محمدحسین عادلی در این نشست که در مرکز تحقیقات استراتژیک ریاست جمهوری برگزار شد، اظهار کرد: هرچند معتقدم در کشوری که دارای منبع عظیم گاز و انرژی است حتما باید به مردم در ازای مصرف آن یارانه داده شود و مانند دیگر کشورها که از آنها مالیات میگیرند نباید برخورد کنیم، اما معتقدم میزان یارانه باید عقلانی باشد و به سمت کاهش آن گام برداریم.
وی با بیان اینکه اکنون در منطقهای قرار داریم که کسری گاز وجود دارد و تنها ایران، قطر و آمریکا به عنوان رقبای اصلی در بازار گاز در سالهای آتی باقی خواهند ماند، تصریح کرد: بنابراین با نگاهی به آینده که نشان میدهد جمعیت دنیا از ۷,۵ میلیارد نفر به ۹.۲ میلیارد نفر رسیده و جمعیت شهری نیز از ۴.۱ به ۵.۷ میلیارد نفر رسیده است میتوان انتظار داشت که گاز نیز در زندگی روزمره مردم جهان نقش بسزایی ایفا کند.
کارشناس ارشد اقتصاد انرژی از چین، هند، کره جنوبی، ژاپن، اندونزی، پاکستان و بنگلادش بهعنوان کشورهایی که سعی کردهاند نیاز خود را از زغالسنگ به سمت گاز ببرند نام برد و افزود: با این شرایط ما باید فعالیت خود را در زمینه دیپلماسی انرژی بهخوبی انجام دهیم.
عادلی با اشاره به اینکه اهتمام اندکی نسبت به تولید LNG در کشور وجود دارد و باید نگاه خود را نسبت به این موضوع تغییر دهیم، افزود: حتما باید به سمت تولید LNG گام برداریم تا آن را به اقصی نقاط جهان ارسال کنیم و نباید خود را به کشورهای منطقه محدود سازیم.
لزوم توجه به ملاحظات اقتصادی و راهبردی در صادرات گاز
نرسی قربان، کارشناس ارشد اقتصاد انرژی نیز در این نشست با اشاره به اینکه ۱۸ درصد ذخایر گازی دنیا در اختیار ایران است، تصریح کرد: اکنون بیش از ۷۰ درصد سبد انرژی کشور را گاز تشکیل میدهد که نشاندهنده تلاش برای افزایش سهم این نوع انرژی در کشور است.
وی با بیان اینکه فرصتهای توسعه صنعت الانجی در گذشته را از دست دادهایم، اضافه کرد: توسعه الانجی به فناوری و سرمایههای مالی نیاز دارد که ۵ یا ۶ کشور این فناوری را در اختیار دارند و با توجه به شرایطی که در آن قرار داریم آن را در اختیار ما قرار نمیدهند.
این کارشناس انرژی سهم ایران از صادرات گاز را با توجه به ذخایر گازی کشور ناچیز عنوان کرد و افزود: برای صادرات گاز باید به ملاحظات اقتصادی و راهبردی توجه کرد.
وی با انتقاد از اجرا نشدن قرارداد صادرات گاز به امارات گفت: حتی اگر به گفته برخی مبلغ آن قرارداد پایین هم بوده، این قرارداد باید اجرا میشد. در صورت اجرا میتوانستیم مانند سایر قراردادهای صادرات گاز اقدام به شکایت در دیوان داوری بینالمللی کنیم و مبلغ قرارداد را افزایش دهیم.
قربان تصریح کرد: در صورت اجرای آن قرارداد، امروز امارات برای تولید برق نیاز به خرید گاز از ایران داشت که در شرایط حاضر برای ما بسیار حائز اهمیت بود.