادی در مناطق نفتخیز و عملیاتی انجام شده و تغییر بینش در مناطق عملیاتی و در سطح مدیران میانی و مرکزی نفت رخ داده است. بر این مبنا، به جای خدمت‌رسانی صرف، به توانمندی مردم در این مناطق کمک می‌کنیم تا سطح اقتصاد و معیشت در منطقه بالا برود و ارزش افزوده نفت و گاز سبب بهبود شرایط زندگی مردم این مناطق شود.

نفت پذیرفته که «با حلوا حلوا کردن دهان شیرین نمی‌شود»

مشاور اجتماعی وزیر نفت افزود: تقریبا این واقعیت در صنعت نفت پذیرفته شده که «با حلوا حلوا کردن دهان شیرین نمی‌شود» و حضور نفت در یک منطقه لازم است، اما کافی نیست. باید دیدگاه توسعه‌ای به این مناطق داشته باشیم و زیرمجموعه‌های نفتی هر یک باید برای چشم‌انداز توسعه منطقه خود برنامه‌ داشته باشند.

طالبیان اظهار کرد: به عبارتی، اگر مدرسه می‌سازیم  یا به توانمندی و آموزش و کلاس‌های تقویتی و کنکور فرزندان‌شان رسیدگی می‌کنیم تا رتبه‌های زیر هزار را در کنکور بیاورند در تلاشیم تا پایه‌های توسعه اجتماعی تقویت شود. البته در این مسیر تعهدی نداریم و در عین حال قولی هم نداده‌ایم، اما تلاش‌مان را برای این مناطق می‌کنیم تا شاهد شکوفایی این مناطق همراه با نفت باشیم.

مهم‌ترین اتفاق، تغییر نگرش در مدیران صنعت نفت

وی تاکید دارد که مهم‌ترین اتفاق، تغییر نگرش در مدیران صنعت نفت است: مدیران صنعت نفت تا حد زیادی قبول کرده‌اند که فعالیت‌های صنعت نفت در مناطق عملیاتی و انجام مسئولیت اجتماعی، اقدامی برد- برد است، اکنون آنها می‌دانند که عواقب اقدام‌هایی که انجام می‌دهند یا انجام نمی‌دهند اول برای خود آنهاست.

مشاور اجتماعی وزیر نفت افزود: اکنون باید سال‌های حضورمان در مناطق نفتی را بشماریم؛ حدود ۲۰ سال از حضورمان در عسلویه گذشته، چه کرده‌ایم؟ در عین حال باید بدانیم که برای ۲۰ سال بعد چه برنامه‌ای داریم؟ ممکن است که دوره مسئولیت یک مدیر کوتاه باشد، اما باید برای بلندمدت این مسیر را ارزیابی کنیم. اگر امروز درباره آبادان و مسجدسلیمان گذشته حرف می‌زنیم و از اقدام‌های پیشین داخلی و خارجی در این شهرها تعریف می‌کنیم، باید برای آینده شهرهایی که امروز درحال توسعه آنها هستیم هم برنامه داشته باشیم.

طالبیان تصریح کرد: این نگرش در مدیران نفت ایجاد شده که باید با مردم این منطقه زندگی کنیم و در تعامل باشیم، البته وظیفه نفت، توسعه مناطق نیست و سازمان‌های دیگری در این زمینه مسئولیت دارند، اما وزیر نفت این نگاه حمایتی را دارد و معتقد است که فاصله برخورداری‌های ما به عنوان صنعت نفت با مردم در این مناطق نباید زیاد باشد و مردم آن منطقه هم از ارزش افزوده نفت استفاده ببرند.

وی به سیاست‌هایی که در چهار سال اخیر رقم خورده و می‌تواند پشتوانه حرکت‌های آینده باشد، اشاره کرد و گفت: تلاش می‌شود به جای توزیع پول و حل موردی مشکلات و حرکت انفعالی، به دنبال افزایش توانمندی مردم باشیم و در جریان این توان‌افزایی خودشان مشکلات‌شان را حل کنند و منتظر نفت یا دولت نمانند. سیاست دیگر ما همکاری دو طرفه صنعت نفت و مردم است تا مردم به صنعت نفت و در مقابل صنعت نفت به مردم کمک کند.

