به گزارش پایگاه خبری هلث دی نیوز آمریکا، پژوهشگران مرکز پزشکی لونگ ایلند نیویورک در جریان مقایسه نزدیک به 2900 نوزاد دچار اختلالات مادرزادی با بیش از 6700 نوزاد طبیعی دریافتند که ارتباط آماری محسوسی بین استفاده مادران باردار از داروهای ضد آسم و بروز اختلالات مادرزادی نوزادان وجود ندارد.

پژوهشگران در عین حال ارتباط بین استفاده از داروهای ضد آسم با اختلالات مادرزادی نادری در مری و دیواره معده نوزادان را یافتند اما گفتند که این ارتباط چه بسا اتفاقی یا در نتیجه شدت آسم مادران و کمبود اکسیژن در خون به علت این بیماری است.

خانم ناتالی مرویتز مسئول این تحقیقات گفت: شدت آسم برای مادر و فرزند خطرناک است و کمبود اکسیژن در رشد جنین مشکل ایجاد می‌کند.

وی افزود: مهمترین چیز برای زنان باردار این است که درمان آسم خود را متوقف نکنند.

آسم یا تنگی نفس بیماری مزمن التهابی راه‌های هوایی است. ویژگی آن التهاب متغیر این راه‌ها و افزایش واکنش آنها در مواجهه با طیف گسترده‌ای از محرک‌هاست.

افراد مبتلا به این بیماری دچار حملات یا دوره‌های شدیدی می‌شوند که ناشی از واکنش حساسیتی و برونکواسپاسم قابل برگشت و انسداد مجاری تنفسی است.

این حملات زمانی بروز می‌کنند که مجاری هوایی در ریه‌ها بر اثر عوامل خاص محیط زیستی دچار بیش‌ فعالی شده و سپس ملتهب و مسدود می‌شوند.

علایم مداوم این بیماری ممکن است شامل تنگی نفس، احساس فشار روی سینه، خلط و سرفه باشد.

عوامل محرک بروز حمله‌‌های آسم شامل عفونتهای تنفسی فوقانی نظیر سرماخوردگی، آلرژن‌ها شامل ذرات گرد و غبار و ذرات ناشی از حیوانات خانگی و کپک و قارچ، مواد تحریک‌کننده شامل سیگار و آلودگی‌های هوا، داروها نظیر بلوک کننده‌های بتا، داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی، مواد نگهدارنده غذایی شامل سولفیت و MSG و عوامل غیر اختصاصی شامل احساسات و هیجانها، هوای سرد، ورزش و بیماری ریفلاکس است.