علیاصغر رجبی در نشست هماندیشی با عنوان «نتایج فناوری بازیافت دیاکسیدکربن (CDR) در صنعت»، گفت: حوزه انرژی، تغییر اقلیم و معادل کربنی که در صنعت نفت کشور به هدر می‌رود از جمله مسائلی است که باید به آن پرداخته شود و سرانجام باید دید که چه برنامهها و راهکارهایی بهمنظور جلوگیری از میزان تلف شدن کربن موجود در صنعت نفت کشور باید ارائه کرد.
وی افزود: براساس پیشبینی آژانس بینالمللی انرژی، انرژیهای فسیلی بزرگترین سهم انرژیهای مصرفی تا سال ۲۰۴۰ را دارند که در این میان سهم انتشار گازهای گلخانهای مرتبط با ذغال سنگ بین سالهای ۲۰۱۵ تا ۲۰۴۰ به‌طور میانگین ۰,۱ درصد، انتشار مرتبط با نفت ۰.۷ درصد و انتشار حاصل از گاز طبیعی به میزان ۱.۴ درصد در سال افزایش مییابد.
معاون آموزش موسسه مطالعات بینالمللی انرژی در ادامه به وضع انتشار گازهای گلخانهای در ایران اشاره و اظهار کرد: با توجه به آمارهای موجود، روند انتشار گازهای گلخانهای و انتشار کربن در صنعت نفت رو به افزایش است و باید راهکارهای لازم برای جلوگیری از این افزایش ارائه شود.
رجبی، نحوه مدیریت کربن در کشور را جزو برنامههای اساسی برای برونرفت از مشکل پیشآمده دانست و به ارکان مدیریت کربن اشاره کرد و افزود: راهبرد و ظرفیتهای اجرایی کاهش انتشار گازهای گلخانهای، سازگاری صنعت نفت با پدیده تغییر اقلیم و بررسی آسیبهای اقتصادی ناشی از آن، نحوه بهرهمندی از سازوکارهای مبتنی بر بازار و غیر بازار، نحوه اندازهگیری، گزارشدهی و راستیآزمایی داخلی انتشار گازهای گلخانهای، بهرهمندی صنعت نفت از بهترین فناوریهای قابل دسترس و ظرفیتسازی و آموزش منابع انسانی مبتنی بر شرایط اقلیمی در صنعت نفت از جمله اقدامهایی است که در آینده برای اجرای فرآیند به‌کارگیری دیاکسیدکربن در صنعت صورت می‌پذیرد.
فرآیند به‌کارگیری CDR در شرکت پتروشیمی کرمانشاه
سید بهزاد هاشمی، رئیس واحد مهندسی فرآیند و کنترل تولید شرکت صنایع پتروشیمی کرمانشاه به نتایج حاصل از فرآیند به‌کارگیری دی اکسید کربن (CDR) در شرکت پتروشیمی کرمانشاه اشاره کرد و گفت: افزایش تولید محصولات پتروشیمی، تولید متانول، تزریق گاز کربنیک به چاههای نفت برای افزایش فشار آنها، اصلاح PH پسابهای صنعتی و شهری و ... از جمله مصارف گاز کربنیک در صنعت است.
وی افزود: ایران در بین کشورهای تولیدکننده گاز کربنیک مانند چین و آمریکا و کشورهای اروپا مقام دهم را دارد و باید برای کاهش این میزان تولید اقدامهای اساسی انجام دهد.
هاشمی اظهار کرد: مطالعات اولیه پروژه بازیافت گاز کربنیک در شرکت پتروشیمی کرمانشاه در سال ۹۰ آغاز و قرارداد این پروژه در بهمن ماه سال ۹۱ به صورت EPC با شرکت ماشین‌سازی گازکربنیک شهرکرد امضا شد و سرانجام خردادماه سال ۹۴ به بهره‌برداری رسید.
رئیس واحد مهندسی فرآیند و کنترل تولید شرکت صنایع پتروشیمی کرمانشاه به مزایای اجرای طرح بازیافت گاز کربنیک در شرکت پتروشیمی کرمانشاه اشاره کرد و افزود: در گذشته پیشبینی میشد تولید اوره بدون افزایش سوخت اضافی ۰,۵ افزایش یابد که خوشبختانه با راه‌اندازی واحد CDR این مقدار به ۱۰ درصد رسید.
وی ادامه داد: همچنین پیشبینیها از کاهش ۲۵ درصدی انتشار گاز کربنیک به اتمسفر حکایت داشت که با اجرای این واحد سالانه ۴۸۰۰۰ تن گاز کربنیک کاهش خواهد یافت.
هاشمی کاهش مصرف گاز ورودی به واحد آمونیاک و همچنین برطرف کردن مازاد آمونیاک و مشکلات و خطرات ناشی از ذخیره‌سازی، بارگیری و انتقال آن را از دیگر مزایای اجرای طرح بازیافت گاز کربنیک در شرکت پتروشیمی کرمانشاه برشمرد.
هاشمی اظهار کرد: این پروژه نخستین پروژه بازیافت گاز کربنیک در صنعت پتروشیمی است که با بهرهمندی از دانش فنی داخلی (شرکت گاز کربنیک شهرکرد) و همچنین تامینکنندگان داخلی به بهره‌برداری رسیده است.
در ادامه بهزاد ترابی، ناظر امور شیمی شرکت صنایع مدیریت تولید برق نیروگاه بعثت به نتایج حاصل از فرآیند به‌کارگیری دیاکسیدکربن (CDR) در نیروگاه برق بعثت اشاره کرد و گفت: نیروگاه برق بعثت واقع در جنوب شرق تهران، بزرگترین نیروگاه خاورمیانه در زمان افتتاح بوده و محل نصب و تست بسیاری از فناوریهای نوین در سطح وزارت نیرو است.
وی افزود: سامانه استحصال گاز کربنیک نیروگاه بعثت به منظور کاهش انتشار CO۲ و تست کارایی فناوری استحصال در سال ۸۹ راه‌اندازی شد.
ترابی اظهار کرد: دریافت و شست‌و‌شوی دود، جداسازی گازهای اسیدی از دود، جذب CO۲ از دود با تشکیل منواتانول آمین سنگین، کنترل کیفیت و ذخیره‌سازی CO۲ و ... از جمله ساختار اصلی سامانه استحصال CO۲ نیروگاه برق بعثت است.
ناظر امور شیمی شرکت صنایع مدیریت تولید برق نیروگاه بعثت، کنترل مصرف انرژی، کاهش مصرف آب و مصرف مواد شیمیایی، بهبود کیفیت محصول و نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه از جمله رویکردهای مهم در بهینهسازی واحد استحصالCO۲ نیروگاه برق بعثت است.