مورد موفق پالایشگاه هاشمی‌نژاد

مشاور اجتماعی وزیر نفت گفت: صنعت نفت در مناطق عملیاتی به پشتیبانی‌های انسانی و تدارکاتی نیاز  دارد و مدیران باید به دنبال شیوه‌هایی برای ارتباط برد - برد با مردم منطقه باشند. برنامه دیگر ما این است که مدیران به تقویت و افزایش درآمد مردم محلی کمک کنند و از تخریب مشاغل بومی و قدیمی جلوگیری شود. به عنوان نمونه، در پالایشگاه گاز هاشمی‌نژاد فعالیت‌های تدارکاتی و حمل و نقل یا خدماتی به بخش خصوصی و مردم واگذار شده و پالایشگاه روی آنها نظارت دارد. از آنجا که پالایشگاه طرف قرارداد با بخش خصوصی است، طرف‌های قراردادی با اعتماد بیشتری پای قرارداد می‌آیند و تا جایی که من شنیدم این اقدام نزدیک به ۳۰ میلیارد تومان در یک سال گردش مالی را در این منطقه ایجاد کرده است.

وی تصریح کرد: چنین اقدام‌هایی در نفت با استقبال و تشویق رو‌به‌‌رو می‌شود،‌ زیرا با این کار بار مدیریتی و اداره پالایشگاه کاهش می‌یابد و در عین حال، انتظارات مردم که می‌خواهند داخل فنس بیایند و حقوق بگیر نفت شوند تغییر می‌کند و گردش مالی و بازار منطقه تقویت می‌شود.

طالبیان به رواج نمونه‌های موفق چنین اقدام‌هایی اشاره کرد و گفت: در این سال‌ها با مراکزی که توانایی آموزش دارند برای دانش‌آموزان سال آخر تحصیلی در ۲ منطقه عملیاتی عسلویه و غرب کارون کلاس‌های آموزشی برگزار کردیم. این گروه‌های حرفه‌ای آموزشی را به عمق مناطق کم‌برخوردار عسلویه و بستان و هویزه و سوسنگرد برده‌ایم؛ مناطقی که خودشان می‌گفتند حتی اگر پول هم داشتند برای‌شان رفتن به این کلاس‌ها میسر نبود. این کلاس‌ها بسیار موفقیت‌آمیز بوده و به تقویت بنیان‌های علمی انجامیده و رضایتمندی بالایی را سبب شده است.

مشاور وزیر نفت در امور اجتماعی با بیان این که مهارت‌آموزی برای جوانان و کارجویان یکی دیگر از اقدام‌های مهم در این منطقه است، افزود: مسئله مهم این بود که برای به‌کارگیری نیروهای بومی محدودیت داشتیم، یعنی عموما مدرک تحصیلی دارند، اما مهارت ندارند و این ضعف را با این دوره‌های مهارتی جبران کردیم. در غرب کارون و عسلویه این اقدام انجام شده است. البته برخی شرکت‌ها هم به تبعیت از این اقدام حرکت‌های مشابهی را برای کارکنان و متقاضیان محدوده عملیاتی خود آغاز کرده‌اند و برخی از پالایشگاه‌ها با شناسایی نیروهای متقاضی برای کار، شرایط مهارت‌آموزی در پالایشگاه را فراهم کرده‌اند تا فرصت‌های شغلی را داشته باشند.

جدی شدن بخشنامه جذب نیروهای بومی

وی با بیان این‌که از نهادینه کردن این اقدام‌ها و جلوگیری از سلیقه‌ای شدن آنها غافل نبوده‌ایم، افزود: تاکنون بخشنامه‌هایی از سوی وزیر نفت ابلاغ شده است و یکی از آنها به کارگیری نیروهای بومی در اجرای طرح‌های صنعت نفت ازسوی پیمانکاران طرف قرارداد است که از دی ماه ۹۶ ابلاغ شده است. پیش‌تر هم این الزام وجود داشت و اجرایی هم می‌شد، اما اکنون در قالب بخشنامه اجرا می‌شود و پیمانکار موظف است از اداره کار شهرستان و استان محل فعالیت نیروی مورد نیاز خود را مطالبه کند. شرکت‌ها این ابلاغیه را جدی گرفته‌اند و کارفرمایان و مجریان پروژه‌ها موظف به اجرا هستند و حتی گفته شده که پیمانکاران رده دوم و سوم هم باید از همین قاعده پیروی کنند.

طالبیان افزود: البته مسئولیت اشتغال در کشور با ما نیست، اما احساس مسئولیت می‌کنیم و می‌دانیم که حضورمان مزاحمت‌هایی دارد و برای کسب رضایت‌مندی آنها به جای توزیع پول، از مشارکت آنها استفاده می‌کنیم تا رضایت‌شان بالا برود. این مسائل یکی از مصادیق پدافند غیرعامل است و این افراد و خانواده‌ها خود را در قبال تاسیسات نفت مسئول می‌دانند و از آنها حفاظت بیشتری می‌کنند.