محققان از یک روش پیشگام رونمایی کرده‌اند که می‌تواند در تشخیص زودهنگام سرطان لوزالمعده تحول ایجاد کند؛ بیماری شناخته شده‌ای که به دلیل تشخیص دیرهنگام میزان بقاء در آن بسیار کم است.

به گزارش ایسنا، پژوهشگران رویکرد جدیدی را بر اساس تشخیص آنتی‌بادی‌های خاص در نمونه‌های خون ارائه می‌دهند و امیدوارند که این روش برای غربالگری دقیق‌تر و قابل اعتمادتر باشد.

سرطان لوزالمعده اغلب به دلیل نبود نشانگرهای حساس و خاص، از تشخیص زودرس فرار می‌کند. با این حال، یک تیم چند ملیتی به سرپرستی دانشمندان دانشگاه ورونا، ایتالیا و مرکز تحقیقات زیست پزشکی La Rioja در اسپانیا، روشی را برای هدف قرار دادن آنتی‌بادی‌های مرتبط با تومور ایجاد کرده است.

این آنتی‌بادی‌ها که سیستم ایمنی بدن در پاسخ به آنتی‌ژن‌های مرتبط با تومور مانند Mucin-۱ (TA-MUC۱) تولید می‌کند، حتی در مراحل اولیه رشد سرطان در جریان خون قرار می‌گیرند.

Mucin-۱ پروتئینی است که در سطح بالایی در سرطان‌های مختلف از جمله سرطان لوزالمعده یافت می‌شود و الگوی تغییر یافته گلیکوزیلاسیون آن، آن را به یک هدف اصلی و مهم برای تشخیص اولیه تبدیل می‌کند.

محققان با استفاده از تجزیه و تحلیل ساختاری و شبیه‌سازی‌های کامپیوتری آنتی‌بادی‌های شناخته شده‌، گلیکوپپتیدهای مصنوعی را طراحی کردند که بخش‌های خاص (اپی توپ) TA-MUC۱ را تقلید می‌کنند.

این گلیکوپپتیدها سپس بر روی نانوذرات طلا تثبیت می‌شوند تا پروب‌های مناسب برای یک روش سرولوژیکی، معروف به روش نقطه بلات، ایجاد شوند. در تست‌های اعتبارسنجی با استفاده از نمونه‌های واقعی از بیماران مبتلا به سرطان لوزالمعده و گروه کنترل سالم، این پروب‌های حاوی نانوذرات با موفقیت بین افراد بیمار و سالم تفکیک ایجاد کردند.

این مطالعه نشان داد که پروب‌های حاوی آنتی‌ژن‌های گلیکوپپتید کوچک‌تر مربوط به اپی‌توپ‌های منفرد عملکرد تشخیصی برتر نسبت به روش‌های رایج را نشان می‌دهند.

به نقل از ستاد نانو، این روش نوآورانه با استفاده از پاسخ سیستم ایمنی بدن به آنتی‌ژن‌های خاص سرطان، راه را برای غربالگری مؤثرتر که در نهایت می‌تواند جان افراد زیادی را نجات دهد، هموار می‌کند.

به نقل از ستاد نانو، با پالایش بیشتر و اعتبارسنجی بالینی، این رویکرد تشخیصی امیدوارکننده به زودی می‌تواند به ابزاری مهم در مبارزه با سرطان لوزالمعده تبدیل شود و به نیاز دیرینه به روش‌های بهتر تشخیص زودرس در آنکولوژی بپردازد.

نتایج این پروژه در قالب مقاله‌ای در نشریه Angewandte Chemie منتشر شده است.