فارس: پریسا هنوز هم وقتی یاد آن روز می‌افتد، دلش می‌گیرد، بغض می‌کند و به گوشه‌ای خیره می‌شود.
انگار هنوز باور ندارد که چه بر سرش آمده است؛ گاهی اوقات ترجیح می‌دهد با هیچکس حرف نزند و تنها به خاطرات شیرین سال‌های کودکی‌اش و قبل از تلخ‌ترین حادثه زندگی‌اش، بیندیشد اما باز نمی‌شود و دوباره آن لحظات جایگزین شادی‌ها می‌شوند.
درست 5 سال پیش بود، یک روز سرد پاییزی مثل همین روزها؛ بچه‌ها دور چراغ علاءالدین کلاس می‌چرخیدند و شیطنت می‌کردند.
خودشان هم نمی‌دانستند چه شد، چراغ علاءالدین ناگهان بر زمین افتاد، نفت جاری شد و آتش، شعله‌ور؛ با تمام وجود فریاد می‌کشیدند و کمک می‌خواستند اما تنها آب شدن خودشان را می‌دیدند.
آمدند، به کمکشان آمدند اما باز هم دیر شد؛ آتش زیبایی‌ها را به تاراج برده بود و در این بین به پریسا بیش از همه بدهکار بود.
* تمام انگشتانم در آتش سوخته است
پریسا درباره آن روز خیلی با آرامش صحبت می‌کند و دیگر مثل روزهای اول با گفتن هر کلام، اشک نمی‌ریزد اما عمق نگاهش پر از حرف است و از غمی می‌گوید که انگار با گذشت 5 سال هنوز همانطور تازه مانده است.
پریسا طاهری به خبرنگار اجتماعی باشگاه خبری فارس «توانا» می‌گوید: در هنگام وقوع آتش سوزی در آذر ماه 85 در کلاس دوم دبستان درس می‌خواندم و الان کلاس دوم راهنمایی هستم و با 5 همکلاسی آسیب دیده‌ام(دانش‌آموزان دختر) در یک کلاس درس می‌خوانیم.
وی می‌افزاید: در آن حادثه آتش‌سوزی حدود 45 درصد دچار آسیب‌دیدگی شدم و قسمت‌های مختلفی از بدنم سوخت که شدیدترین آن قطع شدن هر 10 انگشتم بوده است و الان فقط در حد یک بند از هر کدام باقی مانده است.
* معدل سال گذشته‌ام 19،70 شد/هنوز درد دارم
این دانش‌آموز آسیب دیده ادامه می‌دهد: کارهای شخصی و روزانه‌ام را مادرم انجام می‌دهد و خودم قلم و خودکار را به کمک باقی‌مانده انگشت شصت و انگشت اشاره‌ام به دست می‌گیرم.
وی که سال گذشته را با معدل 19.70 در پایه اول راهنمایی پشت‌سر گذاشته است، ادامه می‌دهد: در حال حاضر درد و سوزش‌هایم نسبتاً کمتر شده اما محل سوختگی‌ها همیشه خارش دارد که باعث می‌شود از پماد استفاده کنم
پریسا به وضعیت فعلی سیستم گرمایشی کلاس درسشان در مقطع راهنمایی اشاره می‌کند و می‌گوید: الان هم بخاری کلاسمان نفتی است و طوری است که هم با نفت و هم با برق کار می‌کند و گاهی اوقات اگر برق قطع شود، دود می‌کند.
وقتی از او می‌پرسیم که چه سخنی با وزیر و مسئولان وزارت آموزش و پرورش دارد، اینگونه بیان می‌کند: شما را به خدا در تمام کلاس‌های مدارس کشورمان از شوفاژ استفاده کنید نه از بخاری.
وی ادامه می‌دهد: از ما گذشت اما حداقل در مدارس از شوفاژ استفاده کنید که برای بقیه دانش‌آموزان حادثه‌ای پیش نیایید چون واقعاً با این حادثه‌ای که برایمان اتفاق افتاد در زندگی روزمره مشکل داریم.