علی‎اصغر رجبی با اشاره به مهم‌ترین برنامه‎های آموزشی از سوی موسسه مطالعات بین‎المللی انرژی گفت: اساس برنامه‎های آموزشی ما بر توسعه فردی از طریق ارتقای مهارت‎های فنی، ارتقای مهارت‎های رهبری و کسب‌وکار و سرانجام ارتقای سطح صلاحیت حرفه‎ای ایمنی و آتش‎نشانی استوار است.

وی برنامه توسعه مهارت‎های رهبری و مدیریت کسب‎وکار، برنامه توسعه مهارت‎های فنی در صنایع بالادستی و پایین‎دستی نفت و گاز، برنامه توسعه مهارت‎های مدیریت انرژی و پایداری در صنایع، برنامه آتش‎نشانی صنعتی و سرانجام برنامه توسعه مهارت‎های مدیریت یکپارچه دارایی‎های فیزیکی را از رئوس برنامه‎های آموزشی انجام شده یا در حال انجام موسسه مطالعات انرژی برشمرد.

رجبی افزود: مدیریت خطر حریق مخازن ذخیره‎سازی و تاسیسات وابسته، آزمایش و تضمین یکپارچگی سیستم‎های آتش‎نشانی و تحقیق و بررسی حوادث حریق از جمله فهرست دوره‎های آموزشی حوزه آتش‎نشانی در موسسه مطالعات انرژی است.

معاون آموزش موسسه مطالعات بین‎المللی انرژی،  مدیریت ایمنی فرآیند و درس‎آموزی از حوادث را از جمله رئوس دوره‎های آموزشی حوزه ایمنی برشمرد و در ادامه به مهم‌ترین برنامه‎های آموزشی مدیریت بحران اشاره و اظهار کرد: هدف از برگزاری دوره آموزشی مدیریت بحران این است تا در پایان این دوره شرکت‌کنندگان بتوانند درک بهتری  از مدیریت بحران درباره حوادث و مشکلات مرتبط با آنها داشته باشند.

وی ادامه داد: مدیریت بحران ویژه اعضای گروه‎های مدیریت بحران و همچنین سیستم فرماندهی حادثه (ICS) از نمونه سرفصل‎های دوره آموزشی حوزه مدیریت بحران است.

رجبی در ادامه به برنامه جامع توسعه مدیریت انرژی و کربن اشاره کرد و افزود: رویکرد حاکم بر این برنامه مبتنی بر انتقال دانش برای اقدام‎های موثر مدیریتی و اقدام‎های فنی در حوزه بهینه‎سازی انرژی و مدیریت کربن است.

وی با اشاره به موانع موجود در مدیریت اثربخش انرژی در شرکت‎های تابعه، این برنامه مهارت‌محور را یکی از راهکارهای لازم برای بهینه‎سازی سیستم‎های توزیع و انتقال گرما و نیز بهینه‎سازی پمپ‎ها و کمپرسورهای هوا دانست.

معاون آموزش موسسه مطالعات بین‎المللی انرژی  در ادامه با اشاره به چالش‎های آموزش در صنعت نفت گفت: نبود ارتباطات و تعاملات موثر آموزشی، مشخص نبودن رابطه میان اثر آموزش بر دانش، فناوری و تولید، کمرنگ بودن  ارتباط موثر میان مراکز پژوهشی، آموزشی و بنگاه‎های اقتصادی، نبود نظام مدیریت دانش، نبود شبکه‎ انتقال دانش، آموزش و فناوری، کاربردی‎ نبودن محصولات آموزشی و عدم تجاری‎سازی آنها، نبود نیازسنجی آموزشی مبتنی بر تحولات بازار، نبود نظام جامع اعتبارسنجی، نقص در نظام آموزش حرفه‎ای، توسعه نیافتن زیرساخت‎های رقابت‎پذیری، کمبود آموزش‎های مجازی، شکاف بین سیاست‎های کلان و برنامه‎های اجرایی و تصدی‎گری بیش از حد در فعالیت‎های آموزشی از جمله چالش‎های آموزش در حوزه صنعت نفت کشور است